جان فون نویمان: تفاوت میان نسخه‌ها

|تاریخ مرگ = {{مرگ و سن|۱۹۵۷|۲|۸|۱۹۰۳|۱۲|۲۸}}به علت سرطان

|دلیل شهرت = [[واحد محاسبه و منطق]]، [[گرانروی]]، [[رده]]، [[ویروس رایانه‌ای]]، [[دوگانگی (بهینه‌سازی)]]، [[نظریه بازی‌ها]]، [[نظریه ارگودیک]]، [[توری (ترتیب)]]، [[مرتب‌سازی ادغامی]]، [[مینیماکس]]، [[روش مونت‌کارلو]]، [[مولد اعداد شبه تصادفی]]، [[نظریه عمل‌گرها]]، [[خودجایگزین‌گری]]، [[معماری فون نویمان]]، [[نظریه طیفی]]، [[نظریه ارگودیک]]، [[طرح منهتن]] ، [[بمب هیدروژنی]] ، [[رایانه الکترونیکی]]

|جوایز = [[جایزه انریکو فرمی ، جایزه یادبود آلبرت انیشتین و نشان افتخاری از طرف موسسه مهندسین الکترونیک آمریکا]]

'''جان فون نویمان''' {{رچ}} (زاده [[۲۸ دسامبر]] [[۱۹۰۳ (میلادی)|۱۹۰۳]] برابر با [[۷ دی]] [[۱۲۸۲]] در [[بوداپست]] - درگذشت [[۸ فوریه]] [[۱۹۵۷ (میلادی)|۱۹۵۷]] برابر با [[۱۹ بهمن]] [[۱۳۳۶]] در [[واشینگتن، دی. سی.]]) {{به مجاری|von Neumann János}} {{به انگلیسی|John von Neumann}} ریاضی‌دان و دانشمند آمریکایی<ref>[http://www.nas.edu/history/members/neumann.html John von Neumann<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> [[مجارستان|مجاری]] الاصل بود. وی سهم بزرگی در رشته های مختلف، شامل [[ریاضیات]] ([[بنیان‌های ریاضیات]]، [[آنالیز تابعی]]، [[نظریه ارگودیک]]، [[هندسه]]، [[توپولوژی]]، [[آنالیز عددی]])، [[فیزیک]] ([[مکانیک کوانتوم]]ی، [[دینامیک شاره‌ها]])، [[علم اقتصاد|اقتصاد]] ([[نظریه بازی‌ها]])، [[علوم کامپیوتر]] ([[معماری فون نویمان]]، [[برنامه ریزی خطی|بهینه سازی خطی]]، [[ماشین‌های خودهمانندساز]]، [[محاسبات تصادفی]]) و [[آمار]] داشت. او یک پیشگام در استفاده از [[نظریه عمل‌گرها]] در [[مکانیک کوانتوم]] و نیز ارتقای آنالیز تابعی، و یکی از دست اندرکاران [[پروژه منهتن]] و [[موسسه مطالعات پیشرفته]] در [[پرینستون]] (به عنوان یکی از معدود منصوب شدگان) بود که منجر به ساخت اولین [[بمب اتمی]] گردید. وی همچنین از نخستین کسانی است که در طراحی و ساخت اولین [[کامپیوتر]] به نام [[انیاک]] سهم مهمی داشت. او هسته پیشرفت [[نظریه بازی‌ها]] و نیز مفهوم [[اتوماتای سلولی]] بود.{{سخ}}جان فون نویمان که در کودکی او را "یانوس" صدا می‌زدند، در خانواده‌ای ثروتمند و بانکدار در بداپست مجارستان به دنیا آمد. جان از همان سنین کودکی نشانه‌های نبوغ خود را آشکار کرد. در شش سالگی او می‌توانست اعداد هشت رقمی را بطور ذهنی بر هم تقسیم کند، و از سن 12 سالگی تحت تعلیم ریاضیدانان برجسته دانشگاه بوداپست قرار گرفت. او اولین مقاله تحقیقاتی خود را زمانی که 17 سال بیشتر نداشته منتشر کرد.