محمدجعفر محلاتی: تفاوت میان نسخه‌ها

آیت الله '''شیخ محمدجعفر محلاتی'''، فرزند شیخ محمدحسین (تولد ۱۲۸۴ قمری) از روحانیان مبارز جنوب بود.

 

 

وی در قیام و مقاومت جنوب هنگام [[جنگ جهانی اول]] در مقابل بریتانیا در کنار مردم بود و حکم جهادی خود را صادر کرد که بوسیله ضیاءالواعظین به سمع مردم رسید؛ و مردم شیراز را برای حمایت از تنگستانی‌ها و دشتستانی‌ها فراخواند و در ۹ ذیحجه ۱۳۳۳ قمری خود لباس رزم پوشید و با ۷۰۰ مجاهد عازم برازجان شد. [[ناصر دیوان کازرونی]] در راه کازرون از آنها استقبال نمود و عده‌ای از مردم کازرون با آنها همراه شدند. در برازجان [[شیخ محمدحسین برازجانی]]، سلطان اخگر (فرمانده ژاندارمری) و [[غضنفرالسلطنه برازجانی]] (حکمران برازجان) از آنها بگرمی استقبال کردند. احمدخان دریابیگی به قصد ایجاد اختلاف بین مجاهدین شیراز و تنگستانی خود را به جمع مجاهدین شیراز رساند؛ و از آنها خواست در برازجان بمانند. ۳۰۰ نفر از نیروهای ژاندارمری به حکم جهادی آقای محلاتی حاضر به جنگ شدند؛ و به مجاهدین تنگستانی در چغادک پیوستند. کدخدایان بندر ریگ، حیات داوود و لیراوی و اهالی دشتستان و دشتی به دنبال حکم جهادی شیخ جعفر محلاتی به دفاع و همکاری با تنگستانی‌ها شتافتند.