'''محمد شاه‌بختی''' (متولد 1265ش در اشتهارد کرج متوفی1341 تهران) اتفاق افتاد. فرمانده لشکر آذربایجان و از امرای نظامی پرنفوذ همدوره با رضاشاه بود. در جوانی به شغل مغنی گری اشتغال داشت و پس از اختلاف با برادرش به تهران رفت و در قزاقخانه با سمت سرباز صفر مشغول شد. <ref>بازیگران سیاسی عصر رضاشاهی و محمدرضا شاهی. ناصر نجمی. انتشارات انیشتین 1373 تهران</ref>
{{حق تکثیر مشکوک}}
{{لحن نامناسب}}
{{ویکی‌سازی}}
{{بدون منبع}}
از رجال نظامی متنفذ عصر معاصر است. تولد او در سنه 1265ش در اشتهارد کرج اتفاق افتاد. از اوايل جوانی وارد قزاقخانه شد و در واحدهای مختلف خدمت می کرد. مدتی در آترياد همدان و زمانی در قزوين و اصفهان خدمت کرد. در 1299 جزو اردوی ميرپنج رضاخان بود و در حمله به تهران دخالت داشت و روز اول کودتا به درجه سرتيپی رسيد و در طول خدمت خود در ارتش در جنگ های مختلف شرکت کرد. مدت ها فرمانده لشکر لرستان و آذربايجان غربی و خوزستان بود. در سال 1312 درجه سرلشکری گرفت. در جنگ های داخلی مخصوصا الوار رشادت های زيادی از خود ابراز داشت و نشان ذوالفقار که عالی ترين نشان ارتش بود دريافت کرد. همچنين از رضاشاه شمشير مرصع جايزه گرفت و ژنرال آجودان شد. در شهريور 1320 فرمانده لشکر خوزستان بود. در زد و خورد با متفقين دخالت کرد و تلفاتی به نيروی انگليس وارد نمود و به مناسبت اين رشادت، با احراز درجه سپهبدي، فرمانده سپاه جنوب شد. وی دومين سپهبد ارتش ايران است. در سال 1326 با سمت استاندار و فرمانده قوا به آذربايجان رفت و مدتی مشغول سر و صورت دادن به اوضاع آن منطقه بود. در ادوار دوم و سوم سناتور انتخابی شد و در سال 1341 درگذشت. شاه بختی پس از تشکيل کانون افسران و درجه داران بازنشسته، رياست کانون را عهده دار و تا آخر عمر اين سمت را داشت.
مدتی در آترياد همدان و زمانی در قزوين و اصفهان خدمت کرد. در 1299 جزو اردوی ميرپنج رضاخان بود و در حمله به تهران دخالت داشت و روز اول کودتا به درجه سرتيپی رسيد و در طول خدمت خود در ارتش در جنگ های مختلف شرکت کرد.
شاه بختی آموختن سواد را از سنين جوانی آغاز کرده بود. در اواخر عمر، يکی از ادباء و شعرشناسان معروف شد و قسمت اعظم شاهنامه فردوسی را از حفظ می خواند و برای هر حرفی به فراخور موضوع، شعری از شعرا شاهد مثال می آورد. روی هم رفته مرد جالبی بود.
مدت ها فرمانده لشکر لرستان و آذربايجان غربی و خوزستان بود. در سال 1312 درجه سرلشکری گرفت. نشان ذوالفقار که عالی ترين نشان ارتش بود دريافت کرد. همچنين از رضاشاه شمشير مرصع جايزه گرفت و ژنرال آجودان شد. وی دومين سپهبد ارتش ايران است.شاه بختی پس از تشکيل کانون افسران و درجه داران بازنشسته، رياست کانون را عهده دار و تا آخر عمر اين سمت را داشت.
هنگام مرگ متجاوز از 80 سال داشت. در زمان حيات خود در ابن بابويه مقبره ای برای خود ساخت که در آن مدفون می باشد. شاه بختی تا سال 1305 به نام سرتيپ محمد زکريا معروف بود ولی در يکی از جنگ ها فاتح شد و آن را از بخت شاه دانست و نام فاميل خود را از زکريا به شاه بختی تغيير داد. دو تن از دامادهای او در ارتش مراحل ترقی را پيمودند. سپهبد کريم ورهرام و سرلشکر پژوه افسر دامادهای شاه بختی بودند. فرزندان ذکور او رشد علمی و سياسی پيدا نکردند.
