[[پرونده:Cvandrhovst.png|بندانگشتی|چپ|400px|نمودار سبز [[مقاومت الکتریکی|مقاومت ويژه]] ابررسانا در برابر جریان و نمودارنموادر آبی [[ظرفیت گرمایی ویژه]] آن را نشان می‌دهد.]]
در مواد ابررسانا، پدیدهٔ ابررسانایی زمانی ظهور می‌کند که دمای مادهماده، (T) از مقدار بحرانی، <math>T_c</math> کمتر شود. مقدار دمای بحرانی از ماده‌ای به مادهٔ دیگر متفاوت است. دمای بحرانی ابررساناهای معمولىمعمول چیزی بین ۲۰ کلوین تا زیر یک کلوین است. برای نمونه، دمای بحرانی [[جیوه]] ی جامد ٤تا۲۴٫۲ کلوین است ولی دمای بحرانی [[منیزیم دی بورید]] ۳۹[[کلوین]] است. گرچه این ماده خواصی چنان دارد که نمی‌بایست آن را در دستهٔ [[ابررساناهای معمول]] جای داد. ابررساناهای ترکیبی می‌توانند دمایی بحرانی بسیار بالاتری داشته باشند. برای مثال ایتربیم باریم مس اکسید یا [[ایتربیم باریم مس اکسید|YBa2Cu3O۷]] ابررسانایی است که دمای بحرانی آن ۹۲ کلوین است و درواقع "اولین ابررسانای دمای بالا" بود که کشف شد. همچنین ابررساناهای دمای بالای دیگری بر پایهٔ جیوه کشف شده‌اند که دمای بحرانی آنها نزدیک ۱۴۰ کلوین است. هنوز هیچ نظریه‌ای قادر به توضیح چگونگی پدید آمدن ابررساناهای دمای بالا نبوده استنبوده‌است. تعویض فونون می‌تواند نوع عملکرد ابررساناهای معمول را توضیح دهد اما برای ابررساناهای با دمای بحرانی بسیار بالا نمی‌توان از این تئوری هم استفاده کرد.
شروع پدیدهٔ ابررسانایی با تغییرات زیادی در خواص فیزیکی ماده همراه است که به همین سبب آن را [[فاز]] جدیدی می‌نامند. برای مثال [[ظرفیت گرمایی]] ماده از قوانینی تبعیت می‌کند که در زمان ابررسانا نبودن ماده وجود دارند. در گذر به فاز ابررسانایی، ظرفیت گرمایی ماده ناگهان پرشی با بالا می‌کند و سپس به صورت خطی کم و کمتر می‌شود تا به کلی از بین برود. در دمای پایین این تغییرات به صورت <math>e^{\frac{-\alpha}{T}}</math> است که α در آن ثابت است و این خود نشان می‌دهد که گاف انرژی وجود دارد.
تغییر فاز به ابررسانایی مدت زیادی مورد بحث بین دانشمندان بوده استبوده‌است. در حالی که آزمایش‌ها نشان می‌دادند که این تغییر از مرتبهٔ دوم است، بدین معنی که گرمای نهانی در این تغییر وجود ندارد، در دههٔ ۱۹۷۰ محاسبات این احتمال را مطرح کردند که شاید این تغییر وضعیت را بتوان با لحاظ کردن نوسانات بلند برد در [[میدان مغناطیسی]]، تغییر فازی نوع اول به حساب آورد. به تازگی با کمک [[نظریه آشوب|نظریهٔ آشوب]] است که مشخص شده خطوط مارپیچ ابررسانا در این بین نقشی عمده دارند و این گذار حالت برای ابررساناهای نوع دوم گذری از مرتبهٔ دوم و برای ابررساناهای نوع اول، گذری از مرتبهٔ اول است.
