محمدتقی ادیب نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Chyah (بحث | مشارکت‌ها)
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۳:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام = محمد تقی ادیب نیشابوری
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام اصلی = محمد تقی خیرآبادی
| زمینه فعالیت = م
خط ۱۸:
|در زمان حکومت = {{پرچم دولت پهلوی}}
|اتفاقات مهم =
| نام دیگر =
|لقب = ادیب نیشابوری، ادیب ثانی، ادیب دوم
|بنیانگذار =
| پیشه = ادبیات عربی، ادبیات فارسی، منطق، فلسفه، ریاضیات، اصول، فقه، رجال، حدیث، تفسیر، طب قدیم، نجوم
| سال‌های نویسندگی =
|سبک نوشتاری =
|کتاب‌ها = تابش جان و بینش روان، مجمع راز و منبع نیاز، گوهرتابنده، گوهر دانش، دیوان و ...
|مقاله‌ها =
|نمایشنامه‌ها =
|فیلم‌نامه‌ها =
|دیوان اشعار =
|تخلص = راموز( (با معنای فارسی)
|فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| شریک زندگی =
| فرزندان = احمد، فاطمه، محمود، مهدی (مرحوم)
|تحصیلات =
|دانشگاه =
|حوزه = مدرسه خیرات خان، مدرسه نواب،
|همسر= طیبه کدکنی (دختردایی)
}}
 
'''محمد تقی ادیب نیشابوری'''(۱۳۱۲- ۱۳۹۶هـ۱۳۱۲–۱۳۹۶هـ. ق) مشهور به ''ادیب ثانی''متخلص به «راموز» از دانشمندان علوم اسلامی معاصر و شاعر فارسی زبان بود. او متخصص ادبیات عربی بود و در رشته‌های ادبیات فارسی، منطق، فلسفه، ریاضیات، اصول، فقه، رجال، حدیث، تفسیر، طب قدیم، نجوم تحصیل کرده بود. او شاگرد [[ادیب نیشابوری]] بود.
 
== زندگی ==
در [[خیرآباد]] [[نیشابور]] در ۱۳۱۲ هجری قمری، به دنیا آمد. نام مادرش، فاطمه و پدرش، اسدالله بود. اجداد او از سران ایل اسکندری بودند ،بودند، جد بزرگ وی به ایران آمد، و ریاست را کنار نهاده، زندگی ساده ایساده‌ای گزید.<ref>{{یادکرد وب | عنوان = شرح حال استاد ادیب نیشابوری (ادیب ثانی) | ناشر = کتابخانۀکتابخانهٔ طهور | نشانی = http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=11132 | تاریخ بازدید = آگوست ۲۰۱۳}}</ref>
 
پدر، که محمد تقی را مستعد فراگیری علوم می‌بیند در ۱۸ سالگی برای کسب علم به [[مشهد]] می‌فرستد و او سه سال در خدمت شیخ محمد کدکنی (در گذشته ۱۳۵۷ هـ. ق.) که از بزرگان علما بود به کسب علم پرداخت. از اواخر سال۱۳۳۳ هـ. ق در محضر درس استاد یگانه ادبیات و بلاغت اسلامی آن زمان در حوزه خراسان یعنی [[ادیب نیشابوری]] حاضر شد و بعد از آزمون ورودی که به صورت شفاهی صورت می‌گرفت موردتوجه خاص ایشان قرار گرفت به طوری که خود در ۲۵ سالگی، صاحب حوزهٔ تدریس گردید.
در زمستان سال ۱۳۴۷ ش.، هنگام رفتن به مدرس به زمین خوردهزمین‌خورده دچار شکستگی پا شدند و همین حادثه موجب شد که خانه‌نشین شده و بالاخره در ۲۱ آذرماه ۱۳۵۵ش (بیستم ذی الحجه ۱۳۹۶ هـ. ق.) درگذشت و به همت بعضی از شاگردانش در ایوان آخرین غرفه جنوب غربی صحن عتیق (انقلاب) رضوی به خاک سپرده شد.
از جمله بزرگترین شاگردان وی می توانمی‌توان به دکتر محمدجعفر جعفری لنگرودی حقوق دان بزرگ ایران و اسلام و صاحب تالیفات عدیده در فقه . حقوق و ادبیات و فلسفه حقوق اشاره کرد.
 
== آثار ==
=== نظم ===
به غیر از دیوان اشعار که چهار هزار بیت است، منظومه‌هایی عرفانی از ادیب دوم به جای مانده که عبارتند از:
* آیین‌نامه
* آیین نامه
* آسایش نامه
* حدیث جان و جانان