ملک ایاز: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش و تصحیح
خط ۲:
'''ملک اَیاز''' پسر آیماق ابوالنجم، با نام کامل '''ابوالنجم ایاز بن اویماق''' یک بنده و غلام تُرک‌تبار بود که علاقه [[سلطان محمود غزنوی]] یه او مشهور است. او در سپاه و دربار محمود غزنوی به مقامات بالا رسید. در منابع تاریخی و ادبی مختلف از روابط جنسی او با سلطان محمود بسیار سخن به میان آمده است.
 
پس از مرگ سلطان محمود، اشتهار داستان دلدادگی این دو بیشتر شد و در [[ادبیات عرفانی|ادبیات غنایی و عرفانی]] فارسی، جایگاه خاصی یافت. از سده ششم به بعد، روایت تاریخی این داستان دگرگون شد و برخی از بزرگان عرصه ادب و عرفان کسانیعرفان، چونمانند [[احمد غزالی،غزالی]]، [[عین القضات همدانی،همدانی]]، [[عطار نیشابوری،نیشابوری]]، [[مولوی]] و دیگران از آن برای تبیین مفاهیم عرفانی بهره بردند.
 
در سده‌های دهم و یازدهم هجری، داستان دلبستگی محمود به ایاز، مورد توجه شاعران قرار گرفت و چند مثنوی در اینباره سروده شد، که مثنوی محمود و ایاز زلالی خوانساری مشهورترین و شاخص‌ترین آنهاست. زلالی خوانساری، داستان عاشقانه ایاز و محمود را در هاله‌ای از مفاهیم عرفانی و معنوی به سلک نظم کشیده و شاخ و برگ بسیار بر واقعیت تاریخی آن افزوده است.
خط ۹:
{{پانویس}}
ویکی‌پدیای انگلیسی.
 
 
{{افراد-خرد}}