'''اردویسین''' {{انگلیسی|Ordovician}} دومین [[دوره (زمینشناسی)|دوره]] از [[دوران (زمینشناسی)|دوران زمینشناسی]] [[دیرینهزیستی]] است که هنگامهای میان ۱٫۹ ± ۴۸۵٫۴ میلیون سال و ۱٫۵ ± ۴۴۳٫۴ میلیون سال پیش را میپوشاند.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=Gradstein |نام=Felix M. | نام خانوادگی۲=Ogg |نام۲=J. G.|نام خانوادگی۳=Smith|نام۳=A. G.| کتاب=A Geologic Time Scale 2004 | ناشر=Cambridge University Press |سال=۲۰۰۴|زبان=en|شابک=0521786738|پیوند=http://www.stratigraphy.org/bak/precambrian/Gradstein_Ogg_2004.pdf}}</ref>
این دوره پس از دورهدورهٔ [[کامبرین]] است و به دورهدورهٔ [[سیلورین]] ختم میشود. نام اردویسین که برگرفته از نام [[قبیله]] [[سلتها|سلت]]ی اردویسها است در سال ۱۸۷۹ توسط [[چارلز لپورث]] گذاشته شد. این نامگذاری به این دلیل بود که مناقشه میان پیروان [[آدام سجویک]] و [[رودریک مرچیسون]] که بسترهای [[سنگ (زمینشناسی)|سنگی]] یکسان در شمال [[ولز]] را به ترتیب در دوره کامبرین و سیلورین میگذاشتند، خوابانده شود. لپورث فهمیده بود که [[سنگواره]] [[زیاگان]] موجود در چینه مورد مناقشه با هر دو سنگوارههای پیدا شده از دورههای کامبرین و سیلورین متفاوت است. از این رو، او تصمیم گرفت تا این سنگوارهها را در دورهدورهٔ جدایی قرار دهد. اگرچه شناسایی اردویسین در [[پادشاهی متحد]] به کندی صورت گرفت اما دیگر مناطق جهان آن را به سرعت پذیرفتند. در سال ۱۹۶۰ [[کنگرهانجمن بینالمللی دانش زمینشناسی|کنگرهٔ بینالمللی زمینشناسی]] این دوره را به شکل رسمی به عنوان یکی از دورههای دوران نوزیستی به تصویب رساند.
در دورهدورهٔ اردویسین [[حیات]] به رشد خود ادامه داد، اگرچه در انتها [[رویداد انقراض اردویسین-سیلورین|به یک انقراض بزرگ رسید]]. [[بیمهرگان]]ی چون [[نرمتنان]] و [[بندپایان]] در این دوره اقیانوسها را اشغال کرده بودند. [[ماهی|ماهیها]] که نخستین [[مهرهداران]] حقیقی بودند به حرکت فرگشتی خود ادامه دادند و نخستین ماهیان آروارهدار به گمانی در این دوره پدیدار شدند. حیات زمینی اما هنوز در این هنگام شکل نگرفته بود.