گرافیک: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Kamranazad (بحث | مشارکتها) جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: باجگذار⟸باج‌گزار، پوستز⟸پوستر، |
جز اصلاح نشانی‌اینترنتی نادرست با استفاده از AWB |
||
خط ۵:
small></ref> و طراحی.<ref>به فرانسه: dessin است.</ref> تعریف دیگر از گرافیک هر کار و یا شیوهٔ مربوط به کشیدن تصویر از روی یک چیز و یا از انگاره آن است. و بنابر این همهٔ پدیده‌هایی را در بر می‌گیرد که ایجاد شده‌اند: به شکل یک نشانه، علامت، [[نقشه]]، طراحی، کشیدن از روی یک چیز و به ویژه طراحی خطی یک پدیده.
'''هنرهای گرافیک''' شامل کشیدن، طراحی کلیشه و گراور برای چاپ و طراحی گرافیکی است.<ref>[http://guity-novin.blogspot.com/2010/02/history-of-graphic-design-medium-is.html A History of Graphic Design: Chapter 2 - The Medium is the Message<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> '''صنایع گرافیک''' شامل همهٔ تکنیک‌ها و فعالیت‌هایی است که در تولید یک کار چاپی نقشی ایفا می‌کنند.<ref><small>نگاه کنید: به واژه graphique در لاروس</small> [http://www.larousse.fr/encyclopedie/
'''طراحی گرافیک''' پیشه یا [[هنر]] ارتباط بصری است که از آمیزش تصویرها، واژه‌ها و ایده‌ها ترکیب شده تا اطلاعاتی را به تماشاگر برساند و به ویژه در او تأثیر مشخصی بنهد.<ref><small>نگاه کنید به: واژه نامه راندم هاوس</small> [http://dictionary.reference.com/browse/graphic_design] <small>تعریف واژه نامهٔ آکسفورد در اینجا</small> [http://www.askoxford.com/concise_oed/graphicdesign?view=uk] <small>و ماریام وبستر در اینجا</small> [http://www.merriamwebster.com/dictionary/Graphic%20Design].</ref>
'''گرافیست'''<ref>به فرانسه: graphiste و به انگلیسی: Graphic Designer است</ref> پیشه‌ای است در هنرها و صنایع گرافیک<ref>به فرانسه: graphique است</ref> همچون طراحی گرافیک.<ref><small>نگاه کنید: به واژه graphiste در لاروس</small> [http://www.larousse.fr/encyclopedie/
== تاریخ هنر گرافیک ==
خط ۳۳:
== نخستین کتابهای گرافیک: اسلیمی ==
کتابهای دینی بهترین مثال برای طراحی گرافیک می‌باشند. از جمله این کتابها می‌توان کتابهای [[انجیل]] را که در قرن‌های ششم تا نهم میلادی در صومعه‌های [[ایرلند]]، [[اسکاتلند]] و [[انگلیس]] وجود داشت نام برد. چهار نمونه از کارهای گرافیک در این کتابها را در اینجا نشان می‌دهیم. این کتابها از کارهای گرافیکی [[عرب]]ها و [[مسلمانان]] تأثیر پذیرفته‌اند. مسلمانان که نمی‌توانستند مانند یونانیان و رمی‌ها از شکل [[انسان]] در تزیین ساختمان‌ها و کتابهای خود استفاده برند. شکل‌های هندسی و خط نگاری را برای ایجاد طرح‌های تزیینی [[انتزاعی]] بکار بردند و از این رو اروپائیان این کارهای گرافیک را اسلیمی آرابسک<ref>Arabesques</ref> (عرب‌وار) می‌خوانند.<ref>[http://www.larousse.fr/encyclopedie/
<gallery>
خط ۵۷:
Image:Schedel register.jpg |هنر خطاطی گرافیک همچنین از رازگونه‌ای معنوی برخوردارست که با دل و احساس بیننده رابطه برقرار می‌کند. این چنین است که در نوشتن کتابهای دینی و شعری از این هنر استفاده می‌شود تا در خواننده احساسی آشاوان پدید آورد. هنر خطاطی در صومعه‌های غرب به وسیله راهبان به وجود آمد.<ref>در قرون وسطی دفتر اسناد رسمی بروژ کارلین Bruges Karlin در قرن سیزدهم و رولهٔ اورلئان Raoulet d'Orléans در قرن چهاردهم از مهمترین مراکز خطاطی بودند. پس از رنسانس خطاطی پیچیده تر گردید و تبدیل به نوعی طراحی شد. در قرن پانزدهم خطاطی در ایتالیا به همان اندازه مردم پسند بود که در هلند (یان وانده ولد Jan Van de Velde) و در فرانسه (نیکولا ژاری Nicolas Jarry).</ref>
Image:2a Zhao Mengfu Autumn Colors on the Qiao and Hua Mountains (central part)Handscroll, ink and colors on paper, 28.4 x 93.2 cm National Palace Museum, Taipei.jpg|در کشور چین درطول قرون از خطاطی برای رساندن رابطه‌های معنوی و افکار فیلسوفانی چون کنفوسیوس و افکار مکتب‌های صدگانه فلسفه (諸子百家; zhūzǐ bǎijiā") استفاده می‌شود. هنر خوشنویسی در چین به دو هزار سال پیش از میلاد بازمی‌گردد.<ref>باستانی‌ترین زبان‌های کشف شده درچین چیا گو ون Jia Gu Wen و پیش از آن تائو ون Tao Wen هستند. نوشته‌های چیا گو ون مربوط به دورهٔ سلسله شانگ Shang dynasty (1600 B.C. -- 1046 B.C.) می‌باشند. اما این خط تا دورهٔ سلسلهٔ ژو Zhou dynasty (1046 B.C.-- 771 B.C.) نیز در غرب چین مورد استفاده بود اما هنوز به صورت هنر تزیینی نمایان نبود. کین شی هانگ Qin Shi Huang در ۲۲۱ پیش ار میلاد کشورهای چین را متحد نمود. زبان مورد کاربرد سلسله کین، خیاژوآن Xiao Zhuan بود و درآن دوره چندگاهی بود که خوشنویسی به صورت هنر درآمده بود. نخستین دوران شکوفایی خوشنویسی در دورهٔ سلسله هان بود. آمده‌است که خطاطی بنام لیانگ هو Liang Hu به رستورانی رفت و چون پول نداشت به روی دیوارها خط نوشت و مردم به او پول می‌دادند تا نوشتنش را تماشا کنند. خوشنویسی‌های زیادی از آن دوره از خطاطانی چون لی شو Li Shu، چائو شو Cao Shu، خینگ شو Xing Shu، کای شو Kai Shu جا مانده‌است. کالیگرافی یا خوشنویسی در دورهٔ جین به اوچ رسید و خطاطانی چون وانگ خیژی Wang Xizhi و وانگ خیانژی Wang Xianzhi شاهکارهای این دوره را به وجود آوردند.. نگاه کنید به :Guo, Bonan 1995. Gate to Chinese Calligraphy. Beijing: Foreign Languages Press.</ref><ref>هنر خطاطی در عصر سلسله شانگ Shang در ۱۷۵۰ پیش از میلاد پدیدار شد و در پایان دورهٔ هان Han پایهٔ ایجاد هنر پلاستیک به ویژه در کنده کاریهای stèles و پوسترهای دیواری چین شد. مهمترین هنرمندان این دوره ونگ خیژی Wang Xizhi (۳۷۹-321)، پسرش ونگ خیانژی Wang Xianzhi (۳۸۸-۳۴۴)، ونگ وی Wang Wei در قرن هشتم، سو دونگپو Su Dongpo و می‌فو Mi Fu در قرن یازدهم وو ژن Wu Zhen و نی زآن Ni Zan در قرن چهاردهم، وان ژنمینگ Wen Zhengming (۱۵۵۹-۱۴۷۰)، دان خیچانگ Dong Qichang در قرن شانزدهم، شی تائو Shi Tao در قرن هفدهم می‌باشند نگاه کنید به: لاروس در اینجا [http://www.larousse.fr/encyclopedie/
Image:Taigado gafu0.jpg|هنر خطاطی چین در قرن سوم پیش از میلاد شاید به وسیلهٔ هنرمندان فراری در زمان جنگهای استانهای چین وارد کره شد. خطاطی در عصر آسوکا (۶۴۶-۵۵۲) وارد ژاپن شد، این در هنگامی بود که ژاپنی‌ها به مذهب بودا گرویدند و سایر ویژگی‌های فرهنگی چین و کره را پذیرفتند. ژاپنی‌ها شعرهای چار بیتی هایکو<ref>Haiku</ref> را با خط زیبا بر روی پرچمها می‌نویسند و آنها را برای تزیین جشن‌هایشان بکار می‌برند.<ref>کوتسو Koetsu و سوتاتسو Sotatsu نقاشان نیمهٔ نخست قرن هفدهم ژاپن از از کزان Kezan و برادرش کورین Korin در عصر توکوگاوا Tokugawa تاثیر پذیرفتند. نگاه کنید به: انکارتا در اینجا:[http://encarta.msn.com/encyclopedia_761558001/Calligraphy.html]</ref>
</gallery>
خط ۱۳۲:
== انسان با تصویر سخن می‌گوید ==
<gallery>
پرونده:Perros No.svg|این علامت «سگ ممنوع!» در اسپانیاست. تصویر سگ (پیکتوگرام) pictogramme یا نمانگار خوانده می‌شود.<ref>[http://www.larousse.fr/encyclopedie/
پرونده:Abe-Rebus French.png| علاماتی که رساننده آوا هستند «۳۰ گار» به جای « سیگار» را ریباس rébus (از لاتین به معنای «به وسیله») می‌خوانند. مانند این علامت که به فرانسه می‌گوید «یک کشیش بزرگ، پر از اشتها از سراسر [[پاریس]] گذشت بدون نهار»<ref>. Un grand abbé, rempli d'appétit a traversé Paris sans souper. کشیش (آبه) در این جاهمن صدای AB را دارد. «پراز اشتهاً (رامپلی داپتی) در [[فرانسه]] همان صدای »پر از کوچک« را دارد و در این علامت AB بررگ پر از a کوچک است، و همینطور »از سراسر پاریس گذشت«(تراورسه -اَ- پاق -ای) همان صدا را دارد که بگویی »a از وسط I گذشته« و بالاخره »بدون غذاً (سان-سو- پِ ) همان صدا که «صد-زیر-P ».</ref> ریباس‌هایی از این سان برای سرگرمی و شوخی اند. ولی در گذشته آنها نقش مهمی، در ایجاد الفبای آوایی بازی کرده‌اند.<ref>نگاه کنید به لاروس:[http://www.larousse.fr/encyclopedie/
پرونده:Armoiries Actuelles Espagne.svg|این نشان خانوادگی بوربون‌های [[اسپانیا]] است که ترکیبی از نشانهای کاستیل، آراگون، ناوار، گرانادا و بوربون-آنژو است. نشانهای نمادین از زمانهای باستان برای تبارها و ملیت‌های مختلف وجود داشته‌است.<ref>برای نمونه رم نشان شاهین را به کار می‌برد و فرانسوی‌ها در نخست نشان شیر و سپس فلور-د-لیز را مورد استفاده قرار دادند و ایرانیان نشان اهورا مزدا را بر سر در کاخهای پرسپولیس داشتند. این نشان‌ها در غرب، از نیمهٔ دوازدهم به بعد در دوران فئودالی برای شناسایی رزمجویان مورد استفاده قرار گرفتند. زیرا چهره رزمجویان در هنگام نبرد زیر کلاه خود پنهان بود.</ref> طراحی '''نشانهای خانوادگی''' Héraldique مبتنی بر قواعدی مشخص می‌باشد. این قواعد بصورت ترتیبی دقیق و اصولی محکم توصیف شده‌اند.<ref>[http://encarta.msn.com/encyclopedia_761565530/Heraldry.html لاروس و همچنین انکارتا]</ref>
</gallery>
خط ۱۷۹:
== آفیش،<ref>Affiche</ref> (آگهی‌های دیواری یا پوستر<ref>Poster</ref>) ==
آگهی‌های دیواری (آفیش به فرانسه و پوستر به انگلیسی) از زمانهای کهن وجود داشته‌اند. سنگ نگارهای باستانی ایران که داستان وقایع تاریخی را دربر دارند، «آکسون» های یونانیان و «آلبوم» رمی‌های باستان با طراحی‌هایشان و اطلاعاتی که در برداشتند شباهتی با پوسترهای مدرن دارند. در [[یونان]] باستان نام ورزشکاران و لیست بازی‌ها بر روی ستون‌های چهار گوشه کنده می‌شد و آنها با نیروی آب یا بردگان به آهستگی به دور خود می‌چرخیدند. رمی‌ها دیوارهایی را در چهارراه‌های مهم شهر سپید می‌کردند و آنها را به چهارگوش‌های مساوی تقسیم می‌نمودند و بر روی هرکدام از آن چهارگوش‌ها بازرگانان، رباخواران و برده فروشان آگهی‌های خود را با رنگ زغال یا گل اکر و سرخ می‌نوشتند و برای جلب توجه مشتریان آنها را با طرحی می‌آراستند.<ref>[http://www.larousse.fr/encyclopedie/
=== سنگ نگارهای باستانی ===
خط ۲۰۴:
== تولد گرافیک مدرن ==
شاید بتوان گفت که پدر گرافیک مدرن ویلیام موریس<ref>William Morris</ref> است زیرا چاپخانهٔ کلمسکات<ref>Kelmscott Press</ref> او در نیمهٔ دوم قرن نوزدهم بسیاری از طراحی‌ها ی گرافیک بسیار مهم را تولید نموده و بازار مهمی در میان توانمندان برای کارهای گرافیک به وجود آورد. او در آکسفورد با نقاشانی چون سر ادوارد بورن-جونز و [[دانته گابریل روزتی]] دوست شد و باهم گروه پیش از [[رافائل گرایان]]<ref>Pre-Raphaelites</ref> را به وجود آوردند.<ref>انکارتا [http://encarta.msn.com/encyclopedia_761563639/William_Morris.html] و لاروس [http://www.larousse.fr/encyclopedie/
<gallery>
| |||