مقتدی (خلیفه): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
-رده:درگذشتگان ۱۱۱۸ (میلادی)، -رده:زادگان ۱۰۷۸ (میلادی) (هاتکت)، ابرابزار |
|||
خط ۲۱:
|issue=[[مستظهر]]
}}
'''المقتدی''' (نام کامل وی: ''أبوالقاسم عبدالله بن محمد بن القائم بأمر الله و ملقب به المقتدی بأمر الله'') (درگذشته به سال ۴۸۷ هجری/۱۰۹۴ میلادی) بیست و هفتمین [[خلیفه عباسی]] در [[بغداد]] بود که از سال ۱۰۷۵ تا ۱۰۹۴ میلادی فرمان راند. هنگامی که مقتدی به خلافت رسید، نوزده سال داشت که پس از مرگ پدربزرگ قائم، برای او بیعت گرفته شد. [[ملکشاه سلجوقی]]، در زمان او قدرتمندترین سلطان بود. سلطان سلجوقی برای خلیفه احترام تمام قائل بود، اما عملاً قدرت بیشتری از خلیفه داشت. سلطان سلجوقی، دخترش را به عقد نکاح خلیفه درآورد. او امید داشت که از این ازدواج پسری به دنیا آید، اما چنین نشد. دختر سلطان، [[بغداد]] را ترک گفت و به دربار [[اصفهان]] رفت. در این زمان روابط سلطان سلجوقی و خلیفه به تیرگی گرایید. از یک سو سلطان سلجوقی دخالت خلیفه را در امور سیاسی جایز نمیدانست و از سوی دیگر خلیفه از قدرت گرفتن ملکشاه هراسناک بود، به طوری که ملکشاه قصد تصرف بغداد را کرد، اما با کشته شدن ملکشاه توسط [[اسماعیلیان]]، موفق به انجام این کار نشد. مقتدی، مردی متدین بود و همتی بلند و نفسی نیرومند داشت، او آوازه خوانی را در بغداد و اطراف آن ممنوع کرد. با مرگ وی، خلافت به [[ابوالعباس احمد مستظهر]] رسید.
|