در آیین بهائی، احکام به صورت مجموعه‌ای خشک از باید و نباید که انسان به دلیل ترس از مجازات‌هایمجازات تعیین شده مجبور به اجرا وضامن مراعاتاجرایی آنهاآن باشدباشد، مطرح نمی‌شود. بهاءالله احکام را بخش جدایی‌ناپذیر ترقّی معنوی انسان می‌داند. بهائیان معتقدند همان‌طور که اگر فردی از بام ساختمان بلندی به پایین بپرد به دلیل نادیده گرفتن قوانین فیزیکی عالم دچار صدمه می‌شود، زیرپا گذاشتن قوانین معنوی که بر عالم وجود حکمفرماست نیز به انسان از نظر معنوی لطمه وارد می‌سازد. در این دیدگاه، احکام دینی به انسان کمک می‌کند که خود را با قوانین معنوی که بر عالم حکمفرماست وفق دهند.<ref name=" The Baha'i Faith: A Short Introduction" />
در آئین بهائی احکام غالباً نه به دستوالعمل‌های جزئی برای موقعیت‌های متفاوت بلکه به به شکل اصول کلی ارائه شده است که در بسیاری موارد هر فرد به شکلی که در زندگی خود و در هر موقعیت مناسب می‌بیند این اصول را به کار می‌گیرد. تعالیم بهائی دربارهٔ بسیاریبعضی از جنبه‌های زندگی اظهارنظری نمی‌کنند. در برخی موارد، به صراحت ذکر شده که یک موضوع خاص مسئلهٔ انتخاب فردی است و نه حکم الهی. در مورد برخی از احکام اجتماعی آئین بهائی که هم اکنون به اجرا گذاشته می‌شوند نیز تأکید شدیدی بر آگاهی، درک و عقلانیت فرد است و در مقابل بعضی از قوانین ثابت و قابل تغییر نمی باشد. بر طبق بیانات بهاءالله، بهائیان احکام بهائی را باید با نیت و به دلیل عشق به خداونداو اجرا نمایند نه از ترس مجازات.{{مدرک|}} در آئین بهائی هیچ فردی مسئول این نیست که بر دیگران نظارت کند که آیا احکام را رعایت می‌کنند یا خیر. فقط محافل روحانی و یا بیت العدل می توانند تذکر دهند و در صورت عدم اصلاح فقط می توانند فرد را طرد اداری و یا طرد روحانی کنند. در نظر بهائیان فرد فقط پاسخگوی خداست و هر شخص مسئولیت بهبود و به انضباط درآوردن رفتارورفتار و اعمال خود را دارد.{{مدرک|}} در دیانت بهائی طبقهٔ روحانیون و علمای دینی که بتوانند احکام الهی را وضع یا تفسیر کنند وجود ندارد و بنا بر اعتقاد بهائیان پیرو بیت العدل این مسولیت به بیت العدل واگذار شده و به اعتقاد دیگر فرق بهائی به ولی امر الله حاضر محول شده است. در نظام بهائیان پیرو بیت العدل، محافل روحانی محلّی و ملّی وظیفۀ به‌کاربندی احکام اجتماعی بهائی را بر عهده دارند.{{مدرک|}} <ref name="An Introduction to the Baha'i Faith"></ref>
بنا بر اعتقاد بهائیان پیرو بیت العدل، مبنای احکام بهائی آثار مکتوب و رسمی بهاءالله مانند کتاب اقدس و ضمائم آن به همراه تبیینات و توضیحات عبدالبهاء و شوقی افندی و قوانین وضع شده توسط بیت العدل اعظم است. حکایت‌های شخصی و روایت‌های شفاهی از زندگی بهاءالله یا دیگر بزرگان این آئین، نمی‌توانند به هیچ وجه مبنایی برای تعیین احکام باشند. <ref name="An Introduction to the Baha'i Faith"></ref>
