اینین نقاشی در جریان بمباران اوت ۱۹۴۳ آمریکاییها در آستانه تخریب کامل بود که این اتفاق آخرین فصل از کتاب بدشانسیهای "[http://nextholiday.ir/Places-detail/کلیسا-santa-maria-delle-grazie-میلان شام آخر]" است. رمان نویس معروف، [[آلدوس هاکسلی]] این اثر را "غمگینترین اثر هنری دنیاً نامید. بعد از صرف هزینه و وقت بسیار و تلاش متخصصین، بعد از مدتها بالاخره شاهکار [[لئوناردو داوینچی]] بدون داربست و عاری از هرگونه گرد و غبار و آلودگی قابل رویت بود. حتی با وجود دقت فوقالعاده داوینچی در ترسیم و نامگذاری [[حواریون]] در طرح اولیه این اثر، در نقاشی نهایی چند چهره وجود دارد که در مورد هویت آنها تردید وجود دارد. اما بی شک چهره کوچک و تیرهای که دست به سمت نان دراز کرده است یهوداست.<ref>مجله جامع سفر و گردشگری</ref>
لئوناردو داوینچی، از فن ژرفا نمایی ([[پرسپکتیو]]) به منظور جلب توجه بیننده به چهره مسیح در این نقاشی استفاده کرد.