هنری مورای: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +املا+مرتب+تمیز (۹.۵): + رده:پروژه ام‌کی‌اولترا
خط ۳۱:
دوره کودکی موری با طرد شدن از سوی مادر سطح بالای حساسیت نسبت به درد و رنج دیگران،و گونه ای از جبران نارسایی به شیوه آدلری برای دو نقص-لکنت زبان و ناتوانی در ورزش-مشخص شده است.<ref>دوان پی.شولتز؛سیدنی الن شولتز(1987).تاریخ روان شناسی نوین.ترجمه علی اکبر سیف و همکاران(1370)،چاپ اول،انتشارات رشد،تهران،صفحه 332-331</ref>
 
او پس از فارغ التحصیل شدن از دانشکده پزشکی دانشگاه کلمبیا،وارد رشته جراحی شد،در بیوشیمی پژوهش کرد،واز دانشگاه کمبریج در رشته بیوشیمی درجه دکترا گرفت،که مطمئنامطمئناً یکی از راه های پیرامونی ورود به حرفه روان شناسی است.پس از گذراندن سه هفته با یونگ که ظاهراظاهراً برایش روشنگر بود و گذراندن یک شب فراموش نشدنی با فروید و دخترش آنا،موری مطالعاتش در باره شخصیت را در کلینیک روان شناسی هاروارد آغاز کرد.
با در نظر گرفتن تحصیلاتش در پزشکی و بیوشیمی،جای شگفتی تیست از اینکه موری به کارکرد فیزیولوژیکی آن گونه که به شخصیت مربوط می شود تاکید کرد.او بر مفهوم کاهش تنش تاکید ورزید،که به نظرش نخستین قانون در باره رفتار آدمی است.همچنان که فروید هم این گونه می اندیشید.موری همچنین به شیوه فرویدی اهمیت ناهوشیار و تاثیر تجارب کودکی را بر رفتار بزرگسالی مورد توجه قرار داد.او مفاهیم فروید در باره نهاد،من،و فرامن را البته با بعضی تغییرات وارد نظام خود کرد .
 
خط ۳۸:
در نظام مورای من در تعیین رفتار نقش فعالتری دارد تادر نظریه فروید.مورای عقیده دارد که من خدمتگزار صرف نهاد نیست بلکه سازمان دهنده ای است که همه رفتار ها را هوشیارانه انتخاب می کند.من به سرکوبی تکانش های نامطلوب نهاد بر می خیزد و بروز تکانه های مطلوب را تسهیل می کند.
 
مورای با فروید هم عقیده بود که فرامن نمایانگر درونی ساختن ارزش های فرهنگی است و اینکه افراد رفتار خود را بر اساس این ارزش ها ی درونی شده ارزشیابی می کنند.نظر وی در مورد نیروهایی که فرامن را شکل می دهند و دوره ای که فرامن در آن تشکیل می شود با نظر فروید تفاوت دارد.مورای استدلال می کرد که فرامن نه تنها بر اساس تعلیمات والدین شخص ساخته می شود بلکه همچنین گروه های همسالان،ادبیات و اساطیر جامعه در ساختن آن نقش دارند.فرامن در پنج سالگی تثبیت نمی شودنمی‌شود بلکه در سراسر عمر به رشد خود ادامه می دهد.<ref>دوان پی.شولتز؛سیدنی الن شولتز(1987).تاریخ روان شناسی نوین.ترجمه علی اکبر سیف و همکاران(1370)،چاپ اول،انتشارات رشد،تهران،صفحه 332-333</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس}}
 
{{روان‌شناسی}}
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:مورای، هنری}}
 
[[رده:زادگان ۱۸۹۳ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان ۱۹۸۸ (میلادی)]]
[[رده:استادان دانشگاه هاروارد]]
[[رده:پروژه ام‌کی‌اولترا]]
[[رده:دانش‌آموختگان دانشگاه کلمبیا]]
[[رده:دانش‌آموختگان دانشگاه هاروارد]]
[[رده:درگذشتگان ۱۹۸۸ (میلادی)]]
[[رده:روان‌شناسان اهل آمریکا]]
[[رده:روان‌شناسی]]
[[رده:زادگان ۱۸۹۳ (میلادی)]]