سلسله [[ساسانی]]، همانند [[هخامنشی]]، از [[استان فارس]] سرچشمه گرفت است. آنها خود را جانشینان [[هخامنشیان]] میدانستند که بعد از دورههای [[هلنی]] و سلسله [[پارت]] برای بازگرداندن عظمت ایران تلاش میکردند. اما در معماری، با احترام به معماری ساسانیهخامنشی<ref>این را میشود از قرار دادن سازههای ساسانی زیر سازههای هخامنشی در [[نقش رستم]] فهمید.</ref>، روش آنها را پی نگرفتند و بیشتر از [[معماری عیلامی]] که معماری [[بومآورد (معماری)|بومآورد]] تریستتریست سرمشق میگیرند. شاید دلیل آن را بتوان در عدم توانایی حکومت ساسانی در به کار بردن مصالح گرانقیمت و کمیاب در ایران -سنگ و چوب که در زمان [[معماری هخامنشیان|هخامنشیان]] از [[مصر]] و [[لبنان]] آورده میشدهاند- و زیاد بودن مصالح خشتی و '''خاک''' جستجو کرد. همچنین بناهای سنگی هخامنشی برای استحکام لازم باید روی خاک سخت دامنهٔ کوه بنا شوند اما ایرانیان بعد از حملهٔ یونانیها به دشتنشینی عادت کردهیودند.<ref>هیلن براند، رابرت. معماری اسلامی. ۱۳۷۷. ترجمه ایرج اعتصام. </ref>{{سخ}}
رسم نوشتن روی سنگها ([[سنگنوشتههای هخامنشی|سنگنوشتهها]]) در این دوره ادامه مییابد.