ویکی‌پدیا

اخدود (نجران): تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
ویرایش جزئی
خط ۲:
{{بهبود منبع}}
{{لحن}}
[[پرونده: NagRan.4.jpg |چپ|300px|بندانگشتی| ''' آثار اخدود نجران ''']]
[[پرونده: NagRan.11.jpg |چپ|300px|بندانگشتی| '''آثار أخدودشهر تاریخی اخدود - نجران ''']] ''' أخدود '''به عربی (''' الأُخدود ''') نام مکانی است در جنوب شهر [[نجران]] در کشور [[عربستان سعودی]] واز توابع [[یمن|یمن السعید]] (یمن خوشبخت) در دوران قدیم. نام این مکان در [[قرآن]] ودر [[سوره بروج]] آمده‌است <ref>سوره بروج آیه ۴</ref> چنانکهچنان‌که مردم مؤمنین نجران بدستور تبع «[[ذونواس ]] » در آتش هولناکی در اخدود سوزانده شدند. مردم نجران به دعوت مبشر و [[عابد]] و [[زاهد]] وصاحب معجزات [[فیمیون]] به دیانیت نصرانیت [[مسیحی]] گرویدند، بعد از آنکه مشرک و بت پرستبت‌پرست بودند. {{مدرک|منبعی غیر از کتاب مذهبی}} در آن دوران پادشاه یمن یکی از ملوک یهودی بنام « [[ ذونواس | یوسف ذی نواس]]» بود، همچنین گفتند نامش [[زرعة بن تبان اسعد أبو کرب]] ولقبش «[[ذونواس ]] » بود، این پادشاه مردم یمن به زور وادار نمود که پیرو دیانت [[یهودی]] شوند. ذی نواس مسیحیان یمن در ''' أخدودی ''' که در [[قرآن]] ذکر شده‌است سوزانده وکشته‌است. {{مدرک|منبعی غیر از کتاب مذهبی}}▼
[[پرونده: NagRan.11.jpg |چپ|300px|بندانگشتی| ''' آثار شهر تاريخى اخدود - نجران ''']]
▲''' أخدود ''' به عربی (''' الأُخدود ''') نام مکانی است در جنوب شهر [[نجران]] در کشور [[عربستان سعودی]] واز توابع [[یمن|یمن السعید]] (یمن خوشبخت) در دوران قدیم. نام این مکان در [[قرآن]] ودر [[سوره بروج]] آمده‌است <ref>سوره بروج آیه ۴</ref> چنانکه مردم مؤمنین نجران بدستور تبع «[[ذونواس ]]» در آتش هولناکی در اخدود سوزانده شدند. مردم نجران به دعوت مبشر و [[عابد]] و [[زاهد]] وصاحب معجزات [[فیمیون]] به دیانیت نصرانیت [[مسیحی]] گرویدند، بعد از آنکه مشرک و بت پرست بودند. {{مدرک|منبعی غیر از کتاب مذهبی}} در آن دوران پادشاه یمن یکی از ملوک یهودی بنام «[[ ذونواس | یوسف ذی نواس]]» بود، همچنین گفتند نامش [[زرعة بن تبان اسعد أبو کرب]] ولقبش «[[ذونواس ]]» بود، این پادشاه مردم یمن به زور وادار نمود که پیرو دیانت [[یهودی]] شوند. ذی نواس مسیحیان یمن در ''' أخدودی ''' که در [[قرآن]] ذکر شده‌است سوزانده وکشته‌است. {{مدرک|منبعی غیر از کتاب مذهبی}}
 
== شاه ذی نواس و مسیحیان نجران ==
شاه ذی نواس مؤمنین مسیحیان به دین یهودیت فراخواند، وخطاب به آنان گفت: فقط دو راه در پیش دارید، یا اینکه مذهب ودین من بپذیرید ویهودی شوید و [[مسیحیت]] رها کنید، ویا اینکه شماهارا در آتش اخدود می‌سوزانم. مؤمنین مسیحیان راه دوم را اختیار نمودند، ودر آتش سوزان ''' أخدود ''' بدستور پادشاه [[یمن]] «[[ذونواس ]] » در سال ۵۲۴ میلادی سوزانده شدند. گفته شده‌است که برخی را یا شمشیر کشته و برخی را [[مثله]] کرده و برخی را به آتش سوزاندند و عدد کشته شدگان در آتش را بیست هزار نفر دانسته‌اند.<ref>قصص انبیاء، جزایری، باب فی قصه اصحاب الاخدود</ref> {{مدرک|منبع معتبر نه کتاب مذهبی}}
 
در هنگام سوزاندن مردم در اخدود، یکی از مسیحیان به نام [[دوس بن ثعلبان]] توانست از این کشتار وحشتناک فرار کند ونجات یابد، اسب سواران شاه خواستند اورا دستگیر کنند، أما موفق نشدند. [[دوس بن ثعلبان]] خودرا به [[قیصر روم]] رساند، وبرای انتقام جویی قربانیان ''' أخدود ''' از قیصر طلب کمک نمود. چندی بعد قیصر روم با همیاری پادشاه [[حبشه]] به انتقام جویی کشته شدگان [[مسیحیان]] جیشی به سرپرستی [[ابرهه|ابرهٔ أشرم]] به سوی یمن گسیل داشت و یمن را اشغال نمود. این کار «[[ذونواس ]] » سبب شد که [[یمن]] مدت ۷۰ سال تحت نفوذ اشغالگران [[حبشه|احباش]] قرار گیرد. {{مدرک}}
یادواره شهادت مسیحیان نجران در تقویم رومی، در ۲۴ اکتبر، در تقویم ارتودکس شرقی (ژاکوبی)، در ۳۱ دسامبر، در تقویم اعراب ملکایت، در ۲ اکتبر، در تقویم سینکساری ارمنی، در ۲۰ اکتبر و در تقویم سنکسار اتیوپیایی، در ۲۲ نوامبر، برگزار می‌گردد. {{مدرک}}
 
منطقهٔ اخدود و همچنین شهر [[نجران]] یکی از غنی‌ترین مناطق باستانی در [[شبه جزیره عربستان]] است،
در این منطقه آثار باستانی گوناگونی وجود دارد، اثارآثار برجسته ''' أخدود '''، نقوش و [[سنگ]] نبشته‌های مختلف از دوران باستان، قلعه‌ها، وکاخ‌های شاهان پیشین [[یمن]]، هزارها مواقع تاریخی وشگفت انگیز، واحات سر سبز وزیبا واماکن [[گردشگری]] مختلف که نظر گردشگران از سایر نقاط دنیا جلب می‌کند و به سوی خود می‌کشاند. از نقاط باستانی آن نقش‌های برجسته ''' أخدود ''' است که در منطقهٔ آن استخوان‌های مردگان نیز دیده می‌شود. در موزه منطقه سر برنزی شیری نیز به نمایش گذاشته شده‌است.
 
== تاریخ ==
این داستان را از دید تاریخی در روزگار پادشاهی [[ذونواس]] از شاهان [[حمیر|حمیری]] [[یمن]] انگاشته‌اند. {{مدرک}} ذونواس که گرایش‌های [[یهود|یهودی]] داشته [[مسیحی|مسیحیان]] آن سامان را می‌آزردهاست و این آزار مسیحیان از بهانه‌های تازش [[حبشه|حبشیان]] مسیحی به یمن بوده‌است. {{مدرک}}
 
از منابع مختلف مسیحی، اعم از سریانی و حبشی، مجموعه‌ای از اطلاعات به دست می‌آید که در تحلیل تاریخی این رخداد، کارآییکارایی شایان توجهی دارد؛ این منابع عبارتند از «نامة سیمون بت ارشامآرشام» به رئیس دیر جبله(524م۵۲۴م)،<ref>جفری، 204-216</ref>، {{مدرک| ارجاع دقیق به منبع؟}} نیز «کتاب حمیریان» که در آن از حملة مسروق پادشاه کافر حمیر به نجران سخن رفته است، کتاب «اعمال قدیس حارث»، «سرود یوحنای افسوسی» و گزارش یعقوب رهاوی<ref>موبرگ، 24-25، فهرستی از منابع مسیحی در این باره</ref> {{مدرک| ارجاع دقیق به منبع؟}}
 
== داستان اصحاب اخدود در قرآن ==
این داستان در [[سوره بروج]] ایاتآیات ۱ تا ۸ چنین آمده‌است :
<blockquote>وَ السَّمَاءِ ذَاتِ الْبرُُوجِ،الْبرُوجِ، وَ الْیَوْمِ المَْوْعُودِ،المْوْعُودِ، وَ شَاهِدٍ وَ مَشهُْودٍ،مَشهْودٍ، قُتِلَ أَصحَْابُأَصحْابُ الْأُخْدُودِ، النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ، إِذْ هُمْ عَلَیهَْاعَلَیهْا قُعُودٌ، وَ هُمْ عَلیَ مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شهُُودٌ،شهُودٌ، وَ مَا نَقَمُواْ مِنهُْمْمِنهْمْ إِلَّا أَن یُؤْمِنُواْ بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الحَْمِیدِالحْمِیدِ</blockquote>
<blockquote>ترجمه تفسیر المیزان: سوگند به آسمان دارای برجهاىبرجهای بسیار، و به روز موعود، و به همه بینندگان آن روز و به خود آن روز که مشهود همه مىشود،می‌شود، که هلاک شدند ستمگرانىستمگرانی که براىبرای سوزاندن مؤمنین چاله‌هایىچاله‌هایی پر از آتش مىساختند،می‌ساختند، آتشىآتشی که براىبرای گیراندنش وسیله‌اىوسیله‌ای درست کرده بودند، در حالىحالی که خودشان براىبرای تماشاىتماشای ناله و جان دادن و سوختن مؤمنین بر لبه آن آتش مىنشستند،می‌نشستند، و خود نظاره‌گر جنایتىجنایتی بودند که بر مؤمنین روا مىداشتند،می‌داشتند، در حالىحالی که هیچ نقطه ضعفىضعفی و تقصیرىتقصیری از مؤمنین سراغ نداشتند بجز اینکه به خدا ایمان آورده بودند.</blockquote>
 
البته در میان [[تفسیر|مفسرین]] بر سر آنکه آیا کافران ایشان را کشتند یا کافران در آن آتش نابود شدند اختلاف است؛ برای نمونه [[طبری]] کشتگان را همان باورمندان زیر شکنجه می‌داند.
 
== داستان اصحاب اخدود در مثنوی ==
در دفتر اول مثنوی تحت عنوان "«در بیان حکایت پادشاه جهود دیگر که در هلاک دین عیسی جهد کرد"» در بند ۳۷ به این داستان اشاره شده است:
 
{{شعر}}
{{ب|یک شه دیگر ز نسل آن جهود | در هلاک قوم عیسی رو نمود}}
{{ب|گر خبر خواهی از این دیگر خروج | سوره بر خوان، و السما ذات البروج}}
{{پایان شعر}}
 
و در بند ۳۸ تحت عنوان "«آتش افروختن پادشاه و بت را در پهلوی آتش نهادن، که هر که این بت سجده کند، از آتش برهد"» آمده است:
 
{{شعر}}
{{ب|آن جهودسگ ببین چه رای کرد | پهلوی آتش، بتی بر پای کرد}}
{{ب|کانکه این بت را سجود آرد، برَست | ور نیارد، در دل آتش نشست}}
{{پایان شعر}}
 
سطر ۴۶ ⟵ ۴۵:
 
== منابع ==
* المقحفی، ابراهیم، احمد ،احمد، ''(مُعجَم المُدُن وَالقَبائِل الیَمَنِیَة) ''، منشورات دار‌الحکمة،دارالحکمة، صنعاء، چاپ وانتشار سال ۱۹۸۵ میلادی به (عربی).
* دکتر: السید عبدالعزیز، بن سالم، ''(تاریخ العرب فی العصر الجاهلیة) ''، دار‌النهضةدارالنهضة العربیة چاپ سال ۱۹۷۸ میلادی به (عربی).
* عبدالحسین زرین‌کوب، تاریخ ایران پس از اسلام؛ انتشارات امیرکبیر؛ ISBN ۹۷۸۹۷۸–۹۶۴-۹۶۴-۰۰-۰۰۶۴۰۰–۰۰۶۴-۹
* مانع، محمد، مانع، “ (الأماکن الأثریة فی شبه الجزیرة العربة) “، ناشر، وکالة باناجة للاعلام، چاپ سال، ۱۹۸۷ میلادی به (عربی).
* الهیئة العامة للسیاحة والآثار:(آثار الأخدود)، اصدار الهیئة العامة للآثار، عام ۲۰۰۷ للمیلاد.
* هیئة السیاحة السعودیة : (أماکن الأثریة فی جنوب المملکة العربیة السعودیة)، انتشار سال ۱۹۸۸ میلادی.
* کتاب بلدیة نجران:(الأماکن الأثریة فی منطقة نجران)، انتشار سال ۱۹۷۹ میلادی.
 
سطر ۵۸ ⟵ ۵۷:
 
{{شخصیت‌ها و اعلام قرآنی}}
 
 
[[رده:مرکز استان‌های عربستان]]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/اخدود_(نجران)»