لئونید کانتوروویچ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: سوال⟸سؤال، مساله⟸مسئله
ابرابزار، برچسب ویکی‌سازی، برچسب تمیزکاری
خط ۱:
{{تمیزکاری}}
{{ویکی‌سازی}}
 
{{Infobox economist
| name = لئونید کانتوروویچ
سطر ۵ ⟵ ۸:
| caption = کانتوروویچ در ۱۹۷۵
| birth_date = {{Birth date|df=y|1912|1|19}}
| birth_place = [[سن پترزبورگ]],، [[امپراتوری روسیه]]
| death_date = {{تاریخ مرگ و سن|df=y|1986|4|7|1912|1|19}}
| death_place = [[مسکو]],، [[روسیه]],، [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی]]
| nationality = [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی]]
| ethnicity = [[مردم روس]]
سطر ۱۸ ⟵ ۲۱:
}}
[[پرونده:Medal Defense of Leningrad.jpg|110px|چپ|thumb]]
'''[[لئونید کانتوروویچ]] ''' {{روسی| Леони́д Вита́льевич Канторо́вич}}
(ژانویه ۱۹۱۲ ۷ آوریل ۱۹۸۶) [[ریاضیدان]] و [[اقتصاددان]] در [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|روسی]] است که در سال ۱۹۷۵ به همراه [[تیالینگ کوپمانس]] موفق به دریافت [[جایزه نوبل]] در اقتصاد شد.<ref name="Winners1975">{{cite web|url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/1975/|title=The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 1975|publisher=Nobel Foundation|accessdate=2008-10-14}}</ref>
 
== زندگینامهزندگی‌نامه ==
کانتوروویچ ۱۹ [[ژانویه]] سال ۱۹۱۲ در [[سن پترزبورگ]] در یک خانوادهٔ یهودی تبار متولد شد. در سال ۱۹۲۶، در سن چهارده سالگی وارد [[دانشگاه دولتی سن پترزبورگ]] شد و در سال ۱۹۳۰ از دانشکده [[ریاضی]] فارغ التحصیلفارغ‌التحصیل شد و تحصیلات تکمیلی خود را آغاز کرد. در سال ۱۹۳۴، در سن ۲۲ سال، او یک استاد کامل شد.
ماجرا از این قرار بود که او به عنوان مشاور در موسسه ایموسسه‌ای به مسئله توزیع مواد اولیه برای حداکثر کردن بهره وریبهره‌وری تجهیزات تحت قیدهای معینی پرداخت و بعد از آن مسائل اقتصادی زیادی را با همان شکل ریاضی پیدا کرد. در سال ۱۹۳۹ جزوه ایجزوه‌ای را تحت عنوان « روش ریاضی برنامه ریزیبرنامه‌ریزی و سازماندهی تولید» منتشر نمود که به فرمول بندی مسائل اساسی اقتصادی، شکل ریاضی آنها و روش حل آنها اختصاص داشت. در اصل، این جزوه شامل ایده هایایده‌های اساسی برنامه ریزیبرنامه‌ریزی خطی بود. کانتروویچ از این کار در افق های گستردهافق‌های ایگسترده‌ای بهره جست. این امر در سه جهت محقق گردید:
الف) توسعه بیشتر روش هایروش‌های حل اینگونه مسائل، تعمیم و کاربرد آنها
ب) تعمیم ریاضی اینگونه مسائل از قبیل مسائل غیر خطی، مسائل در فضای تابعی، کاربرد این روش هاروش‌ها در علوم فنی و مکانیک
ج) گسترش روش توصیف و تحلیل از مسائل اقتصادی مجزا به سیستم هایسیستم‌های اقتصادی عمومی با کاربرد در مسائل برنامه ریزیبرنامه‌ریزی در سطح صنعت، منطقه، کل اقتصاد و همچنین تحلیل ساختار شاخص هایشاخص‌های اقتصادی
فعالیت هایفعالیت‌های کانتروویچ در دو جهت نخست زودتر از جهت سوم محقق گردید. مطالعات او با شروع جنگ متوقف شد و در طول جنگ به تدریس در مدرسه عالی مهندسان دریایی مشغول بود. با این وجود توانست اولین کتاب خود را در این دوره هم بنویسد. بعد از جنگ، در سال ۱۹۴۴ با بازگشت به لنینگراد و تدریس در دانشگاه به مسائل محاسباتی رایانه ایرایانه‌ای علاقمند شد و در عین حال به مطالعات اقتصادی نیز ادامه داد. در سال ۱۹۵۱ کانتروویچ تجربیات خود را در کتابی خلاصه نمود و توضیحی نظام مند از الگوی خود دربارهدربارهٔ ترکیب برنامه ریزیبرنامه‌ریزی خطی با برنامه ریزیبرنامه‌ریزی پویا ارائه کرد.
در اواسط دهه ۱۹۵۰ علاقه عمومی در بهبود کنترل اقتصادی در شوروی به طور چشمگیری افزایش یافت و شرایط برای مطالعات در استفاده از روش هایروش‌های ریاضی و رایانه هارایانه‌ها در مسائل عمومی اقتصاد و برنامه ریزیبرنامه‌ریزی بیشتر مورد توجه قرار گرفت. در آن زمان، کانتروویچ مجموعه گزارش هاگزارش‌ها و مقالات را در کتابی تحت عنوان «بهترین استفاده از منابع اقتصادی» منتشر نمود که شرح مبسوطی دربارهدربارهٔ رویکرد بهینه به مسائل اساسی اقتصاد از قبیل قیمت گذاری، ارزش گذاری، کارآییکارایی سهام و برنامه ریزیبرنامه‌ریزی بود. این مباحث در مجامع علمی مورد بحث و بررسی قرار گرفت و با وجود برخی انتقادات مورد توجه دانشمندان و دولت هادولت‌ها قرار گرفت.
بخش عمده کارهای علمی لئونید کانتروویچ و جالینگ کوپمنز در زمینه نظریه تخصیص بهینه منابع انجام گرفته است.
مسائلی که مورد توجه اصلی این دو اقتصاددان بود، چگونگی استفاده از منابع موجود بود تا بالاترین مزیت را در تولید کالاها و خدمات ایجاد کنند. در این زمینه سوالاتی از این قبیل مطرح می شوندمی‌شوند که چه کالایی تولید شود؟ چه روش تولیدی به کار گرفته شود؟ چه میزان از تولید فعلی مصرف شود؟ چه میزان برای ایجاد منابع جدید در تولید و مصرف آینده ذخیره شود؟
کانتروویچ و کوپمنز با فرمول بندی مسائل و توصیف روابط بین نتایج تولید و نهاده هاینهاده‌های تولیدی در روش هایروش‌های جدید کوشیدند به سؤال هایسؤال‌های فوق پاسخ دهند. کانتروویچ تکنیک تحلیلی برنامه ریزیبرنامه‌ریزی خطی را به کار گرفت تا برنامه ریزیبرنامه‌ریزی اقتصادی در کشور خود را بهبود بخشد. کوپمنز نیز نشان داد که اساس معیار کارآییکارایی این امکان را می دهدمی‌دهد که قیاس هایقیاس‌های مهمی درباره سیستمدربارهٔ هایسیستم‌های قیمت بهینه صورت گیرد.
تحلیل خمش ورق تحت شرایط تکیه گاهی ارتجاعی با استفاده از روش کانتروویچ توسعه یافته (EKM)
برخی از روش‌هایی که در زمینه تحلیل خمش ورق موجود است مانند روش لوی، ناویر، روش‌های انرژی و... برای انجام تحلیل ورق یکسری محدودیت‌هایی برای شرایط تکیه گاهی ورق قائل هستند که این موجب می‌شود تمامی حالت‌های تکیه گاهی ممکن برای ورق مورد بررسی قرار نگیرند.
روش کانتروویچ توسعه یافته (EKM) با نداشتن محدودیت در شرایط تکیه گاهی ورق وهمچنین داشتن دقت و سرعت قابل قبول یکی از روش‌های مناسب در زمینه تحلیل خمش و کمانش ورق‌ها می‌باشد که در چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته است. اساس این روش بر پایه تبدیل کردن معادله دیفرانسیل جزئی (PDE) حاکم بر خیز ورق به مجموعه‌ای از معادلات دیفرانسیل معمولی (ODE) با درنظر گرفتن تابع خیز ورق به دو تابع مستقل از هم استوار می‌باشد. ورق‌هایی که با این روش در گذشته مورد تحلیل قرار گرفته‌اند به شکل مستطیلی، دایره‌ای و استوانه‌ای و اکثرااکثراً تحت شرایط تکیه گاهی صلب (گیردار) بوده‌اند.
 
 
 
== نگاره خانه ==
سطر ۵۷ ⟵ ۵۸:
* [http://ideas.repec.org/e/pka32.html Information about: Leonid Vitaliyevich Kantorovich] – IDEAS/RePEc
* {{یادکرد کتاب|title=Leonid Vitalievich Kantorovich (۱۹۱۲–۱۹۸۶) |url=http://www.econlib.org/library/Enc/bios/Kantarovich.html |work=[[The Concise Encyclopedia of Economics]] |edition=۲nd |series=[[Library of Economics and Liberty]] |publisher=[[Liberty Fund]] |year=۲۰۰۸}}
{{برندگان جایزه نوبل اقتصاد در ۱۹۶۹-۱۹۷۵۱۹۶۹–۱۹۷۵}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}