ژان بوریدان: تفاوت میان نسخه‌ها

|region=Westernفلسفه Philosophyغربی

|birth_date=cح. 1295۱۲۹۵

|birth_place=[[بتوون]],، Franceفرانسه

|death_date=1363۱۳۶۳

|main_interests=Logic,منطقدان، naturalفیلسوف philosophy,طبیعی، theologyالهیدان

'''ژان بوریدان''' {{به لاتین| Johannes Buridanus}} {{رچ}}(حدود ۱۳۰۰- بعد از ۱۳۵۸ح۱۲۹۵–۱۳۶۳) کشیشی فرانسوی بود که بذرهای [[انقلاب کپرنیکی]] در اروپا را افکند. او گرچه یکی از نامی‌ترین و پر نفوذ تریننفوذترین فیلسوفان اواخر [[قرون وسطی]] بود، امروزه در میان گمنام‌ترین هاست. وی نظریه انگیزه (impetus) را بسط داد که نخستین گام بسوی مفهوم [[لختی|لَختی]] امروزی و تحولی مهم در تاریخ علم سده‌های میانه بود. نامش بیش از همه در [[آزمایش فکری]] که [[خر بوریدان]] نام گرفته (که در آثار موجودش دیده نمی‌شود) شناخته شده است.

بوریدان که به احتمال فراوان در [[بتون (شهر)|بتون]] فرانسه زاده شد در [[دانشگاه پاریس]] درس خواند و بعدها همانجاهمان‌جا درس داد. داستانهای ساختگی زیادی که در بارهدربارهٔ روابط عاشقانه مشهور و ماجراهایش بر زبانها افتاده بخوبی نشان می دهدمی‌دهد در شهر پاریس آوازه شخصیتی فریبنده و مرموز داشته است. بویژه بموجب یک شایعه محکوم شد که در کیسه به رود سن پرتاب شود، هرچند نبوغ شاگردی نجاتش داد. [[فرانسوا ویلون]] این رویداد را در چکامه نام آشنایش آورده است. از این گذشته به نظر می‌رسد بوریدان توانائی شگرفی در گردآوری پول برای دانشگاه داشته و همین امر نشان می دهدمی‌دهد چهره‌ای فرّه‌مند بوده است.

بوریدان معمولأ عمر خویش را بیشتر در دانشکده هنر می‌گذراند تا کسب دکترای [[الهیات]] که نوعأ هموار کننده راه رسیدن به شغلی در فلسفه بود. استقلال فکری خویش را اینگونه حفظ می کردمی‌کرد که بجای پیوستن به سلک روحانیت کشیشی ناوابسته به دین باقی‌ماند. در سال ۱۳۴۰ آن قدر اعتماد به نفس پیدا کرده بود که به سلف خود، [[ویلیام اوکام]] حمله کند. وی همچنین به نگارش راه حل هایحل‌های ناسازه ([[پارادوکس]]) هائی چون [[ناسازه دروغگو]] پرداخت.

در سال ۱۴۷۳ فرمان [[لوئی یازدهم]] در مخالفت با نام‌گرایان خواندن آثارش را ممنوع کرد. اسقف [[آلبرت ساکسونیائی]] که خود از منطقیون نامی است شاگرد بوریدان بود.