چاریکار: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری و اصلاح متن با استفاده از AWB |
|||
خط ۳۱:
}}'''چاریکار''' مرکز ولایت (استان) [[ولایت پروان|پَروان]] کشور [[افغانستان]] است.
شهر چاریکار در حدود ۶۴ کیلومتری شمال کابل و در خاور پیوندگاه رودهای [[رود غوربند|غوربند]] و [[رود پنجشیر|پنجشیر]] واقع است. راه اصلی [[کابل]] ـ [[بغلان]] و نیز شمال افغانستان از چاریکار می‌گذرد.<ref name="دانشنامهٔ جهان اسلام، سرواژهٔ پروان">[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=2722 دانشنامهٔ جهان اسلام، سرواژهٔ پروان]</ref>
جمعیت این شهر در سال ۱۹۸۸ در حدود ۲۹۴۰۰ نفر برآورد شده بود و امروزه ۵۳۶۷۶ تن اعلام می‌شود.<ref>http://www.fullworld.eu/city-map/afghanistan-2/charikar-population-location-town</ref> منطقهٔ میان کابل و چاریکار متراکم‌ترین منطقه افغانستان از نظر جمعیت است.<ref>[http://afghana.com/Directories/Facts.htm Afghana, Afghan web directory]</ref>
این شهر در محل ورودی درهٔ [[پنجشیر]] واقع شده است.
صنعت پارچه [[کتان]] و ساخت کارد و ابزار فلزی چاریکار و پیرامون آن در افغانستان معروف است.<ref
از نقاط دیدنی شهر، [[تپه گل غندی]] است. گردشگاه تپه گل غندی که از گردشگاه‌های بهاری افغانستان است در سال ۱۳۲۴ خورشیدی (۱۹۴۵ میلادی) در زمان میرعلم خان شهردار چاریکار بنیاد شد.<ref name="بی‌بی‌سی">[http://www.bbc.co.uk/nazer/ourworldourfuture_dari/story/2007/04/070430_ws-fp-gulghondi.shtml بی‌بی‌سی]</ref>
در سال ۱۳۲۷ خورشیدی [[بهای جان]]، شاعر پشتوزبان از این تپه دیدن کرد و نام آن را تپه گل غندی (تپه گل) گذاشت.<ref
بیشتر مردم این شهر از قوم [[تاجیک]] هستند.
== پیشینه ==
در افسانه‌ها بنیاد شهر چاریکار را به [[جمشید]] پادشاه نسبت می‌دهند. بنیاد تاریخی آن را نیز بدست شاه [[کانیشکا]] از دودمان [[کوشانیان]] می‌دانند.
در سال [[۱۸۴۱]] و در جریان جنگ انگلیس با افغانستان، یک هنگ از سربازان انگلیسی مستقر در چاریکار قتل‌عام شدند.<ref name="دانشنامهٔ بریتانیکا">[http://www.britannica.com/eb/article-9022530/Charikar دانشنامهٔ بریتانیکا]</ref>
در [[۲۱ ژوئیه]] [[۱۸۸۰]] [[عبدالرحمن خان]] در شهر چاریکار اعلان پادشاهی کرد.<ref>[http://www.dilabad.net/Tarikh/Index%20Tarikh-2.htm روزشمار وقایع افغانستان]</ref>
خط ۵۴:
بعدها [[محمدگل خان مهمند]]، وزیر داخله افغانستان که سیاست [[پشتوسازی]] را دنبال می‌کرد، شهر چاریکار را به آتش کشید و ویران ساخت.[http://www.shamalionline.com/heroes/kalakani/sec5/3.htm]
پس از مداخله نظامی روسیه در سال ۱۹۷۹، چاریکار صحنه جنگ‌های شدیدی شد.<ref
پس از اشغال منطقه از سوی طالبان، مردم چاریکار در ۲۳ میزان [[۱۳۷۵]] علیه طالبان قیام کردند.<ref>[http://www.sarnavesht.com/main/index.php/weblog/extended/727/ سرنوشت]</ref>
| |||