مروان دوم: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز افزودن جعبه> (درخواست کاربر:Modern Sciences) + |
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) جز جایگزینی پیوند> آذربایجان > آذربایجان (ایران) (به درخواست کاربر:Saeidpourbabak) دلیل:اصلاح ابهام‌زدایی - آزمون |
||
خط ۱۲:
|death_date=August 6, 750 (aged 72), probably killed and buried in [[فیوم]]، [[مصر]]
|}}
'''مروان بن محمد'''(نام کامل به [[عربی]]: ''مروان بن محمد بن مروان بن الحکم بن أبی العاص بن أمیه'')٬(مقتول به سال ۱۳۲ هجری قمری) ملقب به '''مروان دوم''' یا '''مروان حمار'''٬آخرین خلیفه اموی در [[دمشق]] بود، که پس از پسرعمویش [[ابراهیم بن ولید]] در سال ۱۲۶ ه. ق به خلافت رسید؛ او از سال ۷۴۴ میلادی تا زمان کشته شدنش در سال ۷۵۰ میلادی خلیفهٔ زمان خود بود. وی قبل از آن، فرماندار [[ارمنستان]] و [[آذربایجان (ایران)]] بود. مروان در طول دوران خلافتش، با [[ضحاک بن قیس]]، رهبر [[خوارج]] و نیز [[سلیمان بن عبدالملک]] در [[عراق]] درگیر بود. در [[اردن]]، [[ثابت بن نعیم جذامی]] علیه وی شورید. مروان این شورشها را سرکوب کرد، و فرماندار دیگری را برای عراقین برگزید.
[[سفاح]] (اولین خلیفهٔ عباسی)، عموی خویش [[عبد الله بن علی]] را به سوی [[شام]] فرستاد تا نیروهای اموی را از بین برده و مروان را از میان بردارد. مروان ثانی در جنگی که با سپاهیان [[ابومسلم خراسانی]] و [[بنی عباس]] کرد مغلوب شد و به [[مصر]] گریخت و در آنجا به دست یکی از طرفداران بنی عباس کشته شد و سر او را برای [[سفاح]] فرستادند.<ref>فرهنگ فارسی دکتر محمد معین٬جلد پنجم٬صفحهٔ ۱۹۵۸</ref>با مرگ مروان خلافت اموی از سرزمینهای شرق برچیده شد، گرچه این حکومت در [[اندلس]] باقی ماند.
| |||