محمد قزوینی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه نویسنده

| نام = علامه قزوینی

محمد قزوینی در سال ۱۳۱۸ با توجه به مشکلاتی که اتباع خارجی مقیم در اروپا به علت بروز جنگ جهانی دوم گرفتار آن شده بودند، تصمیم به بازگشت به ایران گرفت و بعد از سی و شش سال غربت، در مهر ماه آن سال برای اقامت دایم به ایران بازگشت. در ایران نیز تمام اوقات او صرف مطالعه و تحقیق و تصحیح متون کهن می‌شد. تصحیح [[دیوان حافظ]] با همکاری [[قاسم غنی]] یادگار دورهٔ اقامت او در تهران است.

 

 

[[محمدتقی بهار]] [[قصیده]] معروف خود را در سوگ او سرود که [[مطلع]] آن چنین است:

 

{{ترتیب‌پیش‌فرض:قزوینی، محمد}}

[[رده:ادیبان اهل ایران]]

[[رده:اهالی تهران]]