گریگور روشنگر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار |
ابرابزار |
||
خط ۶:
|-
| colspan="2" style="text-align: center; padding: 0.7em 0.8em 0.7em 0.8em;;" |
|-
|- class="mergedrow"
خط ۴۳:
|-
|- class="mergedrow"
|
|-
|- class="mergedrow"
! جانشین
| آریستاکس کاتولیکوس (۳۳۳–۳۲۵م)
|}
'''گریگور روشَنگَر''' (به ارمنی: Գրիգոր Լուսավորիչ، تلفظ: ''گریگور لوساوریچ'')، (زادهٔ حدود ۲۵۷ میلادی)، نخستین رهبر دینی ارمنیان بود.
در نتیجهٔ کوشش
== زندگینامه ==
گریگور، پسر [[:w:en:Anak the Parthian|آناک]] از «دودمان پارتیان» ارمنی بود. او از شهرستان «پاهلاو» و سرزمین [[پارت|پارت‌ها]] برخاسته از [[خاندان سورن]] و اشکانی بود. گریگور در [[قیصریه (شهر)|سزاریا]]، با آیین [[مسیحیت]] آشنا می‌شود و به مسیحیت می‌گرود. او زبان‌های سریانی و یونانی را می‌آموزد. سپس با دوشیزه‌ای مسیحی به نام «مریم»، دختر «داویت»، یکی از سالاران آن دیار، ازدواج می‌کند و دارای دو پسر شد. پسران او [[:w:en:St. Vrtanes I|ورتانس]] و [[:w:en:St. Aristaces I|آریستاکس]] نام داشتند.
[[تیرداد سوم ارمنستان]] پسر [[:w:en:Khosrov II of Armenia|خسرو دوم]]، در سال ۲۸۷ میلادی بر تخت پادشاهی ارمنستان نشست. آنگاه گریگور، برای خدمت به او به دربار [[سلسله اشکانی ارمنستان|اشکانیان ارمنی]] رفت، اما به سبب گرایشی که به دین مسیح داشت، از تیرداد رنج و آزار بسیار دید و به فرمان او سیزده سال در [[سیاهچال|سیاه‌چالی]] به نام [[صومعه خور ویراپ]] در دامنه [[کوه آرارات]] زندانی کرد. تیرداد به سبب کفر، خود به دردی سخت جانکاه گرفتار آمد. روزی فرشتهٔ خداوند به خواب خواهر پادشاه آمد و او را پیام داد که تنها یک تن می‌تواند این درد را درمان کند، و او همانا گریگور زندانی است. پس، یکی از بزرگان ارمنی را به آن سیاه چال فرستادند تا چنانچه گریگور زنده مانده باشد، او را به دربار آورند. گریگور مقدس را، که به حکم پروردگار زنده مانده بود، از سیاه چال بیرون آوردند و به همراه انبوه مردمان به [[واغارشاپات]]، پایتخت ارمنستان، بردند.
پس از آزادی گریگور مقدس، پادشاه و بزرگان از او طلب بخشش کردند تا از گناه آنان بگذرد. آنگاه گریگور مقدس، موعظه آغاز کرد و از رحمت پروردگار سخن گفت و مردم را به شناخت خداوند خواند و گفت:
«اینک او را بشناسید، کسی که شما را از تاریکی به روشنایی پرتو شکوهمند خویش فراخواند. به عرش مواهب او نزدیک شوید و از او بخشایش جویید و از آلودگی و بدی و کفر زدوده شوید. جسم خود را با آب زندگی شست و شو دهید و سزاوار پوشیدن جامهٔ درخشان افتخار گردید.»
گریگور در سال ۳۰۲ میلادی به مقام روحانی و رهبری کلیسای ارمنستان منصوب شد.
گریگور به هر جا که می‌رسید، معابد و پرستشگاه‌های خدایان [[اساطیر ارمنستان|اساطیری ارمنی]] را ویران می‌کرد. او پرستشگاه‌های کهن ارمنی، از جمله پرستشگاه [[واهاگن]] و [[آستقیک]] را توسط سپاه ارمنستان تخریب کرد و به جای آنها، کلیسا بر پا داشت. مدرسه‌هایی بنیاد نهاد و کودکان خردسال را برای آموزش زبان‌های یونانی و سریانی، که زبان‌های کلیسای ارمنی آن زمان بودند، به آنجا گسیل داشت. چندی پس از آن، به سال ۳۱۳ میلادی، قیصر [[کنستانتین یکم]] در پیروی از مسیحیت را در روم آزاد گذاشت.
گریگور مقدس پسرش، «آریستاکس کاتولیکوس»، را به جانشینی خود گماشت و خود برای عبادت و نیایش به «کوه سبوه» رفت و در غار «مانیا آرک» در [[:w:en:Daranali|شهرستان داراناقی]] به عبادت پرداخت. او پس از چندی در همان غار در گذشت.
== تقویم میلادی ==
نام دیگر و یا شاید نام اصلی تقویم میلادی نیز، تقویم گریگوری است.
== جستارهای وابسته ==
* [[کلیسای حواری ارمنی]]
== منابع ==
{{پانویس}}
* تاریخ کلیسای ارمنی، نگارش دکتر ادیک باغداساریان، تهران ۱۳۸۰. شابک:۲–۰۷۴۵–۰۶–۹۶۴
* نقش کلیسای ارمنی درتداوم و استمرار هویت ارمنیان، نویسنده: دکتر فرحناز توکلی، فصلنامه فرهنگی پیمان - شماره ۵۲ - سال چهاردهم - تابستان ۱۳۸۹
* آگاتانگقوس، تاریخ ارمنیان، ترجمهٔ گارون سارکسیان، انتشارات نائیری، تهران، ۱۳۸۰.
* {{یادکرد | کتاب= کلیساهای ارامنه ایران | نویسنده= ملکمیان، لینا| ناشر= دفتر پژوهشهای فرهنگی با همکاری مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدنها| چاپ=دوم| شهر=تهران| سال=۱۳۸۰| شابک= ISBN 964-5799-36-8}}
{{درگاه|ارمنستان}}
{{ویکی‌انبار|Category:Gregory the Illuminator}}
| |||