آلفرد آدلر: تفاوت میان نسخه‌ها

|name=Alfred Adlerآلفرد آدلر

|caption=Alfredآلفرد Adlerآدلر

|birth_name=Alfred Adlerآلفرد آدلر

|birth_date={{Birth date|1870۱۸۷۰|02۰۲|05۰۵}}

|birth_place=[[Rudolfsheim]] near [[وین]]، [[اتریش-مجارستان]] (nowاکنون [[Rudolfsheim-Fünfhaus]], Vienna,وین، [[اتریش]])

|death_date={{Death date and age|1937۱۹۳۷|05۰۵|28۲۸|1870۱۸۷۰|02۰۲|07۰۷}}

|nationality=[[اتریش|اتریشی]]n

|ethnicity=Jewishیهودی

|children=4۴

'''آلفرد آدلر''' {{آلمانی|Alfred Adler}} {{رچ}} ([[۱۸۷۰زاده ۵ فوریه (میلادی)|۱۸۷۰]] — [[۱۹۳۷درگذشته ۲۸ مه (میلادی)|۱۹۳۷]]) از روانشناسان بنام [[اتریش|اتریشی]] بود.

آدلر معمولاً به عنوان نخستین پیشگام گروه روانشناسی اجتماعی در [[روانکاوی]] تلقی می‌شود، زیرا در [[۱۹۱۱ (میلادی)|۱۹۱۱]] از [[زیگموند فروید]] جدا شد. او نظریه‌ای را تدوین کرد که «علایق اجتماعی» در آن نقش عمده‌ای را ایفا می‌کند و او تنها روانشناسی است که یک گروه چهار نفری تشکیل داد که به نام او نامیده می‌شود.

[[زیگموند فروید]] در مقاله توضیحات، کاربردها و راهکارها ۱۹۳۳، در مورد او می‌گوید: {{گفتاورد|«در واقع، روانشناسی فردی ربطی به روانکاوی ندارد، اما وقایع خاص تاریخی، منجر به ادامه حیات انگلی آن به خرج روانکاوی شده. تعیین کننده‌هایی که ما به این گروه از مخالفان نسبت داده‌ایم در مورد پایه‌گذاران روانشناسی فردی در حد محدودی کاربرد دارد. خود نام آن نادرست است و به نظر می‌رسد محصول دستپاچگی است. ما نمی‌توانیم به کارگیری مشروع این واژه به عنوان آنتی تز «روانشناسی گروه» را که با آن تداخل می‌کند، بپذیریم؛ به علاوه، کار خود ما تا حد زیادی و از اساس به روانشناسی افراد انسان مربوط است. من نمی‌خواهم امروز وارد انتقاد عینی از روانشناسی فردی آدلر شوم؛ در این سخنرانی‌های آشنایی با روانکاوی جایی برای آن وجود ندارد. به علاوه، من قبلاً یک بار این کار را کردم و قصد ندارم هیچ یکهیچ‌یک از چیزهایی را که در آن زمان گفتم تغییر دهم.»<ref>http://freudianassociation.ir/مقاله-توضیحات،-کاربردها-و-راهکارها/</ref>}}

آدلر در یک خانواده ثروتمند کهدر ۵ فوریه در حومه [[وین]]، [[اتریش]]، زندگی می‌کردند به دنیا آمد. کودکی او با بیماری، حسادت برادر بزرگ‌تر و طرد شدن از سوی مادرش مشخص شده بود. او خود را شخصی زشت و کوچک اندام تلقی می‌کرد. آدلر نسبت به پدرش بیش از مادرش احساس نزدیکی می‌کرد و شاید مانند [[کارل گوستاو یونگ|یونگ]]، بعدها به این دلیل با مفهوم عقده ادیپ مخالفت کرد که در تجارب دوره کودکی‌اش انعکاسی نداشت. آدلر در کودکی با جدیت تمام کار می‌کرد تا نزد همسالانش محبوبیت به دست آورد و به تدریج که بزرگ‌تر شد، به احساس عزت نفس و پذیرش از سوی دیگران دست یافت که در میان افراد خانواده‌اش سراغ نداشت.

آدلر در چهار سالگی، هنگامی که از دست و پنجه نرم کردن با ذات‌الریه‌ای که او را تا دم مرگ برده بود بهبودی حاصل کرد، تصمیم گرفت پزشک شود. درجه دکتری پزشکی خود را در ۱۸۹۵ از [[دانشگاه وین]] دریافت کرد. پس از گرفتن تخصص چشم‌پزشکی و سپس اشتغال در پزشکی عمومی، به [[روانپزشکی]] روی آورد. در ۱۹۰۲ شرکت در نشست‌های بحث گروهی هفتگی فروید را به عنوان یکی از چهار عضو مجاز آغاز کرد. گرچه از نزدیک با فروید کار می‌کرد، رابطه شخصی با یکدیگر نداشتند. یکبار فروید گفته بود که آدلر حوصله‌اش را سر می‌برد.

آدلر در [[جنگ جهانی اول]] به عنوان پزشک در ارتش خدمت کرد و پس از آن کلینیک‌های راهنمای کودکان را در مدارس وین سازماندهی کرد. در سال‌های دهه ۱۹۲۰ نظام روانشناسی اجتماعی وی که خود آن را روانشناسی فردی می‌نامید پیروان زیادی پیدا کرد. در ۱۹۲۶ آدلر نخستین بازدید از چندین بازدید خود از آمریکا را انجام داد و هشت سال بعد به استادی [[روانشناسی بالینی]] در دانشکده پزشکی [[لانگ‌آیلند]] ([[نیویورک]]) منصوب شد. وی درحالی که برای ایراد سخنرانی پر حرارت در سفر بود، در ۲۸ مه ۱۹۳۷ در [[ابردین (اسکاتلند)]]، [[اسکاتلند]] درگذشت.