سلطان ابراهیم میرزا تیموری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۹.۷): + رده:سلسله تیموری |
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) جز جایگزینی پیوند> آذربایجان > آذربایجان (ایران) (به درخواست کاربر:Saeidpourbabak) دلیل:اصلاح ابهام‌زدایی - آزمون |
||
خط ۱۶:
اندکی پس از آغاز حکومت او بر فارس، [[میرزا بایقرا]] - امیرزادهٔ تیموری - که بر [[همدان]]، [[نهاوند]] و [[بروجرد]] حکومت می‌کرد، بر او شورید. در ربیع‌الاول ۸۱۸/ مهٔ ۱۴۱۵ پس از جنگی که میان آن دو روی داد، ابراهیم سلطان شکست خورد و شیراز به تصرف میرزا بایقرا درآمد. ابراهیم سلطان ناگزیر به [[ابرقو]] عقب نشست. شاهرخ پس از آگاهی از وقوع این حوادث، نخست [[جلال‌الدین فیروزشاه]] را به یاری فرزند فرستاد و سپس خود با لشکریانش راه فارس در پیش گرفت. بایقرا که آمدن شاهرخ را گمان نداشت، بیمناک شد و پوزش خواست. شاهرخ او را بخشود، لیکن فرمان داد که بایقرا دیگر در آن منطقه نماند و به [[قندهار]] برود و دیگربار حکومت فارس را به ابراهیم سلطان سپرد<ref>خواندمیر، ۳/۵۹۴ - ۵۹۵</ref><ref>فصیح، ۳/۲۲۲</ref>.
ابراهیم سلطان، پس از استقرار مجدد در حکومت فارس، در ادراهٔ آن ایالت وسیع و آبادانی آنجا و رسیدگی به امور مردم کوشش‌ها کرد <ref>عبدالرزاق سمرقندی، ۲ (۱)/۲۲۲</ref>. در ۸۲۳ق/۱۴۲۰م شاهرخ که قصد رسیدگی به امور [[آذربایجان (ایران)]] را داشت و با سپاه خود در [[ری]] استقرار یافته بود، ابراهیم سلطان را فرا خواند. وی پس از چندی برای یاری پدر با لشکر خود به اردوگاه او در آن شهر ملحق گردید و چون به [[سلطانیه]] رسیدند، ابراهیم سلطان مأمور تسخیر [[مراغه]] شد. یک سال بعد (۸۲۴ق/۱۴۲۱م) در تبریز به اردوی شاهرخ پیوست و با [[امیر غیاث‌الدین شاه ملک]] به تسخیر [[نخجوان]] مأمور گردید و چون از این لشکرکشی پیروزمندانه بازگشت، مأمور گوشمالی علیکاجالق و سید احمد دیزک <ref>یا جلگاءِ خالق و سیدی احمد: میرخواند، ۶/۶۶۰</ref> که از ترکمانان شورشی بودند، گردید و از عهدهٔ این کار نیز به خوبی برآمد و همراه امیرشاه ملک نزد پدر شتافت. در همین زمان شاهرخ که پس از سامان دادن به اوضاع شمال غرب ایران، آهنگ بازگشت [[خراسان]] کرده بود، در نزدیکی [[قزوین]] ابراهیم سلطان را مرخص کرد و به فارس فرستاد <ref>عبدالرزاق سمرقندی، ۲(۱)/۲۲۶</ref><ref>فصیح، ۳/۲۴۱، ۲۴۳، ۲۴۶، ۲۴۹</ref><ref>میرخواند، ۶/۶۵۷، ۶۶۰ -۶۶۱</ref>).
چندی از بازگشت ابراهیم سلطان از آذربایجان و استقرار او در [[شیراز]] نگذشته بود که دیگربار آهنگ گوشمالی فرمانروایان [[خوزستان]] کرد و با لشکر خود بدان‌سو رفت. نخست [[هویزه|حویزه]] و [[دزفول]] را تصرف کرد و سپس به محاصرهٔ قلعهٔ [[شوشتر]] پرداخت، اما به دستور شاهرخ دست از محاصره برداشت و به شیراز بازگشت. در ۸۲۵ق دیگربار به آن ایالت رفت و سراسر آنجا را به تصرف درآورد و خبر آن را به آگاهی شاهرخ رساند <ref>عبدالرزاق سمرقندی، ۲ (۱)/۲۶۲-۲۶۳، ۲۸۹</ref><ref>غفاری، ۲۱۷</ref>.
| |||