هفت‌سین: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۸:
== پیشینه ==
{{درستی|بخش}}
[[پرونده:NOROZKISH2.jpg|بندانگشتی|230 px|سفرهٔ هفت‌سین در زیر آبهای [[خلیج فارس]]. [[نوروز]] [[۱۳۸۴]]]]
[[پرونده:White_house_haft_seen_2015.jpg|چپ|250px|thumb|[[هفت‌سین]] در [[کاخ سفید]] به مناسبت فرارسیدن [[نوروز]] و سال نو ۱۳۹۴، که به دستور [[میشل اوباما]] تهیه شده بود.]]
[[پرونده:Rahahan-haftsin.JPG|بندانگشتی|230 px|راست|سفرهٔ هفت‌سین در [[ایستگاه راه‌آهن تهران]]. [[نوروز]][[۱۳۹۰]]]]
بنا بر اطلاعات دانشنامهٔ [[ایرانیکا]] تاریخچهٔ این رسم مبهم است و «هفت سین» احتمالاً رسم کهنی نیست. در یک دوبیتی که به طور واضحی معاصر است ریشه این سنت را از زمان [[کیانیان]] و در اصل به صورت هفت شین بیان می‌کند{{منبع}} («روز نوروز در زمان کیان/می‌نهادند مردم ایران/شهد و شیر و شراب و شکر ناب/شمع و شمشاد و شایه اندر خوان»). ایدهٔ «هفت شین» توسط بعضی ایرانیان پشتیبانی می‌شود که از جمله می‌گویند شراب به دلیل باورهای اسلامی‌تر، جایش را به سرکه داده است و هفت شین به هفت سین تبدیل شده است.{{منبع}} این نظریه به دلیل این که نام اجزاء را به عربی می‌آورد و از اجزای ویژه‌ای چون سمنو نام نمی‌برد رد شده است. در بعضی ریشه‌یابی‌های دیگر، هفت سین را به هفت «سینی» ربط داده‌اند، یا اصلش را «هفت میم» دانسته‌اند، یا آن را از ریشهٔ «هفت‌چین» به معنی هفت چیدنی نامیده‌اند که این ریشه یابی نیز از سوی محققین جدی گرفته نمی‌شود.
ولی جدا از یک مورد اشارهٔ مبهم و مشکوک به این سفره در منبعی منتسب به [[صفویان|دورهٔ صفوی]]، از هفت‌سین حتی در نوشته‌های مورخین و سیاحان قرن نوزدهم میلادی هم اثر چندانی نیست. تنها [[هاینریش بروگش]] که در ۱۸۶۰ میلادی از تهران بازدید کرده است، می‌نویسد که ایرانیان برای نوروز گلهایی می‌کاشتند که نامشان با سین آغاز می‌شده است.
| |||