سادات عمادی مازندرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۶:
از این خاندان ابتدا [[میر عمادالدین|سید عماد]] در سال [[۷۶۰ (قمری)|۷۶۰ هجری]] به فرمان [[امیر تیمور]] به حکومت [[هزارگری|هزارجریب]] رسید و در آن ناحیه استقلال گونه‌ای یافت. در سال [[۸۰۹ (قمری)|۸۰۹]] [[سید عزالدین حسن]] و در سال [[۸۹۲ (قمری)|۸۹۲]] [[سید میرغضنفر مرتضوی|میرغضنفر]] و در سال [[۸۲۳ (قمری)|۸۲۳]] [[سید حسن مرتضوی|حسن]] این سمت را داشتند.
نوادگان [[میر عمادالدین|سید عماد]] به دو دستهٔ [[میرجبرئیل پسر میرعمادالدین|جبرئیلی]] و [[سید رضی الدین|رضیالدین]] تقسیم شدند و در سال [[۱۰۹۵ (قمری)|۱۰۹۵]] [[سید مظفرالدین حسین مرتضوی]] مازندران را با [[الوند دیو]] تقسیم کرد.
یک تیره از نوادگان میرعمادی به دهکده وشتان در منطقه فیروزکوه کوچ کردند. از نامدارترین نوادگان میر عماد الدین،سبد مظفرالدین دریاباری وشتانی بوده است که از حدود چهارصد سال پیش به وشتان فیروزکوه کوچ کرد و در همان جا سکنی گزید. سید مظفرالدین وشتانی مشهور به دریاباری از فقهای سرشناس زمان خود بودو کتاب شرح شرایع الاسلام را نوشت.از اعقاب وی علامه سید یعقوب وشتانی بوده که وی نیز از مراجع تقلید زمان خود بود و صاحب هفتاد جلد کتاب تالیفی بود.کتاب تذکره العارفین وی به تازگی به همت سید عنایت الله دریاباری از استادان حوزه علمیه قم چاپ شده است. یکی دیگر از نوادگان سرشناس سید مظفرالدین وشتانی، سید صدر دریاباری بود که از مدیران ارشد نظام بانکی کشور و بنیانگذار کانونهای بازنشستگی بانکهابود. وی خدمات بسیاری به بازنشستگان بانکهای کشور و نیز سایر اقشار مردم کرد.
<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=رابینو|نام=هاسنت لویی|ترجمه=غلامعلی وحید مازندرانی|عنوان=مازندران و استرآباد|سال=۱۳۶۵|ناشر=انتشارات علمی فرهنگی|مکان=تهران|صفحات=۲۱۷}}</ref> <ref>{{یادکرد-دهخدا|عنوان =سادات هزارجریب| بازیابی =۲ ژانویه ۲۰۰۲}}</ref>
==سادات مرتضوی هزارجریب==
نام دیگر این خاندان «سادات مرتضوی هزارجریب» است که در [[لغت‌نامه دهخدا |فرهنگ دهخدا]] هم با همین نام از ایشان نام برده شده است. پیش از دهخدا ، [[یاسنت لویی رابینو |رابینو]] این خاندان را سادات مرتضوی هزارجریب نامیده بود. خاستگاه این نامگذاری به‌گمان، تبار رساندن این خاندان به مرتضی ابراهیم (فرزند [[موسی کاظم]]) می‌باشد.<ref>
| |||