سیزیف: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳:
| نام= سیزیف (سیسیفوس)
| یونانی= Σίσυφος
| فرانسوی=
| تصویر= Punishment sisyph.jpg|220px]]
| bgcolor= gold
| fgcolor= black
| عنوان =
| جنسیت= مذکر
| پدر= [[آیولوس]]
| مادر= [[انارته]]
| همسر= [[میروپه (پلیادس)|مروپه]]
| فرزندان= [[ادیسه]]
| وابستگان=
| تولد=
| مرگ=
| ویژگی‌ها=
| در تروا=
}}
خط ۲۹:
سرانجام سیزیف توسط خدای جنگ به جهان سایه‌ها برده شد. اما پیش از این که آرس وظیفهٔ خود را در این مورد به انجام برساند، سیزیف قربانی کردن پس از مرگ خود را برای همسرش ممنوع کرد. سپس سیزیف حیله‌گر ایزد جهان زیرزمینی، هادس را فریب داد و به دروغ گفت که می‌خواهد برای مدتی کوتاه به دنیا برگردد و به همسرش دستور بدهد که پس از مرگش برای او قربانی کنند. وقتی که پای سیزیف دوباره به خانه‌اش رسید، با رضایت از زندگی در کنار همسرش لذت برد و هادس را به تمسخر گرفت. در همین زمان ناگهان تاناتوس در برابر او ظاهر شد و او را به زور به [[دنیای مردگان]] برد.
 
مجازات سیزیف در هادس این گونه بود که او می‌بایست صخره‌ای بزرگ را بر روی شیبی ناهموار تا بالای قله‌ای بغلتاند.بغلتاند؛ و همیشه لحظه‌ای پیش از آن که به انتهای مسیر برسد، سنگ از دستش خارج می‌شد و او باید کارش را از ابتدا شروع می‌کرد. امروزه به همین دلیل به کارهایی که علی‌رغم سعی و تلاش بسیار هرگز به آخر نمی‌رسند کاری سیزیف‌وار می‌گویند.
 
« و سیزیف را دیدم، از کوشش بسیار در عذاب بود
سنگ سختی را با نیروی بسیار بلند می‌کرد
و با دست‌ها و پاهایش آن را به جلو می‌راند
آن را از دامنه تا قله می‌غلتاند
و می پنداشتمی‌پنداشت که به قله رسیده است
ولی ناگهان وزن سنگ غلبه می‌کرد
و با سر و صدایی بسیار از قدرت او خارج می‌شد
و به پایین باز می‌گشت.»
(از : [[ادیسه]] [[هومر]] -سرود ۱۱ ام. ۵۹۸-۵۹۳ ۵۹۸–۵۹۳)
 
یکی از فرزندان نامشروع سیزیف [[ادیسه]] بود که حیله‌گری پدرش را به ارث برده بود.
 
به سیستمی سیزیفوسیسم می‌گویند که در آن اقتصاددانان به کار تنها برای خود آن کار اهمیت می‌دهند و نه برای ثمرهٔ اقتصادی که به بار می‌آورد.
 
نقل قول
- « [[کامو]] می‌گوید، سیزیف از این طریق که از همهٔ آن چهآنچه که ورای تجربهٔ مستقیم او قرار دارد چشم پوشی می‌کند و به دنبال علت و فایدهٔ عمیق‌تری نمی‌گردد، پیروز است.<ref>براین گرین، ماده‌ای که سازندهٔ کهکشان است، صفحه ۳۷ </ref>
 
== منابع ==