تجربه‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز .
خط ۱:
'''تجربه‌گرایی''' یکی از گرایش‌های اصلی در [[شناخت‌شناسی]] و نقطهٔ مقابل [[عقل‌گرایی]] است. بر اساس این دیدگاه همهٔ معرفت‌های بشری مستقیم یا غیرمستقیم برآمده از [[تجربه]] است. تجربه از منظر این دیدگاه نه فقط [[ادراک حسی]] بلکه دریافتهایی مانند [[حافظه]] یا [[گواهی]] دیگران را هم در بر می‌گیرد.
 
برمبنای نظریهٔ [[مبناگرایی]] همهٔ باورهای ما با واسطهٔ استدلال نهایتاً از منبعی به دست آمده‌اند که آن منبع نیاز به توجیه یا استدلال ندارد. تجربه‌گرایی - که یکی از زیرمجموعه‌های مبناگرایی است - تنها تجربه را به عنوان چنین منبعی بی نیازبی‌نیاز از توجیه می‌دانند.
 
تجربه‌گرایی با استفاده از [[حس|حسیات]] در مقابل [[عقل‌گرایی]] می‌باشد. تجربیات عقلی از [[علم حصولی]] است و [[روش اثبات]] غیر حسی دارد. طبق نظر [[دکارت]] اگر همههمه‌ی حواس چند گانهچندگانه‌ی ما از کار بیافتند ولی مغز هنوز بتواند فکر کند حتماً ما وجود داریم پس تجربهٔ این که ما می‌دانیم که هستیم از حواس چند گانهچندگانه نیست و علم حصولی است.
 
این دیدگاه بعد از [[رنسانس]] به صورت جدی طرح شد.