خورشیدگرفتگی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جایگزینی پیوند قرمز (تاج خورشیدی
خط ۳:
'''خورشیدگرفتگی''' {{انگلیسی|Solar eclipse}} یا '''کُسوف''' (نام قدیمی‌تر '''خورگیر''' و '''خورگرفت'''{{مدرک}}) وقتی رخ می‌دهد که سایهٔ ماه بر بخشی از زمین بیفتد و در نتیجه از دید قسمت‌هایی از کرهٔ زمین، قرص [[ماه]] روی قسمتی از قرص [[خورشید]] را بپوشاند.
 
این پدیده هنگامی رخ می‌دهد که زمین و ماه و خورشید به ترتیب در یک خط راست یا تقریباً در یک خط راست قرار بگیرند و این شرایط تنها در زمان مقارنه یا [[محاق]] ماه ممکن است برقرار گردد و تقریباً در کل دو یا سه بار در سال رخ می دهدمی‌دهد.
گرفتگی کلی خورشید یکی از منظره‌های بسیار زیبای طبیعت است.
 
خط ۱۷:
: هرگاه یک جسم آسمانی از خلال سایهٔ یک جسم آسمانی دیگر عبور کند، گرفت جسم اول (توسط جسم دوم) رخ داده‌است.
 
بر اساس این تعاریف نجومی، هرگاه [[ماه]] از میان [[زمین]] و [[خورشید]] عبور نماید و سایهٔ ماه روی قسمتی از زمین بیفتد هم اختفاءِ خورشید توسط ماه رخ داده‌است و هم گرفتِ زمین توسط ماه رخ داده‌است. با وجودِ این، چنانکهچنان‌که از قدیم به رخ دادن این پدیده ''خورشیدگرفتگی'' گفته می‌شده‌است، هنوز هم از این نام استفاده می‌شود.
 
== هندسهٔ مداری خورشیدگرفتگی ==
خط ۴۸:
در این نوع خورشیدگرفتگی امکان رؤیت جو خورشید وجود دارد که زیبایی این پدیده عمدتاً به همین موضوع برمی‌گردد. معمولاً هر ۱٫۵ سال یک بار خورشید گرفتگی کلی روی می‌دهد، اما هر انسان در طول عمرش در ناحیه خود شاید یکی دو بار شانس تماشای این پدیده را داشته باشد.
 
در خورشیدگرفتگی کلی (کسوف کامل) زمین، ماه و خورشید در یک راستا قرار میگیرند،می‌گیرند، در این حالت کل قرص خورشید در پشت ماه پنهان می‌شود. سایه ماه فقط چند کیلومتر از سطح زمین را در بر می‌گیرد و به موازات حرکت ماه در مدار خود، یک مسیر طولانی منحنی شکل در روی زمین می‌پیماید. تنها کسانی می‌توانند گرفتگی خورشید را ببینند که در جایی از این مسیر باریک و طولانی واقع باشند.
 
در هر نقطه، مدت گرفتگی کامل، بیشتر از دو تا پنج دقیقه طول نمی‌کشد. هر چه گرفتگی کامل نزدیکتر می‌شود، آسمان تاریکتر می‌شود و ستارگان بیشتری پدیدار می‌شوند. هنگامی که قرص خورشید کاملاً پوشانده می‌شود، [[هاله سفید رنگ درخشانی]] در اطراف ماه می‌درخشد. این همان تاج است که بصورت هاله‌ای از گازهای رقیق و داغ از خورشید جریان دارند. در کنار قرص سیاه ماه، حلقه باریک و سرخ رنگی از گازهای خورشید به چشم می‌خورد که [[فام‌سپهر]] نام دارد.
خط ۶۵:
:* '''ضد سایه''' که قسمت‌های میانی جسم نورانی در آن دیده نمی‌شود، در قسمت عقب سایه قرار دارد و نیمه‌تاریک است.
 
اگر وضعیت مداری ماه در هنگام [[ماه نو]] به گونه‌ای باشد که هیچ کدامهیچ‌کدام از سه قسمت سایه ماه با سطح زمین تلاقی نکند، خورشیدگرفتگی اتفاق نخواهد افتاد. در غیر این صورت، یکی از حالت‌های زیر رخ خواهد داد:
# اگر فاصله ماه و زمین در هنگام [[ماه نو]] به میزانی (کم) باشد که بخش سایه ماه با سطح زمین تلاقی پیدا کند، در آن قسمت از زمین خورشیدگرفتگی کلی قابل رؤیت خواهد بود. (قسمت A در شکل مقابل)
# اگر فاصله ماه و زمین در هنگام [[ماه نو]] به میزانی (زیاد) باشد که بخش سایه ماه با سطح زمین تلاقی پیدا نکند، در آن صورت ضد سایه با سطح زمین برخورد می‌کند و در چنین قسمت‌هایی از زمین خورشیدگرفتگی حلقوی قابل رؤیت خواهد بود. (قسمت B در شکل مقابل)
خط ۸۴:
== خورشیدگرفتگی در طول تاریخ ==
[[پرونده:Antoine Caron Astronomers Studying an Eclipse.jpg|بندانگشتی|خورشید گرفتگی ۱۵۷۱ اروپا]]
در طول تاریخ این پدیده همواره مورد توجه اقوام و ملل مختلف بوده‌است. اغلب تمدنهای کهن خورشید گرفتگی را پدیده‌ای شوم می‌پنداشتند و دربارهدربارهٔ آن اعتقادات خرافی داشتند. چینی‌ها عقیده داشتند که هنگام خورشید گرفتگی اژدهایی خورشید را می‌بلعد. در بسیاری از فرهنگها خورشید گرفتگی بلایی آسمانی پنداشته می‌شده‌است. [[مردم هند]] در خلال گرفتگی خود را تا گردن در آب فرو می‌کردند و اعتقاد داشتند که با این کار به خورشید و ماه کمک می‌کنند تا در برابر اژدها از خود دفاع کنند.
مردم در زمان‌های قدیم از گرفتگی خورشید می‌ترسیدند. آنها علت گرفتگی را نمی‌دانستند و خیال می‌کردند که ممکن است خورشید برای همیشه ناپدید شود.
 
خط ۹۲:
اما امروزه جنبه علمی این پدیده به خوبی شناخته شده‌است و به همین خاطر به غیر از تماشای زیبایی ظاهری آن، استفاده‌های علمی هم از این پدیده صورت می‌پذیرد.
 
در زمان خورشیدگرفتگی و به خصوص در خورشیدگرفتگی کلی، امکان انجام بررسی‌های علمی خاصی روی بعضی از مسائل علمی فراهم می‌گردد که در مواقع دیگر عملاً غیر ممکنغیرممکن است و همین مطلب ارزش علمی این پدیده را بالا می‌برد.
 
مدتها پیش از آنکه گرفتگی رخ دهد. [[برنامه ریزی]] دقیقی صورت می‌گیرد، تا چندین هیئت در مسیر گرفت مستقر شوند. اخترشناسان تلاش می‌کنند تا محلهایی را انتخاب کنند که در مدت کوتاهی، گرفتگی ابری نباشد. طی چند دقیقه قابل استفاده، دوربینها و دستگاهها،دستگاه‌ها، هم‌زمان به عکسبرداری و آزمایشهای مختلف مشغول می‌شوند. حتی برخی از گروههایگروه‌های پژوهشگر در حالی که دستگاههادستگاه‌ها را در هواپیما جای می‌دهند، مطالعات خود را هنگام پرواز انجام می‌دهند. آنها با این روش می‌توانند از مزاحمت ابرها به دور باشند و نیز با پرواز هواپیما، مسیر سایه ماه را دنبال کنند. از اینرو به مدت مشاهده گرفتگی چندین دقیقه افزوده می‌شود.
 
وقتی ماه قرص خورشید را می‌پوشاند لایه‌های خارجی جو خورشید را می‌توان رصد کرد. با پدیدار شدن ستاره‌ها می‌توان انحنای فضا-زمان را [[اندازه گیریاندازه‌گیری]] کرد با محاسبه زمان تماس اول ماه با خورشید می‌توان به جزئیاتی در حرکت مداری ماه و زمین پی‌برد. می‌توان ستارگان دنباله‌داری را که در حضیض هستند بررسی کرد و ... .
در قرن اخیر مهم‌ترین سنجشهای خورشید گرفتگی اندازه گیریاندازه‌گیری مکان ستاره‌های قابل روئیت در اطراف خورشید و تأیید تجربی [[نسبیت عام]] انیشتین است. نسبیت عام پایه کهکشان‌شناسی نوین است.
امروزه گرفتگی کامل، برای اخترشناسان فرصت گرانبهایی است تا بخش‌های کم نورتر [[تاج خورشیدی|تاج خورشید]] و نیز لایه [[فام سپهر]] را مطالعه کنند.
 
== تماشای خورشیدگرفتگی ==
 
[[پرونده:Eclipsbrilletje.JPG|بندانگشتی|250px|عینک مخصوص تماشای خورشیدگرفتگی]]
 
== رصد خورشیدگرفتگی و عکس‌برداری ==
 
== جستارهای وابسته ==
* [[خورشیدگرفتگی کلی]]
سطر ۱۱۶ ⟵ ۱۱۴:
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
== منابع ==
* {{یادکرد ویکی|عنوان =خورشیدگرفتگی |پیوند =http://en.wikipedia.org/wiki/Solar_eclipse |زبان =انگلیسی| بازیابی =۱۱ آبان ۱۳۹۱}}
سطر ۱۲۳ ⟵ ۱۲۲:
 
{{کره ماه}}
 
 
[[رده:خورشیدگرفتگی‌ها|خورشیدگرفتگی‌ها]]