زبان سکایی ختن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''زبان سکایی میانه'''، یا '''زبان ختنی''' از [[زبان‌های ایرانی میانه]] است<ref>[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/518606/Saka-language بریتانیکا-زبان سکایی]</ref> که نام شکل میانه برجای مانده از [[زبان سکایی باستان]] است. از زبان [[سکاها|سکاهای]] میانه دو گویش بوسیله آثار بجای مانده شناخته شده‌اند که بنابر منطقه کشف آثار آنها که در [[ختن]] و [[تمشق]] در [[سین‌کیانگ]] [[چین]] است به دو گویش تمشقی و ختنی نیز نام‌گذاری شده‌اند.<ref>The Iranian Languages ,Gernot Windfuhr, p377</ref> آثاری که به گویش ختنی هستند به [[الفبای براهمی]] نوشته شده و تحت تاثیر ادبیات بودایی می‌باشند. از گویش تمشقی نیز آثاری بدست آمده که نگارش آنها به سده‌های پنجم تا دهم میلادی باز می‌گردد. این دو زبان در همان زمان به سود [[زبان ترکی اویغوری]] عقب‌نشینی نمودند اما همچنان در کوهستان‌های [[پامیر]] در غرب چین گویش‌های ایرانی رایج می‌باشند که ممکن است با این زبان پیوند دور داشته باشند. زبان‌های [[پشتو]] و [[زبان وخی|وخی]] شباهت زیادی با زبان سکایی میانه نشان می‌دهند.<ref>{{یادکرد-ویکی