اسدی توسی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۸۳:
این واژهنامه برای آن نوشتهشده است که واژههای ناآشنایی که در فارسی دری یافت میشوند را برای مردمان اران و آذربایجان تعریف کند. این واژهنامه کهنترین واژهنامه در دسترس به زبان فارسی است که بر پایهٔ شعرهای نمونه نوشته شده است. در این واژهنامه دانستههایی جسته و گریخته دربارهٔ نامهای برخی از شعرای سده چهارم قمری یافت میشود. از این واژهنامه چندین دستنویس در ایران و جایهای دیگر در دسترس است که با هم تفاوتهای بسیاری دارند. گویا کهنترین آنها در کتابخانه مالک در تهران قرار دارد که به سال ۷۲۲ قمری رونویسی شده است. دیباچه این دستنوشته از سال ۱۳۰۲ هجری (۱۸۸۴–۸۵ میلادی) است که در آن گفته شده اسدی این کتاب را به درخواست «پسر خویش»، اردشیر بن دیلمسوپار نجمی» نوشته است که او از اسدی به نام «حکیمِ جلیلِ اوحد» یاد میکند.{{پا|نام=iranica}}
در گرشاسپنامه آموزههای اسلامی نیز دیده میشود، اما در اصل روایات کمتر راه یافته است. همچنین درآمیختگیهایی که میان اسطورههای ایرانی و سامی در آغاز دوره اسلامی انجام شده بوده، در گرشاسپنامه راه یافته است. در یکجا زرتشت همان ابراهیم پنداشته شده و در جای دیگر هود پیامبر زمان جمشید پنداشته شده، با این همه، میتوان با سنجیدن گرشاسپنامه با اوستا و ادبیات پهلوی، اصالت بخشهایی از آن را به خوبی نشان داد.{{پا|نام=cgie}}
|