ابوعبدالله حاکم نیشابوری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ابرابزار |
|||
خط ۱:
<!--آغاز [[الگو:جعبه عالم مسلمان]]-->
{{جعبه عالم مسلمان |
<!-- Scroll down to edit this page -->
<!-- Philosopher Category -->
| سرشناسی = '''
| دوران = '''سده چهارم هجری'''
| رنگ = #cef2e0
<!-- تصاویر -->
| تصویر =
| توضیح تصویر = ''الحاکم اولین مورخی است که
| امضا =
▲ <!-- اطلاعات -->
| نام = محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری
| عنوان = الحاکم، ابن بیع، امام محدثین، محدث خراسان
| زادروز = ربیع الاوّل ۳۲۱ هجری/ ۹۳۳ میلادی در [[نیشابور]]
| درگذشت =۳ صفر ۴۰۳ هجری /
| مذهب =[[سنی]] [[شافعی]]
| سنت مدرسهای =
| نژاد = [[مردم فارس|فارس]]<ref>گروهی وی را از اعراب
| منطقه = [[نیشابور]]، [[خراسان بزرگ]]، [[فرارود]]، [[عراق]]، [[حجاز]]
| زمینههای فعالیت = '''[[حدیث]]'''، [[تاریخ]] و [[علوم اسلامی]]، [[فقه اسلامی]]، [[علم رجال]]
| ایده قابلذکر = وضع کنندهٔ «[[مصطلحالحدیث|علم درایة]]»، ایدهٔ تقسیم صحابهٔ پیامبر اسلام به دوازده گروه
| آثار = ۱.[[المستدرک علی الصحیحین]]. ۲.[[تاریخ نیشابور (الحاکم)|تاریخ النیسابوریین]]. ۳. الاربعین. ۴. الاکلیل. ۵. المدخل الی الصحیح. ۶.
| تأثیرپذیران =
| تأثیرگذاران = أبو
}}
<!--پایان الگو-->
'''
== نام، نسب و
نام او محمد و نام پدرش عبدالله بوده. کنیه اش ابوعبدالله است؛ ''ابوعبدالله محمّد بن عبدالله''
{{سخ}}
القاب:''امام المحدثین، محدث الخراسان''
{{سخ}}
انساب
== زندگی ==
او از سنّ ۹سالگی [در سال ۳۳۰ق] و تحت نظر پدر و داییاش شروع به سماع حدیث کرد و از سنّ ۱۶سالگی نوشتن را شروع کرد[۳۳۷ق]. در ۲۰ سالگی در سفری به عراق برای شنیدن حدیث رفت و پس از بجای آوردن حج، به خراسان و ماوراءالنهر بازگشت و در نیشابور ساکن شد.
در زمان دولت سامانیان و در سال ۳۵۹ق به قضاوت شهر نساء منسوب شد و نیز پس از مدتی قضاوت [[جرجان]] (گرگان امروزی) را به او پیشنهاد کردند که این سمت را نپذیرفت. در همان روزها به عنوان سفیر دولت سامانی به دربار [[آلبویه]] رفتوآمد داشت و در کارهای سیاسی، قضایی و اجتماعی فعّال بود. حاکم سرانجام پس از ۸۴سال زندگی -که بیشتر در پیِ دانش جوئی و نوشتن بوده است-در صفر سال ۴۰۵ هجری قمری درگذشت و در نیشابور به خاک سپرده شد.▼
▲در زمان دولت سامانیان و در سال ۳۵۹ق به قضاوت شهر نساء منسوب شد و نیز پس از مدتی قضاوت [[جرجان]](گرگان امروزی) را به او پیشنهاد کردند که این سمت را نپذیرفت. در همان روزها به عنوان سفیر دولت سامانی به دربار [[آلبویه]] رفتوآمد داشت و در کارهای سیاسی، قضایی و اجتماعی فعّال بود. حاکم سرانجام پس از ۸۴سال زندگی -که بیشتر در پیِ دانش جوئی و نوشتن بوده است-در صفر سال ۴۰۵ هجری قمری درگذشت و در نیشابور به خاک سپرده شد.
== استادان وی ==
در زمان حاکم، نیشابور یکی از بزرگترین مدارس حدیثی جهان اسلام به شمار میرفته است و همچنین به دلیل سفرهای علمی حاکم، در
=== در علم حدیث ===
پدر و دایی اش، محمد بن یعقوب الأصم، ابوبکر النجاد، محمد بن یعقوب الشیبانی ابن الأخرم، محمد بن عبدالله بن أحمد الصفار، ابوسهل بن زیاد، محمد بن صالح بن هانئ، ابوالنضر محمد بن محمد الفقیه، ابوحامد أحمدبن علی بن حسنویه، محمد بن علی المذکر، عبدالباقی بن قانع، ابوبکر أحمد بن إسحاق الصبغی، ابوعلی الحسین بن علی النیسابوری الحافظ، علی بن عبدالله الحکیمی، إسماعیل بن محمد الرازی، محمد بن القاسم العتکی، ابوجعفر محمد بن محمد بن عبدالله البغدادی الجمال، محمد بن المؤمل الماسرجسی، ابوجعفر محمد بن أحمد بن سعید الرازی صاحب ابن وأره، محمد بن أحمد بن محبوب محدث مرو، القاسم بن القاسم السیاری، أحمد بن محمد بن عبدوس العنزی، محمد بن أحمد الشعیبی الفقیه، إسماعیل بن محمد بن الشعرانی، ابوأحمد بکر بن محمد المروزی الصیرفی، حاجب بن أحمد الطوسی، علی بن حمشاد العدل، ابوعمرو عثمان بن أحمد الدقاق البغدادی، الحسین بن الحسن الطوسی، الحسن بن یعقوب البخاری، عبدالله بن درستویه، عبدالرحمن بن حمدان الجلاب شیخ همذان، علی بن محمد بن محمد بن عقبة الشیبانی، محمد بن حاتم خزیمة الکشی، محمد بن أحمد بن بالویه الجلاب، ابوعمرو ابن السمّاک، دعلج بن أحمد، ابوالعباس المحبوب، ابوجعفر بن عبید الحافظ الهمدانی، ابویحیی نافلة عبدالله بن یزید المقری، ابواسحاق بن فرأسالمالکی، ابوسهل محمد بن سلیمان الحنفی
▲اﯾﺸـﺎن در زﻣﯿﻨﻪ ﺗﻀـﻌﯿﻒ [[راوی]] ﻓﻌﺎل ﺑﻮده.ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺎل [[ﻋﺒـﺪاﻟﺮزاق ﺑﻦ ﻫﻤﺎم]] کﻪ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ [[راوﯾﺎن اﻫﻞ ﺳﻨﺖ]] ﻫﺴﺖ را ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻻﯾﺤﺘﺠﺞ ﺑﻪ<ref>{{یادکرد کتاب | زبان=فارسی | سال=1392 | عنوان=اثبات شهادت حضرت زهرا به روایت سلیم بن قیس هلالی | تاریخ بازبینی=۱۷ مارس ۲۰۱۴ | مکان=صفحه 18 | ناشر=اﺻﻔﻬﺎن: ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت راﯾﺎﻧﻪ ايﻗﺎﺋﻤﯿﻪ اﺻﻔﻬﺎن | نام=سید محمد باقر | نام خانوادگی=پوسایی}}</ref>
=== در علم قرائت ===
علیابن الإمام، محمد بن ابو منصور الصرام، ابوعلی بن النقار (مقرئ کوفه)، ابوعیسی بکار (مقرئ بغداد).
=== در فقه اسلامی ===
ابوعلی بن ابوهریرة، ابوالولید حسان بن محمد، ابوسهل الصعلوکی
== مرگ ==
الحاکم در روز چهارشنبه سوم (
== آثار ==
آثار او به [[زبان عربی]] است.
* <big>'''[[المستدرک علی الصحیحین]]'''</big>:
* <big>'''[[تاریخ نیشابور (الحاکم)|تاریخ النیسابوریین]]'''</big>
* <big>'''معرفة علوم الحدیث'''</big> یا معرفة اصول الحدیث
* الاربعین
* الاکلیل
* المدخل الی الصحیح
*
* تسمیة من اخرجهم البخاری و مسلم
* سئوالات الحاکم للدّار قطنی
سطر ۷۱ ⟵ ۷۷:
* معجم الشیوخ
* مُزَکّی الاخبار
{{پانویس|۲}}
== تصاویر ==
<center>
سطر ۷۸ ⟵ ۸۶:
پرونده:Hakem Nishaburi Marafatol Olum AlHadith.png|'''معرفة علوم الحدیث'''؛ شناخت دانش حدیث
پرونده:| '''[[تاریخ نیشابور (الحاکم)|تاریخ النیسابوریین]]''' که با نام تاریخ نیشابور شناخته شده است .الحاکم اولین مورخی است که
</gallery>
</center>
== منبع و پیوند به بیرون ==
{{درگاه|اسلام|Star and Crescent.svg}}
سطر ۹۵ ⟵ ۱۰۴:
* حاکم نیشابوری، المستدر ک علی الصحیحین، تصحیح: عبدالسلام بن محمد علّوش، دارالمعرفه، بیروت، ۱۴۱۸ق.
* حاکم نیشابوری، تاریخ نیشابور، به تصحیح شفیعی کدکنی، نشر آگه، ۱۳۷۵ش.
* حاکم نیشابوری، سؤالات مسعودبن علی السجزی...
* حاکم نیشابوری، کتاب معرفة علوم الحدیث، تصحیح وتعلیق: السیّد معظم حسین، مکتبة المتنبی، قاهره [بیتا].
* خلیل بن ایبک صفدی، الوافی بالوفیات، تحقیق: احمد الأرناووط و ترکی مصطفی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۰ق.
* خیرالدین الزرکلی،
* دانشنامه جهان اسلام، زیرنظر غلامعلی حدّاد عادل، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، تهران، ۱۳۸۰ش.
* دائرةالمعارف تشیّع، زیرنظر: احمد صدر حاج سیّد جوادی و دیگران، نشر شهید سعید محبّی، تهران، ۱۳۷۶ش.
* سید حسن صدر، تأسیس الشیعة لعلوم الاسلام، منشورات الاعلمی، طهران،
* سیّد محسن أمین، أعیان الشیعة، تحقیق: سیّد حسن أمین، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۲۰ق، ج۱۴.
* شمس الدین محمد بن احمد الذهبی، تذکرة الحفاظ، داراحیاء التراث العربی، بیروت، [بیتا].
سطر ۱۱۱ ⟵ ۱۲۰:
* عبدالوهّاب بن علی السبکی، طبقات الشافعیّة الکبری، تحقیق: مصطفی عبد القادر احمد عطا، دارالکتب العلمیّة، بیروت، لبنان، ۱۴۲۰ق.
* عثمان بن عبدالرحمن، مقدمة ابن صلاح فی علوم الحدیث، مؤسسة الکتب الثقافیّة.
* علی بن حسن ابن عساکر الدمشقی، تبیین کذب المفتری... ، دارالکتب العربی، بیروت، ۱۴۱۱ق.
* فؤاد سزگین، تاریخ نگارشهای عربی، ترجمه، تدوین و آمادهسازی: مؤسسه نشر فهرستگان، سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۰ش.
* محمد باقر خوانساری، روضات الجنّات فی احوال العلماء و السادات، اسماعیلیان، قم، ۱۳۹۰ق.
* محمد بن أحمد الذهبی، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، تحقیق: علی محمد البجاوی، دارالفکر
* محمد محمد أبوزهو، الحدیث والمحدثون، دارالکتب العربی، بیروت.
* مصطفی بن عبدالله معروف به حاجی خلیفة، کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون، دارالکتب العلمیّة، بیروت، ۱۴۱۳ق.
|