محمداسماعیل رضوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
DbBot (بحث | مشارکت‌ها)
حذف پیوند تاریخ‌ها، ابرابزار
خط ۶:
|توضیح_تصویر= دکتر محمداسماعیل رضوانی
|نام دیگر=
|جوایز دریافتی=
|لقب‌ها= پدر تاریخ معاصر و تاریخ مطبوعات ایران
|زمینه فعالیت= [[تاریخ]]، [[تاریخ معاصر]]
|ملیت= ایرانی {{flagicon|Iranایرانی}}
|اهل=
|دوره=
خط ۲۸:
|مکتب=
|آثار=
|تاریخ_تولد= [[۱۳۰۰]]
|محل_تولد= [[خراشاد]]
|تاریخ_مرگ= [[۱۳۷۵]]
|محل_مرگ= [[تهران]]
|امضاء=
خط ۳۸:
}}
 
'''محمد اسماعیل رضوانی''' (‎۱۰ اردبیهشت [[۱۳۰۰]] - ۵ فروردین [[۱۳۷۵]])، پژوهشگر برجسته تاریخ و استاد سابق [[دانشگاه تهران]] بود.
 
== زندگینامه ==
محمد اسماعیل رضوانی، در روستای [[خراشاد]] (۲۴ کیلو متریکیلومتری جنوب شرقی [[بیرجند]]) به دنیا آمد. وی از شش سالگی به مکتب رفت و قرآن را فرا گرفت و پس از آن، اولین کتابی که خواندنش را شروع کرد، [[نصاب الصبیان]] اثر [[ابونصر فراهی]] بود.
 
دکتر محمد اسماعیل رضوانی در مصاحبه‌اش در سال [[۱۳۶۷]] با مجله [[کیهان فرهنگی]] می‌گوید: «... ‎ ‎ من در سال [[۱۳۰۰]] شمسی متولد شدم. زادگاهم قریه‌ای است به نام [[خراشاد]] در ۲۴ کیلومتری جنوب شرقی بیرجند؛ [[خراشاد]] گویش دیگری است از کلمه خورشید، که من آن را در الاتنبیه و الاشراف پیدا کردم. در جایی که اقالیم سبعه را تقسیم می‌کنند به سیارات سبعه می گویندمی‌گویند: الاقلیم رابع للشمس و هو بالفارسیه خرشاد. پدرم در آنجا روحانی و بزرگ محل بود. من هم طبق معمول آن زمان به مکتب می‌رفتم.. » <ref name="کیهان فرهنگی">[http://noormags.org/view/Magazine/ViewPages.aspx?ArticleId=14894 استاد محمد اسماعیل رضوانی محقق تاریخ مشروطه، مجله کیهان فرهنگی، شماره ۵۸، ۱۳۶۷، صفحه۱]</ref>
 
در سن هشت سالگی پدر خانواده، رضوانی را نزد یکی از اقوام در بیرجند فرستاد تا در مدرسه طلاب [[شوکتیه]] که مدیریت آن با روحانی نامدار آن منطقه یعنی مرحوم آقا شیخ محمد‎محمد ‎رضارضا سرچاهی بود، مشغول به تحصیل شود. مدتی از این موضوع گذشت تا اینکه در پی تاسیستأسیس مدارس به سبک‎سبک ‎جدید،جدید، تحت عنوان [[تدین]] با مدیریت مرحوم فاضلی، مسیر زندگی استاد به کلی تغییر کرد.
 
پس از آن آثاری چون امثله و شرح امثله را آموخت و در همین دوران مسیر زندگی‌اش، به لطف معلم دبستان تدین تغییر کرد و وارد مدرسه عمومی شد و علوم متداول و جدید را نیز فرا گرفت. وی در سال [[۱۳۲۲]] با اخذ مدرک‎مدرک ‎دیپلمدیپلم از دبیرستان فارغ التحصیلفارغ‌التحصیل شد و بلافاصله به خدمت وزارت فرهنگ در آمد و تدریس در دبستان و پس از آن تدریس در دبیرستان را آغاز کرد.
 
استاد رضوانی بعد از مدتی تدریس در زادگاه خود، به‎به ‎تهرانتهران منتقل گردید و ضمن تدریس در [[دبیرستان فرخی]]، توانست در سال [[۱۳۲۸]]،۱۳۲۸، تحصیل در دوره کارشناسی رشته تاریخ‎تاریخ ‎وو جغرافی در[[دانشسرای عالی]] را آغاز نماید. وی در سال [[۱۳۳۵]] مقطع کارشناسی‎کارشناسی ‎ارشدارشد را نیز سپری نمود و سرانجام در [[۱۳۴۲]] موفق به دریافت دکترا رشته تاریخ از‎از [[دانشگاه تهران]] گردید.
 
وی مدت‌ها در [[دانشگاه‎ ‎ملی]] و [[دانشگاه تهران]] به تدریس مشغول بود و پس از آنکه به درخواست خود در سال [[۱۳۵۸]] بازنشسته شد، تا‎تا ‎پایانپایان عمر به تحقیق و پژوهش در زمینه تاریخ ایران پرداخت.
 
رضوانی ستونی محکم برای رشته تاریخ ایران محسوب می‌شود و بدین سبب پدر علم تاریخ معاصر ایران نام گرفت.{{مدرک}} از وی همچنین به عنوان پدر تاریخ مطبوعات ایران نام برده می‌شود.<ref name="کتابخانه ملی">[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=58007&pageStatus=0 مرد تاریخ مطبوعات به تاریخ پیوست، کتابخانه ملی ایران]</ref>
 
محمد اسماعیل رضوانی‎رضوانی ‎سرانجامسرانجام در ۵ فروردین [[۱۳۷۵]] در تهران درگذشت.<ref name="گنجینه اسناد">[http://noormags.com/view/Magazine/ViewPages.aspx?ArticleId=97452/ خورشیدی برآمده از خراشاد، مجله گنجینه اسناد، صفحه ۱۱۲]</ref>
 
== والدین و انساب ==
وی در خانواده‌ای روحانی دیده به جهان گشود. اجداد و نیاکان پدری وی، عبارت بودند از شیخ جعفر، آخوند [[ملا محمد علی خراشادی]]، آخوند ملا اسماعیل و سرکار آقا (‎از علمای منطقه خراسان در عهد [[صفویه]])، نسل اندر نسل در امور دینی و علمی منطقه‎منطقه [[قهستان]] از سرآمدان روزگار بودند. مادرش فاطمه نام داشت و جد مادریش ملا حسن یزدی‎یزدی ‎بودبود.
 
== خاطرات و وقایع تحصیل ==
استاد رضوانی مربوط به تحصیل در مرحله دکترا و رساله مربوط به این دوره بود که تحول عظیمی در وی بوجود‎بوجود ‎آورد،آورد، او در این باره چنین می‌گوید: " موضوع تز من دربارهدربارهٔ علل [[انقلاب مشروطیت]] بود که‎که ‎ایناین موضوع در وضع من خیلی اثر گذاشت. استاد راهنمای من، شخصی بود سختگیر به نام [[‎دکتر بینا]] و بنده موظف بودم هر هفته صبح جمعه، ساعت ۸ به منزل ایشان بروم. یک روز‎روز ‎ایشانایشان به من گفتند تو اگر می‌خواهی علل انقلاب مشروطیت را بنوبسی، باید جراید آن‎آن ‎دورهدوره را مطالعه کنی. این حرف خیلی مرا مایوسمأیوس کرد، چون فکر می‌کردم، پیداکردن‎پیداکردن ‎روزنامه‌هاییروزنامه‌هایی که ۷۰ سا ل قبل منتشر می‌شده، امکان ندارد، ولی وقتی به بازار رفتم‎ ‎،رفتم، دیدم بسیاری از آنها پیدا می‌شود.
 
اولین خرید من هم یک سال روزنامه [[اختر]] بود‎بود ‎بهبه بهای ۲۰ تومان و بعد [[صوراسرافیل]] را خریدم و خلاصه طوری شد که موضوع تز را فراموش‎فراموش ‎کردمکردم و شروع کردم به خرید و مطالعه روزنامه‌های آن دوره و بالاخره ضمن اینکه تزم را‎را ‎موفقیتموفقیت گذراندم، صاحب مجموعه‌ای ارزشمند از جراید دوره قاجار شدم."
 
== فعالیتهای ضمن تحصیل ==
استاد رضوانی پس از گرفتن دیپلم بلافاصله به خدمت [[وزارت فرهنگ]] در آمد و به‎به ‎سمتسمت مدیر دبستان محل خود، [[خراشاد]]، منصوب شد. بعد از سه سال، [[بیرجند]] به دبیر احتیاج‎احتیاج ‎پیداپیدا کرد و تصمیم گرفته شد که از دیپلمه هایدیپلمه‌های با سواد استفاده کنند، لذا وی را به [[‎دبیرستان شوکتی]] بیرجند فرستادند. استاد سه سال در آنجا ماند تا اینکه به فکر ادامه‎ادامه ‎تحصیلتحصیل افتاد. بدین خاطر تقاضای انتقال به تهران را کرد که با انتقال او موافقت شد‎.
 
استاد در تهران ضمن ارتقاارتقاء سطح علمی و ادامه تحصیل، در دبیرستان فرخی تدریس می‌نمود‎می‌نمود ‎کهکه با اخذ درجه دکتری، در [[دانشکده ادبیات دانشگاه تهران]]، [[تربیت معلم]]، [[دانشگاه شهید بهشتی]] ‎،، [[دانشگاه الزهرا]]، [[تربیت مدرس]] و [[بنیاد فرهنگ]] و [[دانشگاه آزاداسلامی]] ساعاتی را به تدریس‎تدریس ‎مشغولمشغول بود.
 
== استادان و مربیان ==
 
استادانی که محمد اسماعیل رضوانی قبل از تحصیل در دانشگاه و در طی تحصیل در دانشگاه از آنان بهره برده بود‎بود ‎عبارتندعبارتند از آقا شیخ محمدرضا سرچاهی، مرحوم فاضلی، مرحوم سید عبدالحسینسیدعبدالحسین آیتی، مرحوم‎تهامی، ‎تهامی، سید محمدسیدمحمد فرزان بیرجندی، دکتر بینا، [[نصرالله فلسفی]]، [[علی اصغر شمیم]]، [[ابراهیم پور داودپورداود]]، دکتر [[محمدحسن گنجی]]، [[سعید نفیسی]]، [[عباس اقبال]] و [[دکتر بهمنش]].
== استادان و مربیان ==
استادانی که محمد اسماعیل رضوانی قبل از تحصیل در دانشگاه و در طی تحصیل در دانشگاه از آنان بهره برده بود‎ ‎عبارتند از آقا شیخ محمدرضا سرچاهی، مرحوم فاضلی، مرحوم سید عبدالحسین آیتی، مرحوم‎ ‎تهامی، سید محمد فرزان بیرجندی، دکتر بینا، [[نصرالله فلسفی]]، [[علی اصغر شمیم]]، [[ابراهیم پور داود]]، دکتر [[محمدحسن گنجی]]، [[سعید نفیسی]]، [[عباس اقبال]] و [[دکتر بهمنش]].
 
== مشاغل و سمت‌ها ==
دکتر رضوانی پس از اخذ مدرک دیپلم در سال [[۱۳۲۲]] به خدمت وزارت فرهنگ در آمد و مدیر دبستان زادگاه خویش شد. وی در خلال سالها تحقیق و تدریس، چند صباحی نیز به کارهای اجرایی پرداخت، از جمله مدت سه سال رئیس بازرسی تعلیمات متوسطه تهران و معاون بازرسی فرهنگ استان تهران و‎و ‎نیزنیز مسئول برگزاری امتحانات نهایی دبیرستان‌های استان مرکزی شد. وی همچنین مدت دو‎دو ‎سالسال به اداره دبیرخانه [[دانشگاه شهید بهشتی]] ([[دانشگاه ملی ایران]]) پرداخت و مدت سه سال نیز در‎در ‎سمتسمت معاونت آموزشی [[دانشکده ادبیات]] دانشگاه تهران مشغول به کار شد.
 
استاد رضوانی‎رضوانی ‎فعالیتهایفعالیتهای اجرایی را به این انگیزه پذیرفت که معتقد بود هر استاد و یا هر تحقیقی‎تحقیقی ‎بایدباید چند صباحی با پذیرفتن مسئولیتهای اجرایی، با جامعه و رازهای درون آن و بند و‎و ‎بستهایبستهای و پیوندها و نیرنگهایی که در جامعه در جریان است آشنا شود، در آن صورت است که‎که ‎دردر تحقیقات علمی و کرسی تدریس، فکری بارزتر و اندیشه‌های روشنتر و وجودی مفیدتری‎مفیدتری ‎خواهدخواهد داشت. او معتقد بود دنیای کتاب با دنیای واقعی که جامعه در آن در تکاپو است، ‎متفاوتمتفاوت است و محقق باید با هر دو دنیا عمیقاعمیقاً آشنا شود.
 
از جمله مسئولیتهای علمی او‎ ‎،او، مشاورت عالی پژوهشکده اسناد سازمان ملی ایران، مشاورت موسسهمؤسسه پژوهش و مطالعات‎مطالعات ‎فرهنگی،فرهنگی، مدیریت گروه تاریخ بنیاد دایره المعارفدائرةالمعارف اسلامی، عضویت در شوراها و هیئت های‎هیئت‌های ‎مختلفمختلف از جمله شورای میراث مکتوب [[کتابخانه ملی ایران]] و هیئت داوران [[جشنواره مطبوعات]] (دوره اول و دوم) بود.
 
== فعالیت‌های فرهنگی ==
دکتر رضوانی علاوه بر کار تدریس و سمت‌هایی که داشته‌است، با مطبوعات زمان خود همکاری می‌نمود که از جمله [[وقایع اتفاقیه]]، ایران، دانش، مدرسه دارلفنون تبریز، روزنامه ملتی، یغما، راهنمای کتاب، [[کیهان]] ، سالنامه کشور ایران‎ ‎،ایران، دانشکده ادبیات، بررسیهای تاریخی، تاریخ و فرهنگ ایران، تحقیقات روزنامه نگاری ‎،نگاری، جامعه نوین، تاریخ، آینده، خواندنی‌های تاریخی، بندر و دریا، خواندنی‌های قرن، کلک‎‎، پیام کتابخانه، گنجینه اسناد، تحصیل، تاریخ معاصر ایران، [[کیهان فرهنگی]] و تحقیقات‎تحقیقات ‎اسلامیاسلامی می‌باشد. او همچنین در چندین همایش و کنگره در داخل و خارج از ایران، [[چین]]، [[تایلند]]، [[انگلستان]]، [[پاکستان]]، [[ترکیه]] و... شرکت کرد.
 
== زندگی خصوصی ==
== همسر و فرزندان ==
استاد رضوانیوی در سال [[۱۳۳۰]] با دختر‎دختر ‎عمهعمه خویش ازدواج کرد. ثمره این ازدواج، چهار فرزند به نامهای محمد حسن، هما‎ ‎،هما، نرگس و همایون بود که همگی این فرزندان به ویژه دختر بزرگش هما رضوانی‎رضوانی ‎کهکه راه پدر را ادامه دادند، به مدارج علمی دانشگاهی دست یافتند.
 
== درگذشت ==
== زمان و علت فوت ==
استاد رضوانیوی در ۵ فروردین [[۱۳۷۵]] همزمان با فرا رسیدن بهار، بر اثر بیماری سرطان، درگذشت. <ref name="بنیاد ایرانشناسی">[http://213.176.111.7:8080/iranology/Persian/Farhikhtegan_F/details.aspx?id=39 مشاهیر تاریخ ایران، بنیاد ایرانشناسی]</ref>
 
== آثار ==
مهم‌ترین تألیفات و مقالات محمد اسماعیل رضوانی عبارتند از:
* ۱ـ# '''زمینی که روی آن زندگی می‌کنیم'''، تهران: سازمان چاپ کیهان (به کمک مؤسسة یونسکو)، ۱۳۴۱.
* ۲ـ# '''انقلاب مشروطیت ایران'''، تهران: مؤسسة انتشارات فرانکلین، چاپ اول ۱۳۴۵، چاپ سوم، ۱۳۵۶.
* ۳ـ# '''اعلان‌ها و اعلامیه‌های دورة قاجار'''، تهران: ضمین مجله بررسی‌های تاریخی، ۱۳۴۹.
* ۴ـ# '''تبلیغات [[نامه تنسر]]''' با همکاری مجتبی مینوی، تهران: خوارزمی، چاپ اول ۱۳۵۱، چاپ دوم ۱۳۵۴.
* ۵ـ# '''تصحیح [[تاریخ منتظم ناصری]]''' در سه جلد، تهران: دنیای کتاب، ۱۳۴۷.
* ۶ـ# '''سفرنامه ظهیرالدوله همراه مظفرالدین شاه به فرنگستان''' تهران: کتابخانة مستوفی ۱۳۷۱
* ۷ـ# '''روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر سوم فرنگستان''' (با همکاری فاطمه قاصیها)، در سه جلد، تهران: سازمان اسناد ملی ایران، ۳ـ ۱۳۷۱۳–۱۳۷۱.
* ۸ـ# '''عالم آرای عباسی'''، در سه جلد، تهران: دنیای کتاب، ۱۳۷۷.
* ۹ـ# '''یادداشت‌های امین‌الدوله''' (زیر چاپ)
* ۱۰ـ# '''مجموعة مقالات علمی ایشان''' که به بیش از ۶۱ مقاله می‌رسد، در دست چاپ است.
 
استاد رضوانی افزون بر کتابهایکتاب های یاد شده، چند جلد کتاب درسی تآلیف کرده‌اند. از جمله:
* ۱ـ '''زمینی که روی آن زندگی می‌کنیم'''، تهران: سازمان چاپ کیهان (به کمک مؤسسة یونسکو)، ۱۳۴۱.
* ۲ـ '''انقلاب مشروطیت ایران'''، تهران: مؤسسة انتشارات فرانکلین، چاپ اول ۱۳۴۵، چاپ سوم، ۱۳۵۶.
* ۳ـ '''اعلان‌ها و اعلامیه‌های دورة قاجار'''، تهران: ضمین مجله بررسی‌های تاریخی، ۱۳۴۹.
* ۴ـ '''تبلیغات [[نامه تنسر]]''' با همکاری مجتبی مینوی، تهران: خوارزمی، چاپ اول ۱۳۵۱، چاپ دوم ۱۳۵۴.
* ۵ـ '''تصحیح [[تاریخ منتظم ناصری]]''' در سه جلد، تهران: دنیای کتاب، ۱۳۴۷.
* ۶ـ '''سفرنامه ظهیرالدوله همراه مظفرالدین شاه به فرنگستان''' تهران: کتابخانة مستوفی ۱۳۷۱
* ۷ـ '''روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر سوم فرنگستان''' (با همکاری فاطمه قاصیها)، در سه جلد، تهران: سازمان اسناد ملی ایران، ۳ـ ۱۳۷۱.
* ۸ـ '''عالم آرای عباسی'''، در سه جلد، تهران: دنیای کتاب، ۱۳۷۷.
* ۹ـ '''یادداشت‌های امین‌الدوله''' (زیر چاپ)
* ۱۰ـ '''مجموعة مقالات علمی ایشان''' که به بیش از ۶۱ مقاله می‌رسد، در دست چاپ است.
 
استاد رضوانی افزون بر کتابهای یاد شده، چند جلد کتاب درسی تآلیف کرده‌اند. از جمله:
 
یک دوره تاریخ و جغرافیا و تعلیمات اجتماعی دبیرستان و یک دورهٔ کامل تاریخ و جغرافیا برای دانشسرای مقدماتی و کلاسهای تربیتی، آمورش و پرورش و نیز کتاب درسی تاریخ سیاسی ایران برای دانشجویان دانشکدة افسری. <ref name="زنان پژوهشگر">[http://www.wahr.ir/researchers/item154.php انجمن زنان پژوهشگر تاریخ]</ref>
 
یک دوره تاریخ و جغرافیا و تعلیمات اجتماعی دبیرستان و یک دورهٔ کامل تاریخ و جغرافیا برای دانشسرای مقدماتی و کلاسهای تربیتی، آمورش و پرورش و نیز کتاب درسی تاریخ سیاسی ایران برای دانشجویان دانشکدة افسری. <ref name="زنان پژوهشگر">[http://www.wahr.ir/researchers/item154.php انجمن زنان پژوهشگر تاریخ]</ref>
 
<small>
 
== منابع ==
{{پانویس}}
{{ترتیبترتیب‌پیش‌فرض:رضوانی، محمد اسماعیل}}
</small>
{{ترتیب:رضوانی، محمد اسماعیل}}
 
[[رده:استادان دانشگاه تهران|رضوانی، محمد اسماعیل]]
[[رده:اهالی بیرجند|رضوانی، محمد اسماعیل]]
[[رده:تاریخ‌نگاران اهل ایران|رضوانی، محمد اسماعیل]]
[[رده:دارندگان سمت استاد در دانشگاه‌های ایران|رضوانی، محمد اسماعیل]]
[[رده:دانش‌آموختگان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران|رضوانی، محمد اسماعیل]]
[[رده:دانش‌آموختگان مدرسه شوکتیه|رضوانی، محمد اسماعیل]]
[[رده:درگذشتگان ۱۳۷۵|رضوانی، محمد اسماعیل]]
[[رده:زادگان ۱۳۰۰|رضوانی، محمد اسماعیل]]
[[رده:مدفونان در قطعه هنرمندان بهشت زهرا|رضوانی، محمد اسماعیل]]