نخستین بار با فیلمبرداری فیلم [[بی ستارهها]] ([[خسرو پرویزی]], ۱۳۳۸) کار خود را آغاز کرد و فیلمبردار بیش از ۲۵ فیلم سینمایی و تعداد بسیاری فیلم کوتاه و مستند بود. ریپور، برادر کوچک تر زنده یاد [[بهرام ریپور]]، پیش از آن که کار خود را به عنوان فیلمبردار آغاز کند. از ۱۳۳۵ در زمینهٔ عکاسی فعالیت میکرد. او پس از بی ستارهها، یک بار دیگر برای [[خسرو پرویزی]] فیلم [[زمین تلخ]] (۱۳۴۱) را فیلمبرداری کرد و [[قدرت الله احسانی]] و [[اصغر بیچاره]] در فیلمبرداری این فیلم با ری پور همکاری کردند. ریپور در دههٔ ۱۳۴۰ فیلمبردار بسیاری از فیلمهای [[امین امینی]] بود و در ۱۳۴۶، فیلمبرداری اولین فیلم برادرش، [[سه جوانمرد]]، را بر عهده گرفت. آن دو سپس در فیلم [[جمعهٔ شیرین]] و نیز مستندهای [[فانوس خیال]] (دربارهٔ تاریخ سینمای ایران)، جوانان و ورزش، سازهای ایرانی و موزهٔ ایران باستان با یکدیگر همکاری کردند. ری پور دو فیلم معروف [[مهر گیاه]] و [[کندو]] (همراه با [[حمید مجتهدی]]) را برای [[فریدون گله]] فیلمبرداری کرد. در ۱۳۴۹ به دعوت [[وزارت فرهنگ و هنر]] با بسیاری از کارگردانان مطرح فیلمهای مستند مثل [[سهراب شهیدثالث]]، [[منوچهر طیاب]] و [[هوشنگ شفتی]] همکاری داشت. وی در ۱۳۵۲ در پنجمین جشنوارهٔ سینمایی سپاس برای فیلمبرداری رنگی دو فیلم [[ایمان]] ([[حسین ترابی]]) و [[تهران ۵۱]] ([[خسرو پرویزی]]) دیپلم افتخار گرفت و در بحبوحهٔ انقلاب همراه با [[کریم دوامی]] و [[علی صادقی]] فیلمبرداری فیلم مستند بلند [[برای آزادی]] ([[حسین ترابی]]) را بر عهده داشت. ریپور در دهههای ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ بسیار کم کار بود و آخرین کار او به عنوان مدیر فیلمبرداری [[ماه عسل]] ([[حجت الله سیفی]]، ۱۳۷۱) بود که فیلمبرداری آن را [[مسعود اللیاری]] بر عهده داشت.