تذکرةالاولیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

 

نخستین باب به حالات و سخنان امام[[جعفر صادق]] اختصاص یافته است، و باب هفتاد و دوم به [[حسین بن منصور حلاج]] (متوفی ۳۰۹). به نظر [[محمد استعلامی]]، دست‌نویس‌های معتبر تذکرةالاولیا تا قرن دهم هجری، شامل همین ۷۲ باب است، امّا پس از قرن دهم فصل‌های دیگری با عنوان «ذکر متأخران از مشایخ کبار» بر این کتاب افزوده شده که حالات و سخنان ۲۵ تن از عارفان قرن‌های چهارم و پنجم را دربر دارد.<ref>تذکرةالاولیا، به تصحیح [[محمد استعلامی]]، ص ۳۶ مقدمه</ref>

 

[[عطار]] در دیباچهٔ کتاب نحوهٔ گزینش و تألیف مطالب را به‌روشنی بیان کرده‌است؛ بنابراین مقدمه، نقل‌ها و روایت‌های تذکرةالاولیا التقاطی از مطالب کتاب‌های دیگر است.<ref>سایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی [http://www.ensani.ir/fa/content/265290/default.aspx ملحقات تذکرةالاولیا (بررسی و مقایسهٔ بینامتنی بخش اوّل و دوّم تذکرةالاولیا)]</ref>از آثار صوفیانهٔ مهم و مشهور مربوط به اواخر قرن چهارم تا پایان قرن ششم، چند اثر با احتمال زیاد ممکن است مأخذ نقل‌های مؤلف تذکرةالاولیا باشند، که عبارت‌اند از: [[طبقات الصوفیه]] اثر [[ابوعبدالرحمن محمد سلمی]] نیشابوری، [[حلیةالاولیا]] ابونعیم اصفهانی، و [[رسالهٔ قشیریه]] نوشتهٔ [[ابوالقاسم قشیری]]. [[کشف‌المحجوب]] [[هجویری|هُجویری]] نیز احتمالاً از منابع [[عطار]] بوده، زیرا [[عطار]] برخی از مضامین آن را با عبارات روان‌تر و رساتر آورده‌است.<ref>تذکرةالاولیا، به تصحیح محمد استعلامی، ص ۲۸ تا۳۲ مقدمه</ref>