قدر مطلق (اخترشناسی): تفاوت میان نسخه‌ها

قدر مطلق برخی از [[ستارگان متغیر]] مانند [[ستارگان متغیر قیفاووسی]]، [[متغیر های شلیاقی]] و ... با [[دوره تناوب نوری]] آن ها دارای ارتباط است. در سال ١۹١۲، هنريتا ليويت از دانشگاه [[هاروارد]] طی بررسی 25 ستاره متغير قيفاووسی در [[ابر ماژلانی کوچک]] متوجه شد که هر چه دوره تناوب يک متغير قيفاووسی بلندتر باشد، درخشندگی مطلق آن بيشتر است. اين يافته در آن زمان کشف بزرگی در فاصله سنجی ستاره ها و خوشه های ستاره ای محسوب می شد. در اين روش با اندازه گيری دوره تناوب می توان قدر مطلق ستاره را تعيين کرد و با کمک میانگین قدر ظاهری آن، فاصله ستاره از زمین تعيين می شود. چند سال بعد [[هارلو شپلی]] از این روش برای تعیین فاصله زمین از مرکز کهکشان و تخمین واقع بینانه از ابعاد [[کهکشان راه شیری]] استفاده کرد. در دهه 1930۱۹۳۰ [[ادوین هابل]] با جستجوی [[متغیرهای قیفاووسی]] در کهکشان های دیگر توانست فاصله آن ها را از زمین به دست آورد.