کردهای گرجستان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابرابزار |
|||
خط ۱:
'''کردهای گرجستان''' بخشی از طوایف [[کرد]] هستند که در دوران [[عثمانی]] بر ترکان شوریدند و سرکوب و فراری به کشور [[گرجستان]] شدند.
یزیدیان، ایزدی، [[ایزدیان]] (به کردی Êzidî یا ئێزیدی) اقلیت مذهبی کُرد زبانی هستند که در شمال عراق، سوریه، جنوب شرقی ترکیه و قفقاز ساکن هستند و بیش از ۴۰ هزار نفر از آنها در گرجستان زندگی می‌کنند که به زبان کُردی و [[گویش کرمانجی]] صحبت می‌کنند. آیینشان ایزدی شاخه‌ای از بهدینانیه است که آمیزه‌ای از عقاید ادیان پیش از اسلام است و بنا به اعتقاد خودشان ایزدی همان زردشتی است. براساس برخی منابع غیررسمی نزدیک به ۴۰ هزار کُرد در گرجستان زندگی می‌کند که اکثراً دارای آئین ایزدی می‌باشند و از عراق، ترکیه، ارمنستان و آذربایجان به گرجستان رهسپار شده‌اند و اکثر آنها در شهر تفلیس پایتخت گرجستان زندگی می‌کنند، برخی هم در بخش [[اوستیای جنوبی]] از توابع گرجستان و همچنین به نسبت کمتر در دو جمهوری آبخازی و آجاری گرجستان پراکنده شده‌اند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.awayemad.ir/News/print/33/ |عنوان=گذری بر احوال کُردهای گرجستان | ناشر =آوای ماد |تاریخ = |تاریخ بازبینی=۲۰۱۶/۰۹/۰۲}}</ref><ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1906642/کردها+همیشه+در+ایران+آزادتر+بوده+اند.html |عنوان=ناجی کوتلای، نماینده کرد مجلس ترکیه:کردها همیشه در ایران آزادتر بوده‌اند | ناشر =دیپلماسی ایرانی |تاریخ =۲۱ شهریور ۱۳۹۱ |تاریخ بازبینی=}}</ref>
در وضعیت کنونی به کُردهای گرجستان اجازه دخالت و فعالیت در امور سیاسی داده نمی‌شود. آنها فقط چند تشکل فرهنگی و روشنفکری دارند. کُردهای گرجستان تا سال ۱۹۹۱ وضعیت عادی داشتند (سال ۱۹۹۱ [[فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی]] و استقلال گرجستان) و اقلیتی فعال بودند که از آزادی جزئی و حق نوشتن و نشر آثار به زبان کُردی برخوردار بودند. حتی در سال ۱۸۵۷ کتاب مقدس (انجیل- تورات) برای اولین بار از [[زبان یونانی]] به زبان کُردی کرمانجی ترجمه شد و در استانبول با [[الفبای ارمنی]]، توسط مبلغین و قدیسیان ارمنی چاپ شد اما بعد از فروپاشی [[اتحاد جماهیر شوروی]] (۱۹۹۱) و استقلال گرجستان، کُردها به وضعیت نامطلوب پیشین بازگشتند، چرا که گرجستان پس از استقلال یافتن حقوق اقلیت‌های قومی را به رسمیت نشناخت، بنابراین حقوق فرهنگی کُردها نقض شد و تبعید و آوارگی کُردهای این کشور دوباره آغاز شد و اکثر آنها به اروپا رهسپار شدند. کردها اکنون خواهان آنند که همچون ارمنیان و آشوریها به عنوان اقلیت قومی به رسمیت شناخته شوند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.kurdpress.com/Fa/NSite/FullStory/News/?Id=47310#Title=گذری%20بر%20احوال%20کُردهای%20گرجستان |عنوان=گذری بر احوال کردهای گرجستان | ناشر =کردپرس |تاریخ = |تاریخ بازبینی=۲۰۱۶/۰۹/۰۲}}</ref>
== پیشینه کردها در گرجستان ==
سطر ۱۱ ⟵ ۱۰:
سرانجام پس از انعقاد [[قرارداد ترکمنچای]] روسیه با ایران در سال ۱۸۲۸، کُردها مجال یافتند تا به عنوان رعیت به گرجستان بازگردند. در اواسط سده ۱۹، شمار مهاجرین کُرد در گرجستان فزونی گرفت و از ابتدای سدهٔ ۲۰، تعداد زیادی از کُردهای شهرهای [[وان]]، [[فارس]] و سایر [[مناطق کردنشین ترکیه]] برای در امان ماندن از فشار حکام عثمانی و نیز عدم تمایل آنها به گرویدن به دین اسلام، به گرجستان روی آوردند.
جمعیت کُردهای مسلمان و ایزدی گرجستان، براساس آخرین سرشماری ۱۹۲۶ در این کشور، ۲۵۰۲ نفر بوده است. اما بعدها شمار آنها افزایش یافت و اکنون تعداد آنها به ۴۰ هزار نفر می‌رسد که اکثر آنها ایزدی هستند.
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پراکنش جهانی کردها}}
| |||