علی تجویدی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۳۰:
علی تجویدی در سال ۱۵ آبان ۱۲۹۸ (۱۵ آوریل ۱۹۱۹) در کوچه ظهیرالاسلام، [[تهران]] زاده شد ولی اصالتاً اصفهانی میباشند. آموختن موسیقی را از کودکی نزد پدرش [[هادیخان تجویدی]] که در نقاشی از شاگردان طراز اول [[کمالالملک]] و در موسیقی از شاگردان مستعد [[درویش خان]] بود آغازکرد. پس از مدتی نزد ''ظهیرالدینی'' به فراگیری [[فلوت]] پرداخت. از ۱۶ سالگی نزد [[حسین یاحقی]] به آموزش [[ویولن]] پرداخت و پس از دو سال به محضر درس [[ابوالحسن صبا]] راه یافت و به مدت هشت سال در مکتب او به فراگیری ویلن و سهتار پرداخت. در ضمن مدتی نیز در کلاس درس چند نوازنده ویولن کلاسیک با شیوه نوازندگی غربی آشنایی یافت. پس از آن با راهنمایی صبا، به محفل هنری [[محمد ایرانی مجرد]] راه یافت و با بسیاری از هنرمندان بزرگ آشنا شد و از خرمن هنر اساتید گرانقدری چون [[محمد ایرانی مجرد]]، [[اسماعیل قهرمانی]]، [[سید حسین طاهرزاده]] و [[رکنالدین مختار]] که به آن محفل آمد و شد داشتند، بهره برد. او استاد هنرمندانی چون [[هایده]] و [[حمیرا]] نیز بودهاست.
تجویدی با برجستهترین خوانندگان زمان خود همکاری داشته و آثار بسیاری برای هر یک نوشته است. با اینحال دوران اوج شکوفایی، خلاقیت و نیز شهرت وی به سالهای همکاریش با [[دلکش]] بر میگردد. مثلث تجویدی، [[دلکش]] و معینی کرمانشاهی در سالهای ۱۳۳۵–۱۳۴۰ را باید خالق بیادماندنیترین قطعات در موسیقی معاصر ایران دانست.
علاوه بر اینها زنده یاد تجویدی دهها ترانه جاودانه برای [[ مرضیه ]] ساخته که از آن جمله باید ترانه همیشه ماندگار سنگ خارا با تنظیم و ارکستراسیون [[ روح الله خالقی]] و ارکستر گلها و ترانه رفتم که رفتم ، شاید اگر امشب رود و بسیاری دیگر در زمره کارهای ارزشمند استاد تجویدی است.
وی در ۲۴ اسفند ۱۳۸۴ (۱۵ مارس ۲۰۰۶) در سن ۸۶ سالگی به بیماری سرطان پروستات درگذشت.
== آثار ==
|