دو ۴۰۰ متر بامانع: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۳:
در این رشته دوندگان می‌بایست مسافت ۴۰۰ متر را که در آن ۱۰ مانع قرار دارد در کوتاه‌ترین زمان ممکن بدوند. فاصله موانع از یکدیگر ۳۵ متر و فاصله اولین مانع با خط شروع ۴۰ متر است. موانع به گونه‌ای نصب شده‌اند که در صورت برخورد به روی زمین می‌افتند. برخورد دوندگان با مانع خطا نیست اما دوندگان سعی می‌کنند با موانع برخورد نکنند جون برخورد با آنها باعث کند شدن دویدنشان می‌شود.
رکورد جهان و المپیک مردان توسط [[کوین یانگ (ورزشکار)|کوین یانگ]] آمریکایی با ۴۶٫۷۸ ثانیه در [[بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۹۲|بازی‌های ۱۹۹۲ بارسلون]] به ثبت رسیده‌است. رکورد جهانی ۴۰۰ متر با مانع زنان که در سال ۲۰۰۳ و با زمانی برابر با ۵۲٫۳۴ ثانیه به ثبت رسید در اختیار [[یولیا پچونکینا]] از روسیه‌است. رکورد المپیک هم که در [[بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸|بازی‌های ۲۰۰۸ پکن]] به ثبت رسید و اندکی آهسته‌تر است با زمان ۵۲٫۶۴ ثانیه در اختیار [[ملانی واکر]] جامائیکایی است.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://www.bbc.co.uk/academy/collegeofjournalism/persian/how-to/covering-olympics/c-400m-hurdles|عنوان= دو ۴۰۰ متر با مانع| ناشر = بی‌بی‌سی فارسی|تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۳ اوت ۲۰۱۲}}</ref>
این رشته به ترکیبی از سرعت، استقامت بدنی، تکنیک عبور از مانع و هشیاری بالا و تمرکز نیاز دارد. به طور کلی در سطح اول جهان مسابقات ۴۰۰ متر بامانع در مقایسه با ۴۰۰ متر عادی در بخش مردان حدود ۳ ثانیه و در بخش زنان حدود ۴ ثانیه بیشتر طول می‌کشد. [[ادوین موزز]] آمریکایی با دو قهرمانی در المپیک (۱۹۷۶ و ۱۹۸۴) و دو بار قهرمانی جهان پرافتخارترین ورزشکار این رشته است.
| |||