کاروانسرای بلدنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده: Bakhshe Kookherd.8.jpg |left|300px|thumb| ''' ''' کاروانسرای بلدنگ ''' ]]

همانطورهمان‌طور که معروف ومشهور است [[جلودار مهران]] یکی از مشهورترین سرداران چریکها آن دوران بوده‌است.

[[تابستان]] حرکت می‌کردند و [[زمستان]] برمی‌گشتند. [[خشکبار]] وانواع پارچه‌ها و پرده‌های یزدی می‌آوردند و از اینجا هم [[خرما]]، [[بادام|بادام کوهی]] و مواد غذائی و عبای [[گوده|گوده‌ای]] همراه می‌بردند. در طی این سفرهای دور و دراز و طولانی کاروانها نیاز به بـهبه مأمـنمأمن و سرپـنـاهسرپنـاه دشته بوده‌اند، لذا در تمام نقاط مسیر راه‌های بازارگانی کاروانسراهایی به مسافت چند [[فرسنگ|فرسخی]] ایجاد نموده بوده‌اند، و در مناطق وراه‌های بازارگانی مختلف، و به ویژه راه‌های کاروانی منطقهٔ جنوب کشور و هرمزگان نیز از این عمارت تاریخی بی بهره نبوده‌است.نبوده‌است؛ و مخصوصاً در دوران قدیم که بیشتر کالاهای بازارگانی در این مناطق به‌وسیله [[چهارپایان]] حمل ونقل می‌شده‌است.

اهیت «کاروانسرای بلدنگ» از آنجاست که در بین [[کاروانسرای مهران]] و [[کاروانسرای بون کوه]] قرار گرفته بوده‌است. وبه دلیل قرار گرفتن این کاروانسرا در مسیر راه بازارگانی مهم (درآن زمان) که از [[بندر لنگه]] به [[لار]] وسپس به [[شیراز]] متصل می‌نموده‌است، وبه علت طغیان [[رودخانه مهران]] هنگام بارندگی، و عبور ناممکن از آن، وهمچنین وجود کاروانسرای مهران در آن سوی رودخانه، «کاروانسرای بلدنگ» اهمیت و ویژگیهای خاصی کسب کرده بوده‌است. هنگام بارندگی [[جلودار مهران]] ویارانش در این کارونسرا لنگر می‌انداخته‌اند و بعد از چند روز استراحت وکم شدن آب رودخانه دوباره به مسیر خود ادامه می‌داده‌اند ابتداء به [[کوخرد]] وسپس [[بستک]]، [[لار]] و به [[شیراز]] می‌رسیده‌اند. در این جاه فقره‌ای از زبان خود جلودار مهران می‌شنویم که دستور به کاروانسالان‌ها می‌داده‌است: (داریم به «کاروانسرای بلدنگ» نزدیک می‌شویم، دیگر چیزی نمانده‌است، برای استراحت آماده می‌شویم .... این صدای ( [[جلودار مهران]] ) آن پیر و جهاندیده‌است که پس ازطی [[کتل]] و گردنه‌های پر پیچ وخم [[گردنه گوچی]] هوا را می‌شکافد و بر دل [[کاروانیان]] و [[کاروانسالان]] خسته می‌نشیند. چند [[اسب]] و تفنگچی در جلو و عقب، و [[کاروان]]: [[شتر]]، [[خر|ألاغ]] و [[قاطر]] در میانه، به امید رسیدن به کاروانسرای پررونق و آباد «بلدنگ» با لبخند به استقبال استراحت می‌روند. باشد که دمی بیاسایند. ودمی بعد وارد [[مهران (کوخرد)|مِهران]] شوند. جایی که به یادگار این مرد بزرگوار '''جلودار مهران''' به یادگار مانده‌است ومحل تجمع واستقرار کاروانها (قافله‌های) اطرافش در آن دوران بوده‌است.

این محل در حال حاضر جایگاهٔ [[ژاندارمری|پاسگاه ژاندارمری]] [[مهران (کوخرد)|مِهران]] کنونی از توابع [[بخش کوخرد]] [[شهرستان بستک]] هرمزگان است.

نیاز انسان بـهبه سرپـنـاهسرپنـاه ومأمـن،ومأمن، در مسیر راه‌های بازارگانی مخصوصاً در دوران قدیم، سبب اصلی ایجاد [[کاروانسرا|کاروانسراها]] در مناطق مختلف به ویژه راه‌های کاروانی در منطقه جنوب کشور وهرمزگان بوده‌است.