دانته آلیگیری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: مساله⟸مسئله، موثر⟸مؤثر |
||
خط ۴۵:
}}
'''دانته آلیگیری''' {{ایتالیایی|Dante Alighieri}} (زادهٔ [[فلورانس]] در سال [[۱۲۶۵ (میلادی)|۱۲۶۵]] و درگذشتهٔ [[راونا]] در [[سپتامبر]] [[۱۳۲۱ (میلادی)|۱۳۲۱]] میلادی) شاعر اهل [[ایتالیا]] بودهاست. وی در سیاست زادگاه خود عاملی
دانته در دوران زندگی خود دست به انتشار کتابهای متعددی زد که معروفترین آنها «[[کمدی الهی]]»، «[[زندگانی نو]]»، «ضیافت»، «سلطنت»، و «آهنگها» است. کتاب «کمدی الهی» در سه بخش نگاشته شدهاست: دوزخ، برزخ و بهشت.
خط ۶۰:
در حدود سی سالگی به فعالیتهای سیاسی پرداخت. در سالهای ۱۲۹۶ و ۱۲۹۷ میلادی عضویت «[[شورای صد نفری]]» انتخاب شد و در سال ۱۳۰۰ به سمت سفیر به «سن جیمنیانو» رفت، دو ماه نیز در سال ۱۳۰۱ سمتی مانند «رئیس دیوان عالی کشور» را در شهر خود داشت و در این سمت دستکم ده نطق آتشین برضد پاپ «[[بونیفاس هشتم]]» ایراد کرد که مایه همه بدبختیهای بعدی وی شد.
در سال ۱۳۰۰ میلادی بین دو دسته سیاسی سفیدها که نماینده ثروتمندان شهر و دسته سیاهها که از طبقات عامه طرفداری میکردند زد و خورد شدیدی روی داد که بر آتش کینهتوزیهای گذشته دامن زد. پاپ ظاهراً برای آرامش و به راستی برای گسترش نفوذ خود کاردینال «آکوئاسپارتا» را به فلورانس فرستاد ولی وی نتوانست کاری انجام دهد، این بار پاپ از «[[شارل دو والوا]]» برادر «[[فیلیپ لوبل]]» پادشاه فرانسه کمک گرفت. این
روز ۲۷ ژانویه ۱۳۰۲ نخستین حکم از سوی دادگاه فلورانس به زیان دانته صادر شد و او را غیابی به سوء استفاده از اموال دولتی متهم نموده و به پرداخت پنج هزار [[فیورینو]] جریمه و دو سال تبعید از فلورانس و محرومیت همیشگی از حقوق مدنی محکوم کرد. چهل روز بعد حکم دیگری به زیان وی صادر شد و وی محکوم بدان شد که اگر به دست مقامات امنیتی و قضایی فلورانس بیفتد زنده زنده در آتش سوزانده شود. از آن پس یک دوران ممتد آوارگی و دربدری برای شاعر آغاز شد که تا پایان زندگی او ادامه داشت. از این تاریخ او دیگر همسر و دو دخترش را ندید چرا که به آنها اجازه ترک شهر را ندادند و تنها توانست دو پسرش را در اواخر زندگی ببیند.
|