بمب هیدروژنی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
[[پرونده:Operation Castle - Romeo 001.jpg|بندانگشتی|انفجار بمب هیدروژنی رومئو در ۱۵ آوریل ۱۹۵۴ در نزدیکی [[جزیره بیکینی]] در خلال [[عملیات قلعه]]
]]
'''بمب هیدروژنی''' یا '''گرماهستهای''' ننوعی بمب هستهای است که انرژی آن ابتدا از طریق فرایند [[شکافت هستهای]] تامین میشود و از گرما و فشار حاصله از این انفجار برای شروع فرایند [[همجوشی هستهای]] هستهای استفاده میشود. به همین دلیل بمبهای گرماهستهای انرژی بسیار بیشتری از بمبهای هستهای تکمرحلهای آزاد میکنند. این بمبها از آن رو به «بمب هیدروژنی» معروف شدهاند که فرایند همجوشی هستهای با استفاده از [[هیدروژن]] انجام میشود.
نخستین آزمایش این نوع بمب در سال ۱۹۵۲ توسط آمریکا انجام شد. یک سال بعد شوروی نیز این بمب را ساخت و در سالهای بعد بریتانیا، فرانسه و چین نیز به تولید و آزمایش آن اقدام کردند. امروزه تقریبا تمام بمبهای هستهای این پنج کشور که در حالت عملیاتی و فعال قرار دارد از این نوع است.
== سازوکار ==
در این نوع بمب، با ایجاد یک انفجار [[اورانیوم|اورانیومی]] یا [[پلوتونیوم|پلوتونیومی]]، دمایی معادل چندین میلیون درجه سلیسیوس ایجاد میشود.[[ایزوتوپهای هیدروژن|ایزوتوپهای هیدروژنی]] که در بمب بکار رفتهاند، تحت این شرایط با یکدیگر جوش میخورند و به [[هلیم]] تبدیل میشوند و در این همجوشی، انرژی بسیار زیادی را آزاد میسازند. بنابراین در این نوع بمب، ترکیبی از [[شکاف هستهای]] و [[همجوشی هستهای]] بکار رفتهاست. [[بمب اتمی]] نسبتاً کوچکی که شهر [[ژاپن|ژاپنی]] [[هیروشیما]] را نابود کرد، قدرت انفجاری معادل ۲۰۰۰۰ تن، [[ترینیتروتولوئن]] (تیانتی)، که یک ماده انفجاری عادی امروزی است، داشت. در مقابل، بزرگترین بمب هیدروژنیای که تاکنون برای آزمایش، منفجر شده، معادل ۵۰ مگاتن تیانتی قدرت انفجاری داشتهاست. نام این بمب [[بمب تزار]] بود که اتحاد جماهیر شوروی آن را در سال ۱۹۶۱ آزمایش کرد. این قدرت انفجاری ۲۵۰۰ برابر قدرت انفجاری بمب هیروشیماست.
== نحوه انفجار ==
|