فرامرز قریبیان در سال [[۱۳۲۰]] در [[تهران]] زاده شد. وی دارای تحصیلات ناتمام در رشته بازیگری مدرسه ویژوال آرت [[آمریکا]] است.ویو فعالیت سینماییسینمایش را با دستیاری [[کارگردان فیلم|کارگردان]] و ایفای نقش کوتاهی در فیلم [[بیگانه بیا]] ساخته [[مسعود کیمیایی]] در سال ۱۳۴۷ آغاز کرد. سپس به دلیل مسافرت به خارج از کشور چند سالی از سینما دور بود.
در سال ۱۳۵۱ بار دیگر در فیلمی از [[مسعود کیمیایی]] به نام [[خاک (فیلم)|خاک]] بازی کرد و بازی خوب و روانش در فیلم [[گوزنها]] در کنار بازی قدرتمندانه [[بهروز وثوقی]]، نام او را سر زبانهازبان‌ها انداخت. [[غزل (فیلم ۱۳۵۵)|غزل]] در سال ۱۳۵۵ سومین همکاری او با [[مسعود کیمیایی]] بود. وی در سال ۱۳۵۷ جلوی دوربین [[بهمن فرمان آرا]] و در فیلم [[سایه‌های بلند باد]] رفت. و پس از انقلاب و در دهه شصت در فیلم‌های بسیاری بازی کرد. [[سمندر (فیلم)|سمند]] در سال ۱۳۶۴ دیگر فیلم موفق او بود. قریبیان در سال ۱۳۶۵ کارگردانی را با فیلم قابل قبول [[جدال در تاسوکی]] آغاز کرد.نمود ویو در سال ۱۳۶۶ در فیلم [[ترن (فیلم)|ترن]] به کارگردانی [[امیر قویدل]] ایفای نقش کرد و توانست از ششمین دوره [[جشنواره فیلم فجر]] سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را دریافت کند. او در همین سال بازی در فیلم موفق [[کانی مانگا]] را در کارنامه خود ثبت کردنمود.
در اوایل دهه هفتاد و در سال ۱۳۷۰ پس از ۱۵ سال بار دیگر در فیلمی از [[مسعود کیمیایی]] به نام [[ردپای گرگ]] بازی کرد و کاندید سیمرغ بلورین شد. او در این فیلم بازی درخشانی را به نمایش گذاشت اما فرامرز قریبیان مزد بازی خوبش در این فیلم را از یازدهمین دوره [[جشنواره فیلم فجر]] بخاطر بازی در فیلم [[بندر مه‌آلود]] ۱۳۷۱ گرفت و توانست جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کند. وی در سال ۱۳۷۳ با فیلم [[تجارت (فیلم)|تجارت]] بار دیگر جلوی دوربین [[مسعود کیمیایی]] رفتظاهر شد.
قریبیان در سال ۱۳۷۴ دومین فیلم خود را کارگردانی کرد. [[قانون (فیلم ۱۳۷۴)|قانون]] یک فیلم پلیسی معمولی بود که برای قریبیان امتیازی به حساب نمی‌آمد. [[یاغی (فیلم ۱۳۷۶)|یاغی]] در سال ۱۳۷۶ به کارگردانی [[جهانگیر جهانگیری]] دیگر فیلم قابل توجه او بودشد. اما قریبیان توانایی‌هایش را در امرکارگردانی کارگردانیرا در سال ۱۳۷۸ با فیلم [[چشمهایش]] ثابت کرد. فیلمی خوش ساخت با فصل‌هایی ماندگار که با نگاه به داستان [[داش آکل]] [[صادق هدایت]] ساخته شده بود. او که به عنوان بازیگر نقش اصلی نیز در این فیلم حضور داشت موفق به دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم [[حراره]] در سال ۲۰۰۱ شد.
فرامرز قریبیان سومین سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد، در هجدهمین دوره [[جشنواره فیلم فجر]] را برای بازی درخشان خود در فیلم [[مرد بارانی (فیلم ایرانی)|مرد بارانی]] به کارگردانی [[ابوالحسن داوودی]] بدست آورد. قریبیان طی دو سال متوالی در سال‌های ۱۳۸۱ و ۱۳۸۲ جلوی دوربین [[اصغر فرهادی]] رفت و به ترتیب در فیلم‌های [[رقص در غبار]] و [[شهر زیبا (فیلم)|شهر زیبا]] در دو نقش متفاوت و مفهومی به ایفای نقش پرداخت. بازی درخشان او در فیلم رقض در غبار مورد توجه منتقدین قرار گرفت و قریبیان موفق شد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را از [[جشنواره فیلم آسیا پاسیفیک]] و جایزه گرگ نقره‌ای [[جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو]] ۲۰۰۳ را به دست آورد و همچنین برای ایفای نقش در شهر زیبا جایزه ویژه هیئت داوران [[جشنواره بین‌المللی فیلم هند]] ۲۰۰۴ را از آن خود نماید. قریبیان در سال ۱۳۸۴ در فیلم [[رویای خیس (فیلم)|رویای خیس]] ساخته [[پوران درخشنده]] به ایفای نقش پرداخت و در سال ۱۳۸۵ بار دیگر در فیلمی از [[مسعود کیمیایی]] به نام [[رئیس (فیلم)|رئیس]] ظاهر شد. وی در سال ۱۳۸۹ با فیلم [[آلزایمر (فیلم)|آلزایمر]] ۱۳۸۹ نقش متفاوت دیگری را تجربه کرد و دیپلم افتخار [[جشنواره فیلم فجر]] به او اهدا شد. قریبیان به همراه پسرش در سال ۱۳۹۲ [[گناهکاران]] را کارگردانی کرد. فیلمی با ژانر هیجان انگیز و معمایی که به عنوان یکی از نامزدهای نهایی بهترین فیلم [[سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر]] انتخاب شد. قریبیاناو که خود نیز در این فیلم به ایفای نقش پرداخت توانست جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنوارهجشنوارهٔ سپنتای سانفرانسیسکو را در سال ۲۰۱۴ به دست آورد.
