اوژن دولاکروا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: دباره⟸دوباره، دلاکرئا⟸دولاکروا، ، دلاکروا⟸دولاکروا، ، رمانیک⟸رمانتیک، ، کابینتساز⟸کابینت... |
|||
خط ۵۷:
== مأموریت دولاکروا و تأثیرات آن ==
در ۱۸۳۳-۱۸۳۲ میلادی، از دولاکروا خواسته شد تا مأموریت دیپلماتیک [[دوک مورنای]] را به مراکش به صورت تصویری مستند کند. او با اشتیاق زیاد صدها نقاشی آب رنگ خلق کرد که بن مایههای شرق گرایانهٔ جالبی را باقیماندهٔ عمرش در اختیار او قرار دادند. در مراکش، دولاکروا وارد دنیایی از معماری، لباسها و مناظر عجیب و غریب شد که در پارچه، کاشی و [[طراحی داخلی]] شان پر از نورهای تند و رنگهای درخشان تصور نکردنی بودند. انتخاب رنک دولاکروا متنوع تر و رنگین تر شد که در زنی از الجزیره که در سال ۱۸۳۴ در پاریس کشیده شد، به خوبی به چشم میخورد. برای ورود به دنیای دست نیافتنی حرمسرا، دولاکروا باید مجوزهای ویژهای را کسب میکرد. حال و هوای این نقاشی، حس خلوت جویانه و پرشور این خلوتگاه شهوانی را تجسم کرده است. همینطور میتوانیم هالهای از بوی خوش، بوی گل و دود قلیان را حس کنیم. رنگهای دولاکروا مانند موضوعش پر احساس اند. رنگهای لکه لکهاند و نمادهای کرانی اغلب ممتد نیستند یا کشیده نشدهاند بلکه فقط از طریق ایجاد نشان هاس کناری مادی گرایی شدهاند. دریایی از نقاشی و رنگ که کل سطح تصویر را پوشش داده است، فضا و هم سطح بودن نئوکلاسیک را محو کرده است. این تکنیک آغاز نقاشی آزادانه از آن چیزی بود که به نظر بازنمایی یا استقرار یک سبک جدید هنری است، امپرسیونیسم.<ref>{{پک|فرزان سجودی|1386|ک=تاریخ هنر جنسن|ص=832}}</ref>▼
[[پرونده:WomenofAlgiers.JPG|230px|بندانگشتی|چپ| زنی از الجزیره.۱۸۳۴میلادی. رنگ روغن روی بوم.۱۸۰×۲۲۹سانتیمتر. موزه لوور. پاریس]]
▲در ۱۸۳۳-۱۸۳۲ میلادی، از دولاکروا خواسته شد تا مأموریت دیپلماتیک [[دوک مورنای]] را به مراکش به صورت تصویری مستند کند. او با اشتیاق زیاد صدها نقاشی آب رنگ خلق کرد که بن مایههای شرق گرایانهٔ جالبی را باقیماندهٔ عمرش در اختیار او قرار دادند. در مراکش، دولاکروا وارد دنیایی از معماری، لباسها و مناظر عجیب و غریب شد که در پارچه، کاشی و [[طراحی داخلی]] شان پر از نورهای تند و رنگهای درخشان تصور نکردنی بودند. انتخاب رنک دولاکروا متنوع تر و رنگین تر شد که در زنی از الجزیره که در سال ۱۸۳۴ در پاریس کشیده شد، به خوبی به چشم میخورد. برای ورود به دنیای دست نیافتنی حرمسرا، دولاکروا باید مجوزهای ویژهای را کسب میکرد. حال و هوای این نقاشی، حس خلوت جویانه و پرشور این خلوتگاه شهوانی را تجسم کرده است. همینطور میتوانیم هالهای از بوی خوش، بوی گل و دود قلیان را حس کنیم. رنگهای دولاکروا مانند موضوعش پر احساس اند. رنگهای لکه لکهاند و نمادهای کرانی اغلب ممتد نیستند یا کشیده نشدهاند بلکه فقط از طریق ایجاد نشان هاس کناری مادی گرایی شدهاند. دریایی از نقاشی و رنگ که کل سطح تصویر را پوشش داده است، فضا و هم سطح بودن نئوکلاسیک را محو کرده است. این تکنیک آغاز نقاشی آزادانه از آن چیزی بود که به نظر بازنمایی یا استقرار یک سبک جدید هنری است، امپرسیونیسم.<ref>{{پک|فرزان سجودی|1386|ک=تاریخ هنر جنسن|ص=832}}</ref>
{{-}}
|