سرمایه‌گذاری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سرمایه‌گذاری'''{{به انگلیسی | investment}} به معنی گذاشتن [[پول]] در چیزی با انتظار سود از آن است. به طور دقیق تر سرمایه‌گذاری تعهد پول یا سرمایه برای خرید مالی وسایل یا دارائی‌های دیگر، به منظورمنفعتمنظور منفعت برگشتهای سودمند ومفیدو مفید در قالب [[بهره]]، [[سود سهام|سودسهام]] یا قدردانی از ارزش وسایل ([[منافع سرمایه]]) است. آن وابسته به [[پس انداز]] یا کاهش[[مصرف]] است. در علم اقتصاد، سرمایه‌ گذاری یعنی خرید کالایی که در حال حاضر مصرف نمی‌شود اما در آینده فرد به آن نیاز پیدا خواهد کرد و آن کالا برای او سودآور خواهد بود. در علم مالی، سرمایه‌ گذاری به این معنی است که فرد یک دارایی مالی نظیر سهام را می‌خرد و پیش‌بینی می‌کند که آن دارایی مالی در آینده سودآور خواهد بود و قیمتش افزایش خواهد یافت، لذا با فروش به قیمت بالاتر سود خوبی به دست خواهد آورد.<ref>[http://modiremali.com/?p=5846/ تعریف سرمایه گذاری چیست؟]</ref>

سرمایه‌گذاری در بسیاری ناحیه‌های [[اقتصادی]] مثل [[حوزه مدیریت کسب وکار]]یا[[دارائی]] و مالیه اعم از خانواده‌ها، بنگاهها یا دولتها مورد بحث قرار می‌گیرد. یک سرمایه‌گذاری شامل انتخاب توسط یک شخص یا یک سازمان مثل پانسیون سرمایه حقوق بازنشستگی، بعد ازتجزیهاز تجزیه وتحلیل یا اندیشه برای گذاشتن یا قرض دادن پول در یک چرخه، وسیله یا دارائی مثل [[مال]]، [[کالا]]، [[ذخیره]]، [[اوراق قرضه]]، [[مشتقات مالی]](برای نمونه [[آتیه‌ها]]و[[انتخابها]])، یا دارائی خارجی نام گذاری شده در پول خارجی، که سطحی از ریسک معین می‌کند وامکان برگشتهای تولید را در یک دوره از زمان فراهم می‌کند.

سرمایه‌گذاری با ریسک کمتر از[[جمع عمومی]] رخ می‌دهد. سرمایه‌گذاری که کاملاً تحلیل شده نباشدمی تواند ریسک آن زیاد باشد نسبت به سرمایه‌گذاری مالک زیراامکانزیرا امکان خسارت در حدود کنترل مالک نیست. تفاوت بین [[سفته بازی]] و سرمایه‌گذاری می‌تواند دقیق و باریک باشد. آن وابسته به سرمایه‌گذاری است که مالک به آن فکر می‌کند خواه هدف قرض منابع به شخص دیگر برای هدف اقتصادی است یا نه.

درموردی از سرمایه‌گذاری به جای ذخیره کالای تولید شده یا معادل شده پول آن، سرمایه‌گذار انتخاب می‌کند به منظوراستفادهمنظور استفاده آن کالا، تولید کند یک کالای بادوام برای مصرف کننده یا تولید کننده، یا با قرض دادن کالای ذخیره شده اصلی به دیگری در مبادله برای بهره یا یک سهم از سود. در اولین مورد، شخص تولید می‌کند کالاهای بادوام مصرف کننده با امیدی که خدمات کالا باعث می‌شود که زندگیش بهتر شود. در حالت دوم شخص می‌آیدبهمی‌آید به سوی یک بازرگان به منظوراستفادهمنظور استفاده منابع برای تولید کند کالاها و خدمات را برای دیگران به امید یک فروش سود آور. حالت سوم یک وام دهنده را توصیف می‌کند و چهارم یک سرمایه گذارراگذار را در یک سهم از کسب وکارتوصیفو کار توصیف می‌کند. درهرحالت مصرف کننده یک دارائی با دوام یا سرمایه‌گذاری دست می‌آورد، و برای آن دارائی بوسیله ثبت یک بدهی معادل حساب می‌شود. با گذشت زمان هردوکالاهاهردو کالاها و نرخهای بهره تغییر می‌کند، همچنین ارزش دارائی و بدهیها تغییر می‌کند. یک دارائی معمولاً خریداری شده یا به طورمعادلطور معادل یک در یک بانک سپرده ساخته می‌شود، به امید آنکه یک عملکردی در آینده یا بهره‌ای از آن بدست آید.

کلمه موجب درلاتین VESTIS به معنی ظاهر است، وبه عمل گذاشتن چیزها (پول یه خواسته دیگر نسبت به منابع) در بسته‌های دیگر برمی گردد. معنی اساسی این اصطلاح این است که یک دارائی نگهداری شده برای اینکه مقداری برگشت یا منافع سرمایه دارد. آن یک دارائی است که به منظوربرگشتهایمنظور برگشت‌های داده شده بدون هیچ کاری روی دارائی انتظار داریم. اصطلاح سرمایه‌گذاری به طور معادل در علم اقتصاد ودر امور مالی استفاده می‌شود. اقتصاد دانان به یک سرمایه‌گذاری واقعی (مثل یک ماشین یا خانه) ارجاع داده می‌شوند، وقتی که اقتصاددانان مالی برمی گردند به یک دارائی مالی مثل پول که گذاشته می‌شود در بانک یا بازار برای این است که ممکن سپس برای خرید یک دارائی واقعی استفاده شود.

در [[تئوری اقتصاد]]یادر[[اقتصاد کلان]]، سرمایه‌گذاری مقدار خریداری شده ازکالاهااز کالاها در واحدزمانواحد زمان است که مصرف نمی‌شوند اما برای تولید درآینده استفاده می‌شوند برای نمونه شامل [[راه آهن]] یا [[ساختمان کارخانه]]. سرمایه‌گذاری در [[سرمایه انسانی]] شامل هزینه‌های آموزش بیشتر یا تمرین روی کاراست. [[صورت برداشتن از سرمایه‌گذاری]] به گردآوری [[صورت موجودی]] از کالاها برمی گردد که می‌تواند مثبت یا منفی باشد، ومی تواند متمایل یا غیر متمایل باشد. در [[اندازه‌گیری درامد ملی و ستانده]]، '''سرمایه‌گذاری ناخالص''' (معرفی شده بوسیله[[متغیر (ریاضی)|variable]] <var style="font-family: serif; font-size: 1.1em;">I</var>)) یک جزء از[[تولید ناخالص ملی]](<var>GDP</var>)است، که درفرمول <var>GDP</var> = <var>C</var> + <var style="font-family: serif; font-size: 1.1em;">I</var> + <var>G</var> + <var>NX</var>مشخص شده که در آن<var>C</var> مصرف، <var>G</var> مخارج دولت و<var>NX</var>صادرات خالص است. بنابر این سرمایه‌گذاری عبارت است ازهرچیزیاز هرچیزی که باقی می‌ماندازمخارجمی‌ماند از مخارج کل بعد ازتفریقاز تفریق مصرف، مخارج دولت و صادرات خالص(<var>I</var> = <var>GDP</var> - <var style="font-family: serif; font-size: 1.1em;">C</var> - <var>G</var> - <var>NX</var>).

سرمایه‌گذاری اغلب مدل نقاشی شده‌ای به صورت یک تابع از درامد ونرخهایو نرخ‌های بهره‌است، توسط رابطه (<var style="font-family: serif; font-size: 1.1em;">I</var> = <var>f</var>(<var>Y</var>, <var>r</var>. مشخص شده. یک افزایش در درامد تشویق می‌کندبه سرمایه‌گذاری بیشتر، را در حالی که یک نرخ بهره بالاتر ممکن تشویق نکند سرمایه‌گذاری به طوری که آن گرانترمی‌شودگران‌تر می‌شود با قرض کردن پول. حتی اگر یک بنگاه برای استفاده کردن سرمایه‌های خودش در یک سرمایه‌گذاری انتخاب کند، نرخ بهره یک [[هزینه فرصت]] از برای به کار انداختن این سرمایه‌ها به جای قرض بیرونی مقداری از پول برای آینده معرفی می‌کند.

تصمیم به انجام سرمایه‌گذاری (همچنین دانستن اندازه [[بودجه سرمایه]])یکی از تصمیمات اساسی در حوزه کسب وکار است:مدیران تعیین می‌کنند ارزش سرمایه‌گذاری دارائی‌های ی که یک واحدکسبواحد کسب وکار درحدود کنترل یا تصرفش تعهد می‌کند. این دارائی ممکن فیزیکی باشد (مثل ساختمانها یا ماشین آلات)، لمس ناپذیر و نامحسوس (مثل [[حق ثبت اختراع]]، نرم‌افزار، سرقفلی) یا مالی (می‌بینید در زیر). دارائی‌ها استفاده می‌شوندبرایمی‌شوند برای تولید جاری درآمدی که اغلب با هزینه‌های یا جریانهای ویژه همراه شده. مدیر باید معین کند[[ارزش حال خالص]] سرمایه‌گذاری را به منظورتعهدمنظور تعهد استفاده مثبت [[هزینه از سرمایه]] حاشیه‌ای که با ناحیه ویژه از کسب وکار همراه شده.

دراصطلاح دارائی، مالی اغلب [[سهام قرضه]] فروش رفتنی مثل ذخیره یک شرکت (یک سرمایه‌گذاری منصفانه) یا اوراق قرقه (یک بدهی سرمایه‌گذاری) وجود دارد. گاهگاهی هدف از سرمایه‌گذاری تولیدجریانهایتولید جریان‌های نقدی آینده‌است در صورتی که به طرف دیگرهدفدیگر هدف از منفعت ممکن دسترسی به دارائی بیشتربوسیلهبیشتر به‌وسیله نظارت کردن یا تاثیر روی عملکرد یک شرکت دوم باشد (سرمایه).

بنگاههای کسب وکار یا سازمانها سرمایه‌های سرمایه گذاران را در قالب انصافها و بدهی‌ها (جمعاً معروف به ساختار) بالا می‌برندومی‌برند بیشترآنو بیشتر آن را به کارمی اندازد در طرحهای سرمایه‌گذاری متنوع توسط به دقت آنالیز کردن عملکردهای درست برای تلاقی بیرونی تعهداتشان مربوط به خرید از دارائی‌هایی که سودهای بلند مدت برا ی آنها فراهم می‌آورند.

نوعی از سرمایه‌گذاری‌های مالی سهم‌ها، [[سرمایه‌گذاری منصفانه]] دیگر، و[[اوراق قرضه]]، شامل اوراق قرضه نام گذاری شده در[[پولهای رایج]] خارجی) شامل می‌شود. این دارائی‌های مالی هستند پس انتظار داریم درآمد یا جریانهای نقدی مثبت آیندهراآینده را فراهم آورند وممکنو ممکن است با افزایش یا کاهش در ارزش بازده سرمایه‌گذار سودببرد یا ضررکندضرر کند.

سرمایه‌گذاری اغلب به طورغیرمستقیمطور غیرمستقیم از میان [[واسطه‌ها]]، مثل [[بانکها]]، [[سرمایه‌های متقابل]]، [[سرمایه‌های بازنشستگی]]، شرکتهای [[بیمه]]، [[طرح سرمایه‌گذاری جامع]] وسرمایه‌گذاری ساخته می‌شوند. اگرچه جزئیات شیوه‌ای و قانونی آنها فرق دارد. یک واسطه عمومی می‌گوید که یک سرمایه‌گذاری استفاده از پول افراد زیادی است. هر کدام از آنها یک ادعا علیه واسطه را تحمل کردند.

در [[دارائی شخصی]]، پول استفاده شده به منظور خرید[[سهم‌ها]]، گذاشتن در[[طرح سرمایه‌گذاری جامع]] یا استفاده شده به منظور خرید هر دارائی که یک رکن ازخطراز خطر سرمایه فرض شده یک سرمایه‌گذاری است.[[پس انداز]]در دارائی شخصی به پول کنار گذاشتن، به طور نرمال دریک اساس قانونی برمی گردد. این فرق مهم است، به طوری که [[ریسک سرمایه‌گذاری]] می‌تواندباعثمی‌تواند باعث ضرر سرمایه ضررسرمایهشود شودوقتیوقتی که یک سرمایه‌گذاری فروخته می‌شود، برخلاف [[پس انداز]]که بیشتر محدود می‌شود. ریسک کاهش ارزش پول ناشی از [[تورم]] است.

در بسیاری نمونه‌ها دوره پس انداز وسرمایه گذاری استفاده شده قابل مبادله هستند، که این فرق را با هم اشتباه کردند. برای نمونه بسیاری [[حسابهای سپرده]] مثل حسابهای سرمایه‌گذاری بوسیله بانکها برای هدفهای بازاری طبقه بندی شده‌اند:اگرآناگر آن نقدی باشدپس آن پس انداز است، اگرارزشاگر ارزش آن نوسان پیدا کند پس آن سرمایه‌گذاری است.

سرمایه‌گذاری در دارائی واقعی مسکونی فرم رایج تر دارائی واقعی است سرمایه‌گذاری به وسیله تعدادی از شریک‌ها اندازهخاندازه گیری شده زیرا آن شامل دارائی خریداری شده به منظورمسکنمنظور مسکن است. در حالتهای زیادی خریدار قیمت خرید کاملی برای یک دارائی ندارد وباید یک وام دهنده مثل بانک، شرکت دارائی یا وام دهنده خصوصی استخدام کند. افراد کشورهای مختلف سطوح قرض نرمال دارند اما معمولاً آنها در دامنه ۹۰-۷۰ درصد از قیمت خرید افت می‌کنند. در مقابل نوعی دیگر از دارائی واقعی، دارائی واقعی مسکونی حداقل خطر را دارد.

دارائی واقعی تجاری شامل آپارتمان خانوادگی، ساختمان اداره، مدت خرده فروشی، هتل هل و متل‌ها، انبارها ودارائی‌هایو دارایی‌های تجاری دیگر است. در نتیجه ریسک بالاتر از دارائی واقعی تجاری، نسبت ارزش قرض اجازه داده شده به بانکها و وام دهنده‌های دیگریاییندیگر پایین تر است واغلبو اغلب در دامنه ۷۰-۵۰ درصد افت می‌کنند.

در دارائی، متنوع سازی به معنی کاهش [[ریسک]] به وسیله سرمایه در[[دارائی‌های]] متنوع است. اگرارزشاگر ارزش دارائی درانجامدر انجام دادن همزمان به بالا یا پایین انتقال پیدا کند، یک [[وزارت متنوع شده]] ریسک کمترازریسککمتر از ریسک [[دارائی‌های وزن داده]] شدهٔ تشکیل دهنده آن دارد، واغلبو اغلب ریسک کمترازحداقلکمتر خطرتشکیلاز حداقل خطر تشکیل دهنده آن است. بنابراین، هرسرمایههر سرمایه گذار ریسک گریزتاحدیگریز تاحدی به سمت حداقل تنوع دارد، با سرمایه گذاران ریسک گریزبیشترتنوعگریز بیشتر تنوع کاملاً بیشتر است ازسرمایهاز سرمایه گذاران ریسک گریزکمترگریز کمتر.

آن مهم به یادآوری است که با متنوع سازی تنها کارهابرایکارها برای سرمایه‌گذاری دارائی هرفردکاهشهر فرد کاهش می‌یابد. اگر شخصی شروع کند با۱۰۰۰۰ دلار در یک [[ذخیره]] وسپس ۱۰۰۰۰ دلار درذخیره دیگربگذارد،دیگر بگذارد، آنها ریسک بیشتردارندبیشتر دارند نه کمتر. تنوع فروش۵۰۰۰ دلار از اولین سرمایه به منظور گذاشته شدن در دوم لازم است. پس ریسک کمتر وجوددارد. دفاع، بوسیله مقایسه، کاهش ریسک بدون فروش هر شغل اصلی.

کاهش ریسک توسط تنوع سازی معنی نمی‌دهدکسنمی‌دهد کس دیگری ریسک بیشتر دارد. اگرشخصاگر شخص A ۱۰۰۰۰ دلار از یک ذخیره وشخصو شخص B ۱۰۰۰۰ دلارازدلار از دیگری، هردوشخصهردو شخص Aو Bریسک آنها کاهش می‌یابد اگرآنهااگر آنها ۵۰۰۰ دلارازدوذخیرهدلار از دو ذخیره را مبادله کنند، بنابراین هرکدام اکنون یک وزارت متنوع شده بیشتر دارد.

نمونه ساده از تنوع سازی بوسیله ضرب المثل تهیه شده«همه تخم مرغهایتان را در یک سبدنگذاریدسبد نگذارید»یعنی«همه سرمایه خودرایکجابهخود را یک‌جا به خطرانداختن». همه تخم مرغها درسبدمی‌شکننددر سبد می‌شکنند. جایگاه هرتخمهر تخم مرغ در یک سبدمتفاوتسبد متفاوت تنوع بیشتری دارد. ریسک بیشتری برای ازدست دادن یک تخم مرغ وجود دارد، اماریسکاما ریسک کمتری برای ازدست دادن همه آنهااست. دردارائی،در دارایی، یک نمونه ازوزارتاز وزارت متنوع شده برای نگهداری تنها یک ذخیره‌است. این خطرناک است وآنو آن غیرمعمول نیست که یک ذخیره ساده ۵۰ درصددریکدرصد در یک سال پایین بیاید. آن خیلی کمترعمومیکمتر عمومی است برای یک وزارت که از۲۰ درصد ذخیره‌ها پایین بیایند بلکه بیشتر، وحتی آنهاتصادفیآنها تصادفی انتخاب شده باشند. اگرذخیره‌هایاگر ذخیره‌های انتخاب شده باشند ازیک صنایع متنوع، نوع و اندازه شرکت (مثل بعضی از[[رشد ذخیره‌ها]]وبعضیو بعضی از[[ارزش ذخیره ها|ارزش ذخیره]]) آن هنوزکمترهنوز کمتر محتمل است.

تنوع سازی بیشتر می‌تواندبوسیلهمی‌تواند به‌وسیله سرمایه‌گذاری در ذخیره‌های کشورهای مختلف بدست بیاید، ودرطبقه‌هایو در طبقه‌های دارائی مختلف مثل [[بانکها]]، [[اوراق قرضه]]، [[دارائی واقعی]]، [[غرامت خصوصی]]، [[زیربنای اقتصادی]] وکالاهاییو کالاهایی مثل [[نفت گرم]] و [[طلا]].

بنابراین درنیمه سال ۱۹۷۰، آن بحث شد که تنوع جغرافیایی می‌تواند ریسک بیشتر عملکرد تولید را تعدیل کند. برای [[سرمایه‌گذاری یک بنگاه]] بزرگ توسط کاهش ریسک وزارت کلی زمانی که بعضی ازنرخهایاز بالاترعملکردپیشنهادشدهنرخ‌های بالاتر عملکرد پیشنهادشده بوسیله [[بازارهای بیرونی]] آسیا و آمریکای لاتین گرفته شده.

مزیتهای مشخص شده از تنوع، کارشناسان بسیاری حداکثرتنوعحداکثر راپیشنهادتنوع را پیشنهاد کردند همچنین بصورت«خرید [[بازاروزارت]]»شناخته شده‌است. بدبختانه، تشخیص دادند که وزارت قابل فهم نیست. اولین تعریف می‌آید از [[مدل نرخ دارائی عمده]] که بحث می‌کندحداکثرمی‌کند حداکثر تنوعی که ازخریدبهاز خرید به نسبت سهم همه [[دارائی‌های]] موجود آمده. این عقیده اساسی [[شاخص سرمایه‌ها]]است.

یک ایرادبرآنایراد بر آن وارد است آن به معنی خودداری سرمایه‌گذاری مانند[[آتیه‌هایی]] که موجوددرعرضهموجود در عرضه خالص صفراست. دیگرایندیگر این که آن وزارت بوسیله سهام قرضه که به بازارمیبازار می آید معین می‌شود، به جای ارزش اقتصادی اساسی. در نهایت خرید به نسبت سهم‌ها به معنی آن است که اضافه وزن وزارت هر دارائی که بیش ازاندازهاز اندازه بهاداده شده، وکم وزن هردارائیهر دارایی که کم بهاداده شده‌است. این سطرازسطر از بحث راهنمایی می‌کند به وزارتهایی که وزن داده شده‌اند برطبق برخی ازتعریفهااز تعریف‌ها از«ردپای اقتصادی»مثل دارائی‌های اساسی کل یاجریانیا جریان نقدی سالیانه.

برابری ریسک اندیشه یک چاره‌است. این دارائی‌های وزنی نسبت به ریسک معکوس هستند، بنابراین وزارت ریسک برابر درهمه طبقه‌های دارائی دارد. این برای هردودرزمینه‌هایهردو در زمینه‌های نظری موجه‌است، وبابحثو با بحث عملی ریسک آینده به منظورپیشمنظور پیش بینی ارزش بازارآیندهبازار آینده یا ردپای اقتصادی آسان است.