ابن میمون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز اصلاح نویسه نادرست با استفاده از AWB
جز ابرابزار
خط ۱۲:
|school_tradition = [[فلسفه یهودی]]، [[هلاخا]]
|influences = [[تلمود]]، [[ارسطو]]، [[فارابی]]، [[ابن سینا]]، [[ابن باجه]]، [[ابن رشد]]، [[ابوحامد محمد غزالی]]<ref name="H-Net">{{cite web |url=http://www.h-net.org/reviews/showrev.cgi?path=227091077594594 |title=H-Net}}</ref><ref name="Islamic Influences">{{cite web |url=http://plato.stanford.edu/entries/maimonides-islamic/ |title=Maimonides Islamic Influences |work=Plato |publisher=Stanford}}</ref>
|influenced = [[Jeremiah Stamler]], [[باروخ اسپینوزا]]، [[تامس آکویناس]]، [[جیمز جویس]]، [[ژان بودن]]، [[گوتفرید لایبنیتس]]، [[اسحاق نیوتن]],،<ref>{{cite web|url=http://www.achgut.com/dadgdx/index.php/dadgd/article/issac_newton_judaic_monotheist_of_the_school_of_maimonides/ |title=Isaac Newton: "Judaic monotheist of the school of Maimonides" |publisher=Achgut.com |date=2007-06-19 |accessdate=2010-03-13}}</ref> [[لئو اشتراوس]],، [[Michael Friedländer|Friedländer]], [[امانوئل لویناس]]
|signature = Firma de Maimonides.svg
}}
'''موسی بن میمون''' ({{lang-he|משה בן מימון}} و {{lang-ar|موسیأبو عمران موسى بن میمون‌ميمون بن عبيد الله القرطبي}}) در سال ۱۱۳۵ میلادی، در [[کوردوبا (اسپانیا)|کوردوبا]] در [[اندلس]] (اسپانیای کنونی) زاده شد. وی [[ربی]]، [[پزشک]]، [[ستاره‌شناس]]، [[فیلسوف]] و دانشمند [[اسپانیا|اسپانیایی]] [[یهودی]] بود. وی در [[سده‌های میانه]]، در [[مراکش]]، [[اندلس]] و [[مصر]] زیسته و افکار و آرای او در جهان غیریهودی نیز پراکنده شده‌است.{{مدرک}} او از علمای بزرگ یهود است که در مورد او گفته‌اند: «از [[موسی]] (ابن عمران) تا موسی (ابن میمون) کسی مانند موسی برنخاسته است»<ref>ממשה עד משה לא קם כמשה، ممشه عد مشه لا قم کمشه</ref>
 
== نام ==
خط ۲۳:
ابن میمون در سال ۱۱۳۵ در [[کوردوبا]] در [[اسپانیا]] زاده شد. سال تولد او مورد اختلاف است. شلومو پاینس، تاریخ تولد او را در سال ۱۱۳۸ دانسته‌است. ابن میمون در زمانی زاده شد که بسیاری آن را پایان [[عصر طلایی فرهنگ یهودی در اسپانیا]] پس از چندین سال سلطه مسلمانان دانسته‌اند. در کودکی، ابن میمون به مطالعه علوم و فلسفه پرداخت. مطالعات وی منحصر به آثار یهودی نبود، بلکه بسیاری از آثار [[فیلسوفان یونانی]] و نیز آثار [[فیلسوفان مسلمان]] را مطالعه نمود. ابن میمون پشتیبان عرفان دانسته نمی‌شود؛ او با شعر مخالفت کرد. پدرش میمون، به وی [[تورات]] و [[تنخ]] یهودی را آموزش داد که خود او را [[ربی یوسف بن میگاش]] آموزش داده بود.
 
{{یهودیت}}
پس از فتح کوردوبا در سال ۱۱۴۸ به دست مسلمانان از آفریقا، یهودیان اسپانیا سه گزینه در اختیار داشتند؛ روی آوردن به اسلام، مرگ و تبعید. خانواده ابن میمون به همراه اکثریت یهودیان دیگر، تبعید را اختیار کردند. در ده سال آینده، آن‌ها در جنوب اسپانیا، از شهری به شهر دیگر آواره شدند؛ اما سرانجام در شهر [[فاس]] واقع در [[مراکش]] شمال [[آفریقا]] سکنی گزیدند. در طی سال‌های ۱۱۷۶ تا ۱۱۷۸، ابن میمون شروع به نوشتن تفسیری بر [[میشنا]] کرد، رساله‌های کوتاهی در [[منطق]] و نیز در باب [[گاه‌شماری یهودی]]، و یادداشت‌های چندجانبه‌ای بر چند مبحث [[تلمود]] و [[هاگادا]] و نیز یک مجموعه احکام شرعی تألیف کرد.
 
ابن میمون در فاس زیرنظر [[یهودا کوهن ابن‌سوسن]] به کسب علم و دانش پرداخت و کار بر روی تفسیرش بر میشنا و نیز طرح‌های تحقیقاتی گسترده‌اش را ادامه داد. ابن میمون پس از کشته شدن استادش، فاس را ترک کرد و به [[عکا]] گریخت و چند ماه در آن‌جا ماند. سپس ابن میمون به همراه خانواده‌اش به سوی مصر حرکت کرد؛ آن‌ها مدتی در [[اسکندریه]] توقف کردند و سپس از آن‌جا به [[فسطاط]] رفتند. پیش از رسیدن به فسطاط، ابن میمون مدتی هم در [[اورشلیم]] توقف داشته‌است.
{{یهودیت}}
 
ابن میمون پس از مرگ پدرش، تحت حمایت مالی برادرش داوود، که در کار بازرگانی و خرید و فروش سنگ‌های گران‌قیمت و جواهرات بود، قرار گرفت. او در این مرحله، به نوشتن می‌پرداخت و رهبر جامعه یهود بود. پس از مرگ برادرش در اقیانوس هند، ابن میمون به طبابت روی آورد.
خط ۳۵:
 
== فلسفهٔ اسلامی ==
ابن میمون آشنایی گسترده‌ای با فلسفهٔ اسلامی داشت و شاگرد [[ابن الافلح]]، یکی از شاگردان [[ابوبکر بین صائغ]] بود. وی همهٔ آثار [[ابن رشد]] با به‌جز الحسّ و المحسوس مورد بررسی قرار داده بود. برخی از مسائلی که وی در کتاب [[دلالة الحائرین]] مطرح کرده همساز و هماهنگ با کتب فلاسفهٔ اسلامی است، تا آنجا که برخی گفته‌اند همچتان که [[محمد بن زکریای رازی]] را که به دین و مذهب پایبند نبود و نبوت را انکار می‌کرد را در زمرهٔ فلاسفهٔ اسلامی و «فیلسوف ری» می‌خوانند، موسی بن میمون را نیز می‌توان در زمرهٔ فلاسفهٔ اسلامی دانست.<ref>دینانی: ۱۳۷۶، صص ۳۵۰-۱۳۵۰–۱</ref>
 
وی در دلالة الحائرین اندیشه‌های متکلمان معتزلی و اشعری همچون [[ابوحامد غزالی]]، [[ابن باجه]] و [[ابن طفیل]] را مورد بررسی قرار می‌دهد. در این کتاب اشاره می‌کند که اصحاب ما - یعنی متکلمان یهودی - آنچه دریافت کردند از [[متکلمان معتزلی]] مسلمان بوده‌است.<ref>همان</ref>
 
== آثار ==
آثار ابن میمون دربارهدربارهٔ قوانین خاخامی، نوشته‌های پزشکی و فلسفه یهودیت است. بیشتر نوشته‌های وی به زبان عربی‌است. هرچند ''میشناتوره'' به زبان عبری نوشته شده‌است. کتاب‌های او دربارهدربارهٔ یهودیت عبارت‌است از:
* [[تفسیر میشنا]] (عبری: پیروش همیشنایوت)، به زبان عربی نوشته شده‌است. این متن یکی از نخستین تفسیرهای میشنا بدین شیوه‌است.
* [[سفر همیصفوت]]
خط ۵۶:
* [http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=1840 دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، موسی بن میمون]
* [http://www.iranjewish.com/Essay/Essay111_26_5.htm انجمن کلیمیان تهران، هارامبام، موسی بن میمون]
Wikipedia contributors، "«Maimonides،"» Wikipedia, The Free Encyclopedia
* کتاب شرح نام گیاهان دارویی (۱۳۹۲): تألیف ابن میمون قرطبی، ترجمه دکتر احسان مقدس، انتشارات نیلوبرگ، تهران، چاپ اول، سال ۱۳۹۲.
* رسائل ابن میمون الطبیة (۱۳۹۳): تألیف ابن میمون قرطبی، تصحیح دکتر احسان مقدس، انتشارات نیلوبرگ، تهران، چاپ اول، سال ۱۳۹۳.
خط ۶۳:
* [http://sepehr.mohamadi.name/download/DelalatolHaerin.pdf متن کامل کتاب دلاله الحائرین]
{{ویکی‌انبار-رده|Maimonides}}
* [http://www.iranjewish.com/Essay/Essay_37_Harambam.htm از زمان حضرت موسی تا موسی‌موسی ابن میمون موسییی این‌چنین برنخواسته است]
{{مستند کردن}}
{{بزرگان فلسفه یهودی}}