جیمز دوم، پادشاه انگلستان: تفاوت میان نسخه‌ها

 

=== کاتولیسیزم گرایی ===

 

با این وجود جیمز در ۱۶۷۳ و در واکنش به «فرمان آزمون» که او را مجبور به تکفیر کاتولیسم می‌نمود از تمامی مقام‌های خود استعفا کرد و بدین ترتیب موضع مذهبیش را رسماً مشخص نمود. او همچنین به دنبال مرگ همسر اولش در همان سال با ماری مُدِنا که شاه‌دختی کاتولیک مذهب بود ازدواج کرد و باعث برانگیخته‌شدن احساسات عمومی شد.<ref name="Britannica"/> پس از این اتفاق سه پارلمان پیاپی از ۱۶۷۹ تا ۱۶۸۱ حکم به محرومیت جیمز از جانشینی دادند و او بیشتر این مدت را در تبعید در [[بروکسل]] و [[ادینبرو]] گذراند. جیمز در ۱۶۸۲ به انگلستان بازگشت و رهبری محافظه‌کاران آنگلیکایی را بار دیگر برعهده گرفت. بدین ترتیب قدرت او در دولت محلی دوباره تثبیت شد و تا ۱۶۸۴ نفوذ او بر سیاست کشور به بالاترین حد خود رسید.<ref name="Britannica"/>

{{یادکرد وب | نشانی = http://www.britannica.com/EBchecked/topic/367538/Mary-II | عنوان = Mary II (Queen of England, Scotland and Ireland) | تاریخ بازدید = ۵ نوامبر ۲۰۱۰ | ناشر = Britannica Online Encyclopedia | زبان = انگلیسی}}</ref>

 

جیمز در مارس ۱۶۸۹ به ایرلند رفت و پارلمانی که به [[دوبلین]] فراخوانده شده بود او را به عنوان شاه به رسمیت شناخت. ویلیام سپس همراه با ارتشی متشکل از نیروهای ایرلندی و فرانسوی برای بازپس‌گیری جایگاهش به انگلستان لشکر کشید اما طی نبرد بوین در ۱۱ ژوئیه ۱۶۹۰ از نیروهای ویلیام شکست خورد و به فرانسه گریخت. یک سال بعد قوای ویلیام موفق به فتح ایرلند شدند و جیمز سالخورده نتوانست هیچ یک از توانایی‌های پیشین نظامی خود را به نمایش بگذارد. با امضای عهدنامهٔ ریسویک بین انگلستان و فرانسه در ۱۶۹۷ آخرین امیدهای جیمز برای بازگشتش به قدرت نیز از بین رفت و او روزبروز بیشتر خود را درگیر عباداتش نمود.<ref name="Britannica"/>

 

{{پانویس|اندازه=ریز|چپ‌چین=بله}}

{{فرمانروایان انگلستان}}

{{داده‌های کتابخانه‌ای}}

[[رده:اعضای انجمن سلطنتی]]

[[رده:انقلاب باشکوه]]

[[رده:فرمانروایان اسکاتلند]]

[[رده:فرمانروایان انگلستان]]

[[رده:معتقدان به کلیسای کاتولیک اهل بریتانیا]]