در زمان [[جنگ ایران و عراق]] هر طرف دیگری را محکوم به وابستگی و رابطه با اسرائیل می‌زدمی‌کرد و البته هر دو کشور داعیهٔ دشمنی با اسرائیل داشتند، برای همین در ایران و در اصطلاح سیاسی برای اشاره به نظام صدام گاه از واژهٔ «رژیم بعثی-صهیونیستی» استفاده می‌کردند، و دولت [[صدام حسین]] و دیپلمات‌ها و رسانه‌های جمعی و منابع دولتی عراق از واژهٔ «نظام صهیونیستی» برای اشاره به حکومت [[جمهوری اسلامی ایران]] استفاده می‌کردند، بطوریکه از واژهٔ «صهیو-خمینیسم» {{به عربی|صهیوخمینیه}} بطور وسیعی در ادبیات سیاسی آن کشور استفاده می‌گردید.<ref>''Language as a medium of legal norms: implications of the use of Arabic as a language in the United Nations system''. Volume 131 of Schriften zum Völkerrecht. Lutz Edzard. Duncker & Humblot, 1998. ISBN 3-428-09307-0 pp.81
