میرعلی تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ردهانبوه: حذف از رده:مشاهیر هرات |
جز ←لید: رفع خطاهای ظاهری |
||
خط ۴۵:
شکل اولیه خط نستعلیق و ترکیبات آن در ابتدا ساده‌تر بود، اما میرعلی آن‌را کامل کرد. ویژگی شکل تزیینی این خط، برای نوشتن اشعار بسیار مناسب است. [[آرتور پوپ]] هنرشناس و ایرانشناس مشهور می‌گوید: «... نسخ خطی کامل و متعادل است و تعلیق خطی تاثیرگذار و حاکم. با ترکیب ویژگی‌های این دو خط، نستعلیق که بسیار نوازشگر، شیک، آرام و ملایم است، به‌وجود آمده است. این نوع خط که ایرانی‌ها آن را ترویج داده‌اند تصویری عالی از تمدن و جهان‌دیدگی را به نمایش می‌گذارد.» ظهور نستعلیق به کاربرد خط تعلیق کاملاً پایان داد و بعدها توسط [[جعفر تبریزی]]، [[سلطانعلی مشهدی]]، [[میر عماد حسنی]] و دیگران به کمال پختگی رسید. <ref>مرقعات خط</ref>
میرعلی که مدتی در [[بغداد]] در دربار سلطان [[احمد جلایر]] ([[۷۸۳ (قمری)|۷۸۳]]-[[۸۱۳ (قمری)|۸۱۳]] ه. ق) بود کلیات فارسی «[[خواجوی کرمانی]]» را به‌تاریخ [[۷۹۸ (قمری)|۷۹۸]] ه. ق به خط نستعلیق در [[بغداد]] نوشت و هرچند زبان مردم بغداد همیشه عربی بوده است.<ref>خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران – حیدرآباد</ref> این نسخه‌ای از مثنوی «همای و همایون» اثر خواجوی کرمانی در [[کتابخانه بریتانیا]] به خط او موجود است.<ref>دانشنامه بریتانیکا</ref>
<small>
| |||