شیخ طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد بن حسن طوسی''' معروف به '''شیخ طوسی'''، '''شیخ‌الطایفه''' و '''شیخ'''، از علمای [[ایرانی]] [[شیعه]] در قرون چهارم و پنجم هجری قمری بود. او معاصر [[سلطان محمود غزنوی]]، حکومت [[آل بویه]]، [[شیخ صدوق]]، [[فردوسی]]، [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی]] بوده‌است.

 

 

== زندگی ==

شیخ طوسی در دوران جوانی به درجه [[اجتهاد]] رسید و کتاب [[تهذیب الاحکام]] را در این دوره و با پیشنهاد استادش، [[شیخ مفید]] تألیف کرد.<ref>آغا بزرگ تهرانی، ''[[الذریعه]]''، ج ۴، ص ۵۰۴.</ref><ref>میرزا محمد باقر خوانساری، ''روضات الجنات''، ج ۶، ص ۲۳.</ref> وی پنج سال شاگردی [[شیخ مفید]] کرد. بعد از مرگ شیخ نزد شاگرد او [[سید مرتضی]] حاضر شد و ۲۳ سال تلمذ کرد.<ref>سید محسن امین، ''[[اعیان الشیعه]]''، ج ۹، ص ۱۵۹</ref>

 

 

در این زمان ''عبد الملک'' وزیر [[طغرل بیک]]، به محله‌های شیعه‌نشین حمله کرده، به قتل آنان پرداختند. حتی خانه شیخ حمله کردند تا وی را به قتل برسانند، ولی او را نیافتند و وسایل منزل و کتاب‌های او را آتش زدند و نابود ساختند. گفته‌اند [[طغرل بیک]] تا سال [[۴۴۹ (قمری)|۴۴۹]]، چندین بار کتاب‌های شیخ طوسی را در ملا عام سوزاند. بعد از این حادثه شیخ از بغداد خارج شد و به [[نجف]] رفت و [[حوزه علمیه]] نجف را تأسیس کرد. گفته شده که در آنجا ۳۰۰ [[مجتهد]] تربیت کرد و چندین کتاب نوشت.<ref>گرجی، ابوالقاسم؛ تاریخ فقه و فقها، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت)، 1375 ، صص 184</ref> برخی گزارش ها نیز سال [[۴۴۸ (قمری)|۴۴۸]] را سال تأسیس حوزه عملیه نجف می دانند.<ref>[http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/16241 پاکتچی، حوزه علمیه، دائره المعارف بزرگ اسلامی ج 21 ص 465]</ref>