نقد عقل محض: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نقد عقل محض''' {{به آلمانی|Kritik der reinen Vernunft}} یا '''نقد اول''' اولیننخستین کتاب از سه‌گانهٔ فلسفه انتقادی [[ایمانوئل کانت]] است که اولین‌بار در سال [[۱۷۸۱ (میلادی)|۱۷۸۱]] چاپ شد. این کتاب مهم‌ترین اثر کانت است و دربارهٔ ویژگی‌های [[عقل]] و توان آن در شناخت متافیزیک می‌باشد.

کانت در این کتاب به بررسی و تقسیم‌بندی [[مقوله (کانت)|مقولات]] شناخت و نیز بررسیِ [[محسوسات]]، [[ادراک]] و [[عقل محض]] پرداخته است. او در این کتاب عقل را ازعقل، محسوسات و ادراک، و ویژگی‌های عقل محض در شناخت [[متافیزیک|متافیزیکی]] را شرح داده‌است.

دیالکتیک استعلایی منطق آنچه نادرست است می‌باشد. دیالکتیک استعلایی بخشی از کتاب نقد عقل محض کانت است که راجع به تامل استعلایی توضیح می‌دهدکهمی‌دهد که در هر تامل عقل محض سه ایده اصلی (نفس و جهان و خدا) را تولید می‌کند و این ایده‌ها مفاهیم محض فاهمه را وحدت می‌بخشد. دیالکتیک استعلایی کانت به سه بخش [[مغالطه]] و [[تعارض]] و [[ایده‌آل]] تقسیم بندی می‌شود. وقتی صحبت از دیالکتیک میاید همه منتظر تضاد هستند در دیالکتیک استعلایی، کانت از تضادهایی صحبت به میان میاورد که از مفاهیمی جهان به وجود میایند.{{نیازمند منبع}}