جرج اف. کنان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹:
پس از اینکه سیاستهای پیشنهادی کنان به سیاست رسمی ایالات متحده شد، او شروع به انتقاد از این سیاستها کرد، با وجود اینکه در شکل گیری آنها نقشی اساسی داشت.
پیش از پایان سال ۱۹۴۸ کنان متقاعد شده بود که گفت و گوی مثبت با دولت شوروی میتواند دوباره شروع شود. پیشنهادهای او به دولت [[ترومن]] در این زمینه نادیده گرفته شد و او، خصوصاً پس از انتصاب [[دین
در طول سال ۱۹۵۰، کنان وزارت امور خارجه را ترک کرد و جز دو دوره مختصر سفارت در مسکو و یوگسلاوی فاقد سمت دولتی بود، اما به عنوان عضو هیئت علمی [[مؤسسه مطالعات پیشرفته]] در نقش یک منتقد رئالیست به تجزیه و تحلیل امور بینالملل از سال ۱۹۵۶ تا زمان مرگش در سن ۱۰۱ سالگی ادامه داد.
خط ۴۷:
کنان در میلواکی ویسکانسین متولد شد. پدر او Kossuth Kent Kennan، وکیل متخصص قانون مالیات <ref>{{Harvard citation no brackets|Kennan|1967|pp=292–295}}.</ref> و مادر او فلورانس جیمز کنان بود. مادر او دو ماه پس از تولد او به علت [[پریتونیت]] که ناشی از پارگی آپاندیس بود، درگذشت. کنان مدتها بر این باور بود که مادرش بلافاصله بعد از تولد او درگذشته است.<ref name="Gaddis1990">{{Harvard citation no brackets|Gaddis|1990|p=199}}.</ref> او زیاد با پدر یا نامادریش نزدیک نبود، اما رابطه نزدیکی با خواهران بزرگترش داشت.
در سن هشت سالگی او به آلمان رفت تا با نامادریش بماند و زبان آلمانی یادبگیرد.<ref name="nytimes.com">http://www.nytimes.com/2005/03/18/politics/18kennan.html?pagewanted=3</ref> او سپس در [[آکادمی نظامی سنت جان]] در [[دلفیلد، ویسکانسین]] به تحصیل پرداخت و نهایتاً در نیمه دوم سال ۱۹۲۱ وارد [[دانشگاه پرینستون]] شد.<ref>{{Harvard citation no brackets|Isaacson|Thomas|1986|p=73}}.</ref> بی تجربگی او در برخورد با فضای [[آیوی لیگ]] و خجالتی و درونگرا بودن او، باعث شد او این دوران را به دشواری و در تنهایی سر کند.<ref>{{Harvard citation no brackets|Lukacs|2007|p=17}}.</ref> پس از دریافت مدرک لیسانس در سال ۱۹۲۵ کنان در نظر داشت که در دانشکده حقوق ادامه تحصیل دهد، اما با توجه به هزینه سنگین تحصیل در دانشکده حقوق, تصمیم گرفت
در سال ۱۹۳۱ او در دفتر نمایندگی آمریکا در [[ریگا]] لتونی به عنوان [[دبیر سوم]] مأمور به خدمت شد و در مورد امور اقتصادی اتحاد جماهیر شوروی به کار پرداخت. این کار موجب علاقه عمیق کنان به مسایل شوروی شد.<ref name="Miscamble23">{{Harvard citation no brackets|Miscamble|2004|p=23}}.</ref> هنگامی که ایالات متحده پس از انتخاب [[فرانکلین روزولت]] در سال ۱۹۳۳ رابطه دیپلماتیک با دولت اتحاد جماهیر شوروی را شروع کرد، کنان همراه سفیر ویلیام بیلیت [[:en:William_C._Bullitt|William C. Bullitt]] به مسکو فرستاده شد. در اواسط دهه ۱۹۳۰ کنان همراه با چارلز بوهلن [[:en:Charles_E._Bohlen|Charles E. Bohlen]] و [[:en:Loy_W._Henderson|لوی هندرسون]] از کارمندان متخصص شوروی آمریکا در سفارت این کشور در شوروی بود. تحت تأثیر مدیر وقت وزارت امور خارجه در بخش امور شرق
کنان اختلاف عقیده زیادی با جانشین بیلیت، جوزف دیویس پیدا کرد. دیویس از [[پاکسازی بزرگ]] و دیگر جنبه های حکومت استالین دفاع می کرد. کنان نمی توانست هیچ تأثیری در تصمیمات دیویس داشته باشد و حتی دیویس پیشنهاد کرده بود که کنان، به خاطر سلامتش به خارج از مسکو منتقل شود.<ref name="Miscamble23">{{Harvard citation no brackets|Miscamble|2004|p=23}}.</ref> کنان دوباره به فکر استعفا افتاد اما به جای استعفا، میز شوروی در وزارت خارجه در واشنگتن را پذیرفت.<ref>{{Harvard citation no brackets|Paterson|1988|p=122}}.</ref> در سپتامبر سال ۱۹۳۸ کنان دوباره به مأموریتی در دفتر نمایندگی آمریکا در [[پراگ]] فرستاده شد. پس از اشغال [[چکسلواکی]] توسط [[آلمان نازی]] بلافاصله پیش از آغاز [[جنگ جهانی دوم]] کنان به برلین فرستاده شد. او در برلین سیاست [[قانون وام و اجاره|وام و اجاره ]] را تأیید می کرد اما مخالف هرگونه ابراز حمایت آمریکا از شوروی بود. پس از اعلام جنگ آمریکا به آلمان در دسامبر ۱۹۴۱ <ref>[[wikisource:Adolf Hitler's Declaration of War against the United States|Adolf Hitler's Declaration of War against the United States]] in Wikisource.</ref>، او به مدت شش ماه زندانی (تحت نظر) بود.<ref>{{Harvard citation no brackets|Paterson|1988|p=123}}.</ref>
|